Tytus Krawczyc

Tytus Krawczyc
	generał dywizji pilot
Data i miejsce urodzenia	5 października 1930 ; Sielawicze
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 2020 ; Poznań
	Przebieg służby
Lata służby	1948–1993
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Wojska Lotnicze
Stanowiska	d-ca 2 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego w Pile, d-ca 4 Pomorskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku, d-ca Wojsk Lotniczych
Późniejsza praca	przeniesiony w stan spoczynku
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tytus Arkadiusz Krawczyc (ur. 5 października 1930 w Sielawiczach w pow. słonimskim, zm. 24 stycznia 2020 w Poznaniu^[1]) – generał dywizji, pilot Wojska Polskiego, dowódca Wojsk Lotniczych (1983–1989), poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Bronisławy^[1]. Do Wojska Polskiego wstąpił na ochotnika. Od 10 października 1948 w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Ukończył również Akademię Sztabu Generalnego (1960–1964), Wyższy Kurs Akademicki w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino (1971), Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K.J. Woroszyłowa w Moskwie (1973–1975), Wyższy Kurs Akademicki przy Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego w Moskwie (1984).

Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie w 1950 był kolejno: pilotem-instruktorem w 4 eskadrze szkolnej bazującej na lotnisku w Ułężu (1950–1951), dowódcą klucza w 8 eskadrze szkolenia podstawowego w Białej Podlaskiej (1951–1955), zastępcą dowódcy 4 eskadry lotniczej ds. wyszkolenia (1955–1957), dowódcą 2 eskadry w 58 Pułku Szkolno-Bojowym w Dęblinie, zastępcą do spraw liniowych dowódcy 58 Pułku Szkolno-Bojowego (1964–1965), dowódcą 61 Pułku Szkolno-Bojowego w Nowym Mieście nad Pilicą (1965–1968), dowódcą 2 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Kraków” w Goleniowie (1968–1970), dowódcą 2 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego w Pile (1970–1973), zastępcą szefa sztabu Wojsk Lotniczych (1975) i zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych do spraw liniowych (1975–1977). 29 lipca 1977 objął dowództwo 4 Pomorskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku. 12 maja 1983 wyznaczony został na stanowisko dowódcy Wojsk Lotniczych w Poznaniu, które piastował do 4 września 1989. 15 września 1989 powołany został na stanowisko attaché wojskowego i lotniczego przy Ambasadzie PRL w Budapeszcie. W marcu 1993 przeszedł w stan spoczynku pożegnany oficjalnie przez ministra obrony narodowej Janusza Onyszkiewicza.

Jako pilot spędził w powietrzu 3520 godzin, w tym 1712 godzin na samolotach odrzutowych. Posiadał klasę mistrzowską pilota wojskowego. Latał na samolotach: UT-2, Po-2, Jak-11, Jak-18, Junak-3, TS-8 Bies, TS-11 Iskra, Lim-1, UTMiG-15, Lim-2, Lim-5, Lim-6 bis, MiG-21 (wersje MiG-21F-13, MiG-21R, MiG-21MF).

Order Sztandaru Pracy I klasy (1988)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1981)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1971)^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (1965)
Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Srebrny medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
Brązowy medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
Tytuł Zasłużony Pilot Wojskowy PRL (1978)
Złota odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1969)^[4]
Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR, 1984)
Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (1988, Związek Radziecki)
wiele innych odznaczeń resortowych, regionalnych, organizacyjnych i zagranicznych

Mieszkał w Poznaniu. Od 1957 był żonaty z Urszulą z domu Waśkowską. Małżeństwo miało córkę Katarzynę^[5].

↑ ^a ^b Tytus Krawczyc. rejestry-notarialne.pl.
↑ Wyszukiwarka grobów w Poznaniu.
↑ Lista odznaczonych. „Nowiny”, s. 2, Nr 123 z 6 maja 1971.
↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 24, 3 listopada 1969, s. 3.
↑ J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. II: I–M, Toruń 2010, s. 280–283.

S. Czmur, W. Wójcik, Generałowie w stalowych mundurach, Redakcja Czasopism Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej przy współpracy z Domem Wydawniczym Bellona, Poznań-Warszawa 2003, ISBN 83-902541-3-1 i s. 97–99, ISBN 83-11-09587-6.
S. Czmur, W. Wójcik, Dowódcy Lotnictwa Polskiego, Redakcja Przeglądu WLOP, Poznań 1998.
S. Czmur, W. Wójcik, Dowódcy Lotnictwa i Obrony Powietrznej, Redakcja Czasopism WLOP, Poznań 2000.
J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. II: I–M, Toruń 2010, s. 280–283.