Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego WOP
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Marian Walewski |
| Ostatni |
kmdr ppor. Stefan Matysiak |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Dowództwu WOP |
Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego WOP – pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza
Na podstawie zarządzenie org. DWW nr 019/WW z 23 października 1958 sformowano Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Rozpoznawczego WOP. Jednostka podlegała Dowództwu WOP w Warszawie. Stacjonowała dwupołożeniowo: na lotnisku w Szczecinie Dąbiu i w Wicku Morskim. Posiadała też dwa lądowiska na Wybrzeżu Bałtyckim. W 1961 roku dowództwo eskadry posiadało kryptonim Wagon.
W 1967 eskadrę podporządkowano Morskiej Brygadzie Okrętów Pogranicza w Gdańsku Nowym Porcie. Rozformowano w 1970[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo i pododdział obsługi
- 4 klucze samolotów AN-2 wyposażonych w pływaki.
Jej stan etatowy wynosił: 99 wojskowych i 2 pracowników cywilnych.
od 1963
- 2 klucze dalekiego rozpoznania wyposażone w samoloty Li-2 i AN-2M
- klucz bliskiego rozpoznania wyposażony w samoloty Jak-12[2].
Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]
- kpt. Marian Walewski
- kpt. Jerzy Godlewski
- kpt. Ryszard Mierzwiński
- kmdr ppor. Stefan Matysiak
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
