11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPL

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK
9 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1 grudnia 1950

Rozformowanie

1967 (przemianowanie)
1989 (rozformowanie)

Patron

Osadnicy Ziemi Dolnośląskiej[1]

Tradycje
Nadanie sztandaru

8 października 1958

Dowódcy
Pierwszy

mjr pil. Zygmunt Ostrowski

Ostatni

ppłk pil. Jan Nowak

Organizacja
Numer

JW 3779[2]

Dyslokacja

Poznań, Debrzno

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lotnicze
Wojska Lotnicze i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju
Wojska Obrony Powietrznej Kraju

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

11 DLM
16 DLM
10 DLM
4 DLM

Skład

Etat Nr 6/101

Jak-9P[a]
Jak-23[b]
MiG-21[c]

11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK (11 plm) – oddział lotnictwa myśliwskiego Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na lotnisku w Poznaniu, w terminie od 1 października do 1 grudnia 1950 roku został sformowany 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego[d]. Etat pułku 6/101 przewidywał 222 wojskowych i jednego pracownika kontraktowego[3].

W grudniu 1951 roku pułk został włączony w skład nowo formowanej 11 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego[e]. Jednocześnie określono nowe miejsce stacjonowania pułku – lotnisko Zegrze Pomorskie. Jednak wobec załamania się planu przyspieszonego rozwoju lotnictwa, pułk pozostał na lotnisku w Poznaniu i został włączony do składu 6 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego[3].

W latach 1954–1955, na bazie dwóch eskadr 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego sformowano 62 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego[f]. Jednocześnie pułk został przebazowany na lotnisko Debrzno i po uzupełnieniu stanu włączony w skład 10 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL[3].

W 1958 roku 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został włączony w skład 2 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju[3].

W czerwcu 1962 roku jednostka została przemianowana na 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK[4].

W 1967 roku 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK przyjął tradycje bojowe i numerację wojennego 9 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego[g].

W październiku 1968 roku 9 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPK został przekazany Wojskom Lotniczym i podporządkowany dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego. Wraz ze zmianą podporządkowania z nazwy jednostki został usunięty człon „OPK”[3].

Z dniem 31 stycznia 1989 roku, 9 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został rozformowany[h]. Jednocześnie 26 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został przeformowany na 9 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego i przyjął tradycje bojowe rozformowanego 9 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego[h][3].

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

Wykaz dowódców pułków podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010. s. 125.

  • mjr pil. Zygmunt Ostrowski (1950–1952)
  • mjr pil. Władysław Lewiński 1952
  • mjr pil. Franciszek Kamiński (1952–1953)
  • ppłk pil. Tadeusz Abramczuk (1954–1956)
  • ppłk pil. Jerzy Bażanow (1956–1959)
  • ppłk pil. Zdzisław Kozik (1959–1961)
  • ppłk pil. Edward Zamorski (1961–1966)
  • ppłk pil. Zygmunt Wojciechowski (1966–1968)
  • ppłk pil. Marian Niedźwiecki (1968–1969)
  • ppłk pil. Józef Mizera 1969
  • ppłk pil. Jerzy Zych (1969–1972)
  • mjr pil. Adam Markowicz 1972
  • ppłk pil. Zygmunt Wojciechowski (1972–1973)
  • płk pil. Stanisław Michniewicz (1973–1976)
  • płk pil. Mieczysław Toboła (1976–1983)
  • płk pil. Jan Jermakowicz (1983–1987)
  • ppłk pil. Jan Nowak (1987–1989)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W okresie formowania pułk został wyposażony w samoloty Jak-9P
  2. 1 października 1953 roku pułk posiadał 17 samolotów Jak-23
  3. W strukturach Wojsk Lotniczych 9 plm miał w wyposażeniu samoloty MiG-21.
  4. Rozkaz ministra obrony narodowej nr 070/Org. z 11 lipca 1950 roku
  5. Rozkaz ministra obrony narodowej nr 0096/Org. z 11 grudnia 1951 roku
  6. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0203/Org. z 4 września 1954 roku
  7. Rozkaz ministra obrony narodowej nr 07/Org. z 4 maja 1967 roku
  8. a b Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego WP nr 05 5/Org. z 27 września 1988 roku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszkowicz 2022 ↓, s. 750.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. a b c d e f Zieliński 2011 ↓, s. 124–125.
  4. Paweł Piotrowski, System obrony powietrznej Polski w latach 1959–1990, s. 35.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
  • Paweł Piotrowski, System obrony powietrznej Polski w latach 1959–1990, część III, Lotnictwo Wojskowe. Magazyn Miłośników Lotnictwa Wojskowego Nr 4 (25), MAGNUM X Sp. z o.o., lipiec-sierpień 2002, ISSN 1505-1196, s. 33–37.
  • [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]