Alexander Peya: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Linia 46: Linia 46:


==== Gra mieszana (0–1) ====
==== Gra mieszana (0–1) ====
{{Turniej ATP/start|rodzaj=debel}}
{{Turniej ATP/start|rodzaj=mikst}}
{{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=debel | nr=1. | data=12 lipca 2015 | turniej=Wimbledon 2015 (gra mieszana) | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|HUN}} [[Tímea Babos]] | państwoprzec1=CHE | przec1=[[Martina Hingis]] | państwoprzec2=IND | przec2=[[Leander Paes]] | wynik=1:6, 1:6}}
{{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=mikst | nr=1. | data=12 lipca 2015 | turniej=Wimbledon 2015 (gra mieszana) | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|HUN}} [[Tímea Babos]] | państwoprzec1=CHE | przec1=[[Martina Hingis]] | państwoprzec2=IND | przec2=[[Leander Paes]] | wynik=1:6, 1:6}}
{{Turniej ATP/koniec}}
{{Turniej ATP/koniec}}



Wersja z 20:52, 12 lip 2015

{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Państwo

 Austria

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1980
Wiedeń

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Lars Übel

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

92 (30 kwietnia 2007)

Roland Garros

1R (2004, 2007)

Wimbledon

2R (2004)

US Open

3R (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

13

Najwyżej w rankingu

3 (12 sierpnia 2013)

Australian Open

3R (2014)

Roland Garros

SF (2013)

Wimbledon

SF (2011)

US Open

F (2013)

Alexander Peya (ur. 27 czerwca 1980 w Wiedniu) – austriacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

W gronie profesjonalistów od 1998 roku.

Występując jako zawodowiec, Peya wygrał pięć turniejów rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej.

W grze podwójnej Austriak wygrał 13 turniejów rangi ATP World Tour. Ponadto Peya grał w dalszych 19 deblowych finałach zawodów ATP World Tour, w których został pokonany, w tym w finale US Open z 2013 roku.

W grze mieszanej w 2015 roku doszedł razem z Tímeą Babos do finału Wimbledonu. Mecz o zwycięstwo w turnieju przegrali 1:6, 1:6 z parą Martina Hingis-Leander Paes.

Od roku 1999 jest reprezentantem Austrii w Pucharze Davisa. Do końca roku 2012 rozegrał dla zespołu 22 meczów, wygrywając 9 pojedynków (4 w singlu i 5 w deblu) oraz przegrywając w 13 meczach (6 w singlu i 7 w deblu).

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 92. miejsce (30 kwietnia 2007), a rankingu deblistów 7. miejsce (8 lipca 2013).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (0–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 12 lipca 2015 Wimbledon, Londyn Trawiasta Węgry Tímea Babos Szwajcaria Martina Hingis
Indie Leander Paes
1:6, 1:6

Gra podwójna (13–19)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 27 lipca 2003 Kitzbühel Ceglana Austria Jürgen Melzer Czechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
4:6, 4:6
Finalista 2. 7 maja 2006 Monachium Ceglana Niemcy Björn Phau Rumunia Andrei Pavel
Niemcy Alexander Waske
4:6, 2:6
Finalista 3. 12 października 2008 Wiedeń Twarda (hala) Niemcy Philipp Petzschner Białoruś Maks Mirny
Izrael Andy Ram
1:6, 5:7
Finalista 4. 27 lutego 2011 Delray Beach Twarda Niemcy Christopher Kas Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
6:4, 4:6, 3–10
Finalista 5. 1 maja 2011 Belgrad Ceglana Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
5:7, 2:6
Zwycięzca 1. 24 lipca 2011 Hamburg Ceglana Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
6:4, 6:1
Finalista 6. 31 lipca 2011 Gstaad Ceglana Niemcy Christopher Kas Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
3:6, 6:7(7)
Finalista 7. 27 sierpnia 2011 Winston-Salem Twarda Niemcy Christopher Kas Izrael Jonathan Erlich
Izrael Andy Ram
6:7(2), 4:6
Zwycięzca 2. 14 stycznia 2012 Auckland Twarda Austria Oliver Marach Czechy František Čermák
Słowacja Filip Polášek
6:3, 6:2
Finalista 8. 15 lipca 2012 Båstad Ceglana Brazylia Bruno Soares Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
3:6, 6:7(5)
Zwycięzca 3. 30 września 2012 Kuala Lumpur Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Ross Hutchins
5:7, 7:5, 10–7
Zwycięzca 4. 7 października 2012 Tokio Twarda Brazylia Bruno Soares Indie Leander Paes
Czechy Radek Štěpánek
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca 5. 27 października 2012 Walencja Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Hiszpania David Marrero
Hiszpania Fernando Verdasco
6:3, 6:2
Zwycięzca 6. 17 lutego 2013 São Paulo Ceglana (hala) Brazylia Bruno Soares Czechy František Čermák
Słowacja Michal Mertiňák
6:7(5), 6:2, 10–7
Zwycięzca 7. 28 kwietnia 2013 Barcelona Ceglana Brazylia Bruno Soares Szwecja Robert Lindstedt
Kanada Daniel Nestor
5:7, 7:6(7), 10–4
Finalista 9. 12 maja 2013 Madryt Ceglana Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 3:6
Finalista 10. 16 czerwca 2013 Londyn (Queen's) Trawiasta Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 5:7, 3–10
Zwycięzca 8. 22 czerwca 2013 Eastbourne Trawiasta Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Jonathan Marray
3:6, 6:3, 10–8
Finalista 11. 21 lipca 2013 Hamburg Ceglana Brazylia Bruno Soares Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:3, 1:6, 8–10
Zwycięzca 9. 11 sierpnia 2013 Montreal Twarda Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Andy Murray
6:4, 7:6(4)
Finalista 12. 8 września 2013 US Open, Nowy Jork Twarda Brazylia Bruno Soares Indie Leander Paes
Czechy Radek Štěpánek
1:6, 3:6
Zwycięzca 10. 27 października 2013 Walencja Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(3), 6:7(1), 13–11
Finalista 13. 3 listopada 2013 Paryż Twarda (hala) Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 3:6
Finalista 14. 4 stycznia 2014 Ad-Dauha Twarda Brazylia Bruno Soares Czechy Tomáš Berdych
Czechy Jan Hájek
2:6, 4:6
Finalista 15. 11 stycznia 2014 Auckland Twarda Brazylia Bruno Soares Austria Julian Knowle
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 3:6, 5–10
Finalista 16. 16 marca 2014 Indian Wells Twarda Brazylia Bruno Soares Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 3:6
Zwycięzca 11. 15 czerwca 2014 Londyn (Queen's) Trawiasta Brazylia Bruno Soares Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
4:6, 7:6(4), 10–4
Finalista 17. 21 czerwca 2014 Eastbourne Trawiasta Brazylia Bruno Soares Filipiny Treat Huey
Wielka Brytania Dominic Inglot
5:7, 7:5, 8–10
Finalista 18. 20 lipca 2014 Hamburg Ceglana Brazylia Bruno Soares Chorwacja Marin Draganja
Rumunia Florin Mergea
4:6, 5:7
Zwycięzca 12. 10 sierpnia 2014 Toronto Twarda Brazylia Bruno Soares Chorwacja Ivan Dodig
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:3
Zwycięzca 13. 3 maja 2015 Monachium Ceglana Brazylia Bruno Soares Niemcy Alexander Zverev
Niemcy Mischa Zverev
4:6, 6:1, 10–5
Finalista 19. 14 czerwca 2015 Stuttgart Trawiasta Brazylia Bruno Soares Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
7:5, 2:6, 7–10

Bibliografia