V Lwowski Batalion Etapowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
V Lwowski batalion etapowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Organizacja
Dyslokacja

Wiśniowiec
Oziery

Podległość

DOE „Tarnopol”
DOE „Równe”
DGE Wołyńskie

V Lwowski batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską[1]. Batalion powstał z I Pomorskiego batalionu etapowego[2]. W myśl rozkazu NDWP nr 2900/IV z 30 stycznia 1920 VII batalion etapowy stacjonujący w Wiśniowcu otrzymał nazwę V Lwowski batalion etapowy[3]. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1]. We wrześniu 1920 batalion znajdował się w strukturze 3 Armii, stacjonował w Sawinie, liczył 4 oficerów oraz 423 podoficerów i szeregowców[4].

W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[5]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[6]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[7].

Służba etapowa[edytuj | edytuj kod]

31 lipca 1920 batalion otrzymał zadanie wejść w skład grupy kpt. Zajchowskiego z miejscem postoju w Kamieniu Koszyrskim[8].

Celem zwolnienia wojsk liniowych ze służby kordonowej i szczelniejszego zamknięcia granicy państwa, w marcu 1921 Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządziło obsadzenie Kordonu Naczelnego Dowództwa WP przez Bataliony Etapowe[9]. V Lwbe przejął odcinek granicy od m. Karpiłówka do Stolina. Dowództwo rozmieściło się w m. Oziery[10]. Z końcem miesiąca Dowództwo Wołyńskiej Inspekcji Etapowej sprecyzowało zadanie i nakazało batalionowi obsadzić granicę od Klesowa do Stolina[11]. W kwietniu 1921 uległa zmianie granica kordonowa. Batalion przesunął się w kierunku wschodnim na linię Oznamicze–Bleżowo. Dowództwo batalionu miało przemieścić się do Bierezowa lub Glinnoje[12].

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Dionizy Bilogram[13] (był 8 VI[14] - był IX 1920[4])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]