XVIII Batalion Saperów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XVIII Batalion Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1929

Organizacja
Dyslokacja

Modlin

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

1 pułk saperów Legionów

XVIII Batalion Saperów (XVIII bsap) – pododdział saperów Armii Hallera i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Dzieje XVIII batalionu Saperów[edytuj | edytuj kod]

XVIII baon powstał w 1918 na ziemi francuskiej, jako 4 pułk inżynieryjny. Tworzyli go jeńcy – Polacy z armii zaborczych. Po reorganizacji pułku w batalion został przydzielony do 7 Dywizji Piechoty Armii gen. Hallera, z którą latem 1919 powrócił do kraju. Przed wyruszeniem na front baon otrzymał nowy numer – XVIII. W sierpniu 1920 XVIII batalion wyróżnił się w walkach w składzie 18 Dywizji Piechoty, wtedy to pod Płońskiem stoczono zaciętą, zwycięską bitwę z silnymi oddziałami bolszewickimi. Następnie, po zajęciu Ciechanowa, dwa plutony obsadziły improwizowany pociąg pancerny, który pod Mławą zdobył ogromną kolumnę bolszewickich taborów. Reszta baonu zdobyła Mławę przy stracie kilku zabitych i kilkunastu rannych[1].

W 1921 baon został włączony w skład 1 pułku saperów Legionów w Modlinie. W 1929, w następstwie reorganizacji wojsk saperskich, batalion został rozformowany.

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Zarys historii wojennej pułków.... s. 6 - 8
  2. Rocznik oficerski 1924, s.798.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927, s. 366.
  4. Rocznik oficerski 1928, s.569.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]