6 Pułk Wojskowej Straży Granicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Pułk
Wojskowej Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1920

Tradycje
Kontynuacja

6 pułk Strzelców Granicznych

Organizacja
Dyslokacja

Wronki (?)
Leszno

Formacja

Wojskowa Straż Graniczna

Podległość

Inspektorat WSG
DOG „Poznań”

6 Pułk Wojskowej Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Wojskowej Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W połowie 1919 Ministerstwo Spraw Wojskowych i Inspektorat Wojskowej Straży Granicznej czyniły przygotowania do przejęcia odcinków granicy na obszarze Pomorza Gdańskiego i obsadzenia granicy zachodniej w Wielkopolsce[1].

według Henryka Dominiczaka:

6 pułk WSG sformowany został przez Dowództwo Okręgu Generalnego „Poznań”[1] w Biedrusku[2]. Wkrótce przejął granicę luzując 159 pułk piechoty[a] na odcinku długości około 260 km od styku DOG „Pomorze” do Wolsztyna[3]. Sztab pułku rozlokował się we Wronkach, natomiast dowództwo 1 dywizjonu w Czarnkowie i 2 dywizjonu w Międzychodzie[2]. W połowie marca 1920 stan pułku wynosił 1880 żołnierzy[2]. Na jego lewym skrzydle pełnił służbę 5 pułk WSG[2].

na podstawie historii pułku:

Rozkazem dowództwa pułku nr 15 z 7 kwietnia 1920 ze szwadronu szkolnego w Inowrocławiu wydzielone zostały zalążki I/6 pWSG. Dowódcą dywizjonu mianowany został mjr Żeromski. Do dyspozycji miał 5 oficerów i 40 strzelców. 9 kwietnia przeniesiono tę grupę z „białych koszar” do „koszar artyleryjskich” przy ulicy Dworcowej. W następnym dniu do koszar przybyło 700 poborowych z PKU Ostrów. Z nich to sformowano 4–szwadronowy dywizjon[5].

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • płk Bogucki

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Dominiczak podaje, że był to pułk dowodzony przez kpt. Zenktellera[3]. Kapitan Zentkeller według Księgi Chwały Piechoty dowodził 155 pułkiem piechoty[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
  • Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088. 
  • [red.]Bronisław Prugar-Ketling: Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.