Język mazanderański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Māzərūni مازِرونی – Mazəni مازنی
Tabəri تبری – Tabərsi تبرسی
Obszar

Iran

Liczba mówiących

3–5 mln (język ojczysty)

Pismo/alfabet

arabskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Iran (Mazandaran i część prowincji Teheran, Golestan, Semnan, Khorasan)
Organ regulujący Linguistic faculty of Mazanderan University
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 mzn
IETF mzn
Glottolog maza1305, maza1291
Ethnologue mzn
GOST 7.75–97 пер 535
WALS mzn
SIL MZN
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku mazanderańskim
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mazandarani (tabari, mazenik, tabersi) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym jako ojczystym posługuje się od 3 do 5 mln osób, zamieszkujących głównie irańskie prowincje Mazandaran i Golestan. Blisko spokrewniony z językiem gilańskim. Dzięki oddzieleniu od reszty Iranu górami Elburs nie był w ciągu swej historii poddany takiemu wpływowi języka arabskiego jak język perski, dlatego też lepiej zachował prairańskie słownictwo. Obecnie – wskutek rozwoju turystyki i braku edukacji w owym języku – znajduje się pod coraz silniejszym wpływem perskiego.

Ortografia[edytuj | edytuj kod]

Mazandarani jest zapisywany najczęściej przy użyciu pisma persko-arabskiego, lecz wiele osób posługuje się też alfabetem łacińskim, np. podczas korzystania z telefonów komórkowych i pisania SMS-ów.

Słownictwo[edytuj | edytuj kod]

 polski  mazandarani  perski
Księżyc Moong/Mong Maah
Krowa Go/Gu/Guw Gaav Maada
Nowy New No
Świetny Gat Bozorg, Gonde, Got
Być Bien Budan
Noga Leng Pa
Ziemia Zemi Zemin