8/VI Batalion Wartowniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8/VI Batalion Wartowniczy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Kontynuacja

13 batalion celny

Organizacja
Dyslokacja

Siedlce
Szczuczyn

Podległość

DOG Lwów

8/VI Batalion Wartowniczy[a] – pododdział Wojska Polskiego pełniący służbę ochronną na granicy II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

8/VI batalion wartowniczy sformowano w 1919[2]. Funkcjonował w strukturze Okręgu Generalnego Lwów[1]. W skład batalionu wchodziło dowództwo oraz 4 kompanie po 3 plutony. W dowództwie, oprócz dowódcy batalionu, służyli oficerowie: sztabowy, adiutant, prowiantowy i kasowy; podoficerowie: mundurowy, prowiantowy, rusznikowy, sanitarny oraz 6 ordynansów[1].

Pod koniec września 1920 zapadła decyzja o likwidacji Korpusu Strzelców Granicznych[3]. 29 września 1920 dyrektywa Ministerstwa Spraw Wojskowych nakazała batalionom wartowniczym ochronę granic. W sumie na 48 baonów wartowniczych, do służby granicznej przeznaczono 21 baonów[4]. 4 listopada 1920 bataliony wartownicze nr 8/VI i 1/VI otrzymały rozkaz zluzowania 6 pułku Strzelców Granicznych. Batalion nr 8/VI przegrupował się z Siedlec do Szczuczyna, a nr 1/VI z Łodzi do Chorzel. W drugiej dekadzie tego miesiąca bataliony osiągnęły nakazane im rejony i przejęły przeznaczone im odcinki graniczne[5]. Jako uzupełnienie batalion wcielił w swoje struktury żołnierzy 4/IX Grodzieńskiego batalionu wartowniczego[6]. Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921[7], na bazie 8/VI batalionu wartowniczego powstał 13 batalion celny[8].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pełna nazwa batalionu wartowniczego zawierała kolejny (arabski) numer batalionu w ramach dowództwa okręgu generalnego (DOG) i numer (rzymski) DOG[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]