Juan Carlos Lorenzo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Volante Mixto (dyskusja | edycje) o 03:28, 11 gru 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Juan Carlos Lorenzo (ur. 10 października 1922 w Buenos Aires – zm. 14 listopada 2001 w Buenos Aires) - argentyński piłkarz i trener , grający podczas kariery na pozycji pomocnika.

Kariera piłkarska

Juan Carlos Lorenzo rozpoczął karierę w klubie Chacarita Juniors Buenos Aires w 1940. W 1945 przeszedł do Boca Juniors Buenos Aires. W 1947 zdecydował się na wyjazd do Włoch do Sampdorii Genua. W klubie z Genui występował przez 5 lat i rozegrał w tym czasie 77 meczów, w których strzelił 19 bramek. Następne dwa lata spędził we Francji w FC Nancy. W 1954 został zawodnikiem Atlético Madryt.

W Primera División zadebiutował 19 września 1954 w zremisowanym 2–2 meczu z CD Málaga. W 1957 przeszedł do drugoligowego Rayo Vallecano. Karierę zakończył w trzecioligowym RCD Mallorca.

Kariera trenerska

Jeszcze przed zakończeniem kariery piłkarskiej Juan Carlos Lorenzo został trenerem. W latach 1958–1960 prowadził RCD Mallorca. Z klubem z Majorki awansował do drugiej lgi w 1959, a rok później po raz pierwszy w jego historii do Primera División. W 1961 powrócił do Argentyny, gdzie został trenerem San Lorenzo de Almagro Buenos Aires. W 1962 Lorenzo został selekcjonerem reprezentacji Argentyny, którą poprowadził na Mistrzostwa Świata. Albicelestes na Mundialu w Chile pokonała 1–0 Bułgarię, przegrała z Anglią 1–3 oraz zremisowała 0–0 z Węgrami, co spowodowała odpadnięcie z turnieju. W latach 1962–1965 Lorenzo w rzymskich klubach Lazio i Romie.

Po powrocie do Argentyny po raz drugi trenował San Lorenzo. W 1966 Lorenzo po raz drugi został selekcjonerem reprezentacji Argentyny, którą poprowadził na Mistrzostwa Świata. Na Mundialu w Anglii Albicelestes wygrali 2–1 z Hiszpanią i 2–0 ze Szwajcarią oraz zremisowali 0–0 z RFN. Dzięki zajęciu 2. miejsca w grupie awansowali do ćwierćfinału, gdzie przegrali 0–1 z gospodarzami turnieju. W 1966 był trenerem River Plate Buenos Aires, a 1967 ponownie prowadził RCD Mallorca. W latach 1968–1971 ponownie prowadził Lazio, a 1972 San Lorenzo. Z San Lorenzo wygrał obie edycje mistrzostw Argentyny w 1972: Metropolitano i Nacional.

Po tych sukcesach został trenerem Atlético Madryt. Z Atlético dotarł do finału Puchar Mistrzów 1974, gdzie hiszpański klub uległ Bayernowi Monachium. Po powrocie do ojczyzny został trenerem Uniónu Santa Fe, by wkrótce potem zostać trenerem Boca Juniors Buenos Aires. Praca w Boca Juniors to najlepszy okres trenerskiej karierze Lorenzo. Z Boca wygrał obie edycje mistrzostw Argentyny w 1976: Metropolitano i Nacional. Na arenie międzynarodowej zdobył Copa Libertadores w 1977 i 1978 oraz Puchar Interkontynentalny w 1977.

Potem prowadził jeszcze m.in. Racing Club de Avellaneda, Argentinos Juniors Buenos Aires,Vélez Sarsfield, ponownieLazio i San Lorenzo de Almagro. Z ławką trenerską pożegnał się w Boca Juniors w 1987.

Bibliografia


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW