Marcin Matkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Matkowski
Ilustracja
Marcin Matkowski (2013)
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1981
Barlinek

Wzrost

187 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

2019

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

647 (11 września 2000)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

7 (9 lipca 2012)

Australian Open

SF (2006)

Roland Garros

QF (2010, 2013, 2015, 2016)

Wimbledon

QF (2015, 2017)

US Open

F (2011)

Marcin Matkowski (ur. 15 stycznia 1981 w Barlinku) – polski tenisista, specjalista gry podwójnej, siedmiokrotny uczestnik deblowego turnieju Masters dla 8 najlepszych debli na świecie, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, Ambasador Szczecina.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Syn Zbigniewa i Jolanty, treningi tenisowe rozpoczął jako 8-latek. Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie. W latach 20012003 studiował ekonomię na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (nie ukończył studiów), w 2003 rozpoczął występy w gronie tenisistów zawodowych.

2001-2003[edytuj | edytuj kod]

W 2001 wygrał w parze z Mariuszem Fyrstenbergiem turniej challengerowy w Szczecinie. Właśnie z tym zawodnikiem stworzył wkrótce udaną parę, która w 2004 przebiła się do czołowej dwudziestki rankingu najlepszych debli na świecie. W 2002 razem z Fyrstenbergiem wygrali kolejny challenger (we włoskim Manerbio), a w 2003 pierwszy turniej w cyklu ATP World Tour – w Sopocie. W 2003 wygrali wspólnie ponadto challengery w Hilversum, Manerbio, Szczecinie i Akwizgranie. Te wyniki, a także udany początek kolejnego sezonu (m.in. wygrana w turnieju ATP World Tour w brazylijskim Costa Do Sauipe w lutym 2004), dały polskiemu deblowi znaczący awans w rankingu oraz umożliwiły debiut w imprezach najwyższej rangi – turniejach wielkoszlemowych oraz turniejach ATP Masters Series.

2004[edytuj | edytuj kod]

Na turnieju French Open 2004 Matkowski z Fyrstenbergiem osiągnęli III rundę. Matkowski powtórzył ten wynik rok później, ale występując w parze z Niemcem Alexandrem Waske (pokonali m.in. wysoko notowanych Francuzów Santoro i Llodrę). Po krótkim okresie występów z innymi partnerami Matkowski z Fyrstenbergiem odnowili współpracę latem 2005; ponownie wygrali turniej ATP World Tour w Sopocie, byli w finale w Palermo, po raz trzeci wygrali wspólnie challenger szczeciński.

W lipcu 2004 Marcin Matkowski był sklasyfikowany na pozycji nr 34 w rankingu deblistów. W grze pojedynczej prawie nie występuje, najwyżej był notowany na miejscu 647 na świecie (u progu kariery w listopadzie 2000). Jest zawodnikiem praworęcznym, jako swoje najlepsze uderzenia wymienia serwis i forhend.

W sierpniu 2004 w parze z Mariuszem Fyrstenbergiem uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Atenach; Polacy zakończyli start na I rundzie, po porażce ze Szwajcarami Rogererem Federerem i Yves’em Allegro. Matkowski broni barw narodowych także w Pucharze Davisa (głównie w deblu z Fyrstenbergiem), do końca 2005 wygrał 8 pojedynków, przegrał 4.

2006[edytuj | edytuj kod]

Udanie polska para rozpoczęła sezon 2006 – pokonali na turnieju w Sydney czołowych deblistów świata Daniela Nestora (Kanada) i Marka Knowlesa (Wyspy Bahama), a w wielkoszlemowym Australian Open osiągnęli po raz pierwszy w karierze półfinał. Na koniec roku para Fyrstenberg – Matkowski zakwalifikowała się do prestiżowego turnieju Masters kończącego sezon w którym bierze co roku udział 8 najlepszych par deblowych sezonu, Polacy nie wygrali tam meczu, jednak sam udział był historycznym sukcesem tego debla.

2007[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku dotarł do ćwierćfinału miksta na kortach Wimbledonu. Występował tam w parze z Carą Black. W październiku, dużym sukcesem zakończył się dla Matkowskiego występ w prestiżowych zawodach z cyklu Masters Series ATP w Madrycie. W grze podwójnej razem z Fyrstenbergiem osiągnęli finał imprezy, ulegając w nim braciom Bob Bryan i Mike Bryan 3/6 6/7(4). W końcówce 2007 debel Fyrstenberg-Matkowski wygrał turniej ATP World Tour w Wiedniu, a tydzień wcześniej dotarł do finału imprezy we francuskim Metz.

2008[edytuj | edytuj kod]

Po zwycięstwie w turnieju ATP w Warszawie (czerwiec 2008) para Fyrstenberg-Matkowski awansowała na 6. miejsce w rankingu Doubles Race, czyli rankingu najlepszych par deblowych w 2008 roku. Życiowy sukces odnieśli w październiku startując w turnieju Mutua Madrilena Masters Madrid Masters Series ATP na twardych kortach w Madrycie, pokonując pod drodze cztery bardziej utytułowane od siebie pary: w II rundzie (I rundę mieli wolną dzięki rozstawieniu z „7”) pokonali francuską parę Clément/Llodra 7:5 7:6 (16-14), w ćwierćfinale wygrali z rozstawionymi z „2” Nestorem i Zimonjicem, by w półfinale wyeliminować parę Coetzee/Moodie z RPA. W finale debla polska para 6:7(4-7) 7:6(7-5) 12-10 pokonała 6:4, 6:2 Mahesha Bhupathi z Indii i Marka Knowlesa z Wysp Bahama. Po dojściu do półfinału turnieju w Paryżu (Masters Series Atp) znaleźli się na 8. miejscu w rankingu Doubles Race, co nie dało im awansu na Turniej Mistrzów w Szanghaju (na turniej zakwalifikowało się 7 pierwszych par z rankingu oraz z „dziką kartą” debel Cuevas/Horna – zwycięzcy Roland Garros). Polacy biorą jednak udział w Turnieju Mistrzów, gdyż Izraelczyk Erlich nie wyleczył swojej kontuzji, umożliwiając tym samym start Polakom. W pierwszym spotkaniu polscy debliści (rozstawieni z „7”) starli się z rozstawionymi z „2” Nestorem i Zimonjić po zaciętej walce przegrali z późniejszymi triumfatorami tej imprezy 6:7 (4-7), 7:5, 4:10. W drugim meczu Fyrstenberg/Matkowski odnieśli pierwsze zwycięstwo w historii swoich startów w Turnieju Mistrzów pokonując parę Lukáš Dlouhý/Leander Paes 7:6(2), 6:3. O awansie z grupy decydował trzeci mecz, 14 listopada debel Fyrstenberg-Matkowski pokonał 6:2, 1:6, 10:6 Szweda Jonasa Björkmana i Kevina Ullyetta z Zimbabwe (nr 4.) zapewniając sobie awans do półfinału, co jest jednym z największych sukcesów w ich karierze. W półfinale czekał na nich najlepszy debel świata: Bob Bryan ze swoim bratem bliźniakiem – Mikiem. Amerykanie okazali się lepsi wygrywając 6:4, 6:4.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

W parze z Mariuszem Fyrstenbergiem[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Historia występów w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open A A A 1RCB 2RMT 1RLR 1RKP 2ROG 2RHS SFKP 2RKP 1RKP 6–9
Francja French Open A A QFBS 2RSB 1RCW 2RLR QFTG 2RCC 2RAG 1RKP 1RKP FLH 11–10
Wielka Brytania Wimbledon 2RMW A 1RMD QFCB 2RCW 3RLR 2RTG 1RKJ A QFKP A QFJW 10–9
Stany Zjednoczone US Open A A A 1RCB 2RCW QFLR 2ROG QFOG FKP QFKP QFKP 1RLH 14–9
Zw.-Por. 1–1 0–0 1–2 3–4 3–4 4–4 4–4 4–4 6–3 6–4 3–3 6–4 41–37
Partnerki
SB Austria Sybille Bammer
CB Zimbabwe Cara Black
CC Chuang Chia-jung
MD Polska Marta Domachowska
TG Włochy Tathiana Garbin
OG Białoruś Wolha Hawarcowa
LH Czechy Lucie Hradecká
AG Niemcy Anna-Lena Grönefeld
KJ Polska Klaudia Jans-Ignacik
KP Czechy Květa Peschke
LR Stany Zjednoczone Lisa Raymond
BS Australia Bryanne Stewart
HS Hsieh Su-wei
MT Stany Zjednoczone Meilen Tu
MW Stany Zjednoczone Mashona Washington
JW Rosja Jelena Wiesnina
CW Dania Caroline Wozniacki

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 27 września 2014 Kuala Lumpur Twarda (hala) Indie Leander Paes Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
3:6, 7:6(5), 10–5
Finalista 1. 10 maja 2015 Madryt Ceglana Serbia Nenad Zimonjić Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
2:6, 7:6(5), 9–11

Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]

Finalista (2)[edytuj | edytuj kod]
Nr Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy w finale Wynik finału
1. 2012 Stany Zjednoczone US Open Twarda Czechy Květa Peschke Rosja Jekatierina Makarowa
Brazylia Bruno Soares
7:6(8), 1:6, 10–12
2. 2015 Francja French Open Ceglana Czechy Lucie Hradecká Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(3), 1:6

Puchar Davisa[edytuj | edytuj kod]

Marcin Matkowski reprezentuje Polskę w Pucharze Davisa od roku 2000. W ciągu dwunastu edycji w których wystąpił (nie grał w 2002) rozegrał 33 mecze, w tym 6 singlowych i 27 deblowych. 23 meczów wygrał, 10 przegrał.

Runda Mecz (końcowy wynik) Data Spotkanie Wynik
Puchar Davisa 2000
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  Polska Estonia (4:1) 28–30 kwietnia Matkowski/NijakiKünnap/Vahkal 6:2, 7:6(8), 6:7(5), 6:4
Marcin MatkowskiRene Busch 6:2, 3:6, 6:1
Ćwierćfinał  Polska Słowenia (2:3) 21–23 lipca Matkowski/KwintaKračman/Tkalec 6:4, 6:4, 7:6(3)
Puchar Davisa 2001
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Baraże o degradację  Polska Jugosławia (2:3) 20–22 lipca Matkowski/DąbrowskiDulic-Fiser/Tipsarević 4:6, 3:6, 3:6
Puchar Davisa 2003
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  PolskaPołudniowa Afryka RPA (2:3) 4–6 kwietnia Matkowski/FyrstenbergAdams/Koenig 6:4, 4:6, 2:6, 4:6
Baraże o degradację  Polska Monako (5:0) 11–13 lipca Matkowski/NijakiCoullard/Heussner 7:6(3), 6:4, 6:3
Marcin MatkowskiEmmanuel Heussner 4:6, 6:3, 6:4
Puchar Davisa 2004
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  Polska Słowenia (3:2) 9–11 kwietnia Matkowski/FyrstenbergKračman/Ošabnik 6:1, 7:5, 7:6(2)
Ćwierćfinał  Polska Algieria (4:1) 16–18 lipca Marcin Matkowski – Al-Amin Wahhab 1:6, 7:5, 3:6, 4:6
Matkowski/FyrstenbergBaba-Aissa/Henni 6:4, 6:1, 6:0
Półfinał  Polska Włochy (2:3) 24–26 września Matkowski/FyrstenbergBertolini/Seppi 6:3, 2:6, 6:4, 6:4
Puchar Davisa 2005
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  Polska Algieria (2:3) 4–6 marca Matkowski/Fyrstenberg – Wahhab/Saoudi 6:7(2), 4:6, 6:3, 3:6
Puchar Davisa 2006
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  Polska Łotwa (5:0) 7–9 kwietnia Matkowski/FyrstenbergGulbis/Juška 6:3, 7:6(4), 6:1
Ćwierćfinał  Polska Gruzja (2:3) 21–23 lipca Matkowski/FyrstenbergChikhladze/Labadze 6:1, 6:2, 6:4
Puchar Davisa 2007
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  Polska Nigeria (5:0) 6–8 kwietnia Matkowski/FyrstenbergBabalola/Igbinovia 7:6(4), 7:5, 4:6, 6:1
Ćwierćfinał  Polska Grecja (5:0) 20–22 lipca Matkowski/FyrstenbergAlexiou/Gemouchidis 6:4, 6:0, 6:1
Marcin MatkowskiElefterios Alexiou 6:1, 6:2
Półfinał  Polska Maroko (4:1) 21–23 września Matkowski/FyrstenbergEl Amrani/Ziadi 6:3, 6:4, 6:2
Marcin MatkowskiReda El Amrani 6:1, 6:4
Puchar Davisa 2008
(Strefa Europa/Afryka grupa I)
Runda I  Polska Szwajcaria (1:4) 8–10 lutego Matkowski/Fyrstenberg – Allegro/Lammer 4:6, 3:6, 6:2, 3:6
Baraże o degradację  Polska Białoruś (4:1) 18–20 lipca Matkowski/FyrstenbergKaratchenia/Katliarov 6:4, 6:0, 6:2
Puchar Davisa 2009
(Strefa Europa/Afryka grupa I)
Ćwierćfinał  Polska Belgia (1:4) 6–8 marca Matkowski/PanfilDarcis/Rochus 3:6, 6:7(1), 3:6
Baraże o degradację  Polska Wielka Brytania (3:2) 18–20 września Matkowski/FyrstenbergHutchins/Murray 7:5, 3:6, 6:3, 6:2
Puchar Davisa 2010
(Strefa Europa/Afryka grupa I)
Runda I  Polska Finlandia (2:3) 5–7 marca Fyrstenberg/MatkowskiKontinen/Nieminen 6:4, 7:6(4), 4:6, 6:3
Baraże o degradację  Polska Łotwa (3:2) 17–19 września Fyrstenberg/MatkowskiPavlovs/Juška 6:3, 6:4, 7:6(4)
Puchar Davisa 2011
(Strefa Europa/Afryka grupa I)
Runda II  Polska Izrael (2:3) 4–6 marca Fyrstenberg/Matkowski – Erlich/Ram 6:4, 4:6, 3:6, 1:6
Baraże o degradację  Polska Finlandia (2:3) 16–18 września Fyrstenberg/Matkowski – Kontinen/Nieminen 6:7(1), 6:7(5), 4:6
Puchar Davisa 2012
(Strefa Europa/Afryka grupa II)
Runda I  Polska Madagaskar (5:0) 10–12 lutego Fyrstenberg/MatkowskiRakotondramanga/Ramiaramanana 6:1, 6:4, 6:4
Ćwierćfinał  Polska Estonia (4:1) 6–8 kwietnia Fyrstenberg/MatkowskiKunnap/Zopp 7:6(5), 7:5, 6:4
Półfinał  Polska Białoruś (3:2) 14–16 września Fyrstenberg/MatkowskiBury/Mirny 6:4, 7:6(5), 6:7(3), 6:4
Marcin Matkowski – Alaksandr Bury 3:6, 3:6
Puchar Davisa 2013
(Strefa Europa/Afryka grupa I)
Runda I  Polska Słowenia (3:2) 1–3 lutego Fyrstenberg/Matkowski – Kavčič/Žemlja 3:6, 6:2, 2:6, 6:4, 11:13
Ćwierćfinał  Polska Południowa Afryka (3:1) 5–7 kwietnia Fyrstenberg/MatkowskiAndersen/de Voest 7:5, 7:6(2), 7:5
Baraże o Grupę Światową  Polska Australia (1:4) 13–15 września Fyrstenberg/MatkowskiKyrgios/Guccione 5:7, 6:4, 6:2, 6:7(5), 6:4

Wszystkie puchary (18.) Marcina Matkowskiego, pięciokrotnego uczestnika Turnieju Masters, 15 razy zdobyte z Mariuszem Fyrstenbergiem.

2003 🏆 Sopot

2004 🏆 Costa Do Sauipe

2005 🏆 Sopot

2006 🏆 Bukareszt

2007 🏆🏆 Wiedeń, Sopot

2008 🏆🏆 Madryt, Warszawa

2009 🏆🏆 Eastbourne, Kuala Lumpur

2010 🏆 Eastbourne

2012 🏆🏆 Barcelona, Madryt

2013 🏆 Hamburg

2014 🏆🏆 Metz, Kuala Lumpur (z Hindusem Leanderem Paesem)

2016 🏆 Tokio (z Hiszpanem Marcelelem Granollers-Pujolem)

2017 🏆 Auckland (z Pakistańczykiem Aisamem Ul Haq Qureshi)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]