VI Lwowski Batalion Etapowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1919 |
| Rozformowanie |
1921 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
VI Lwowski batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską[1]. Batalion powstał z II Pomorskiego batalionu etapowego[2]. W myśl rozkazu NDWP nr 2900/IV z 30 stycznia 1920 VIII batalion etapowy stacjonujący w Kamieńcu Podolskim otrzymał nazwę VI Lwowski batalion etapowy[3]. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1]. 16 lipca 1920 batalion posiadał 538 żołnierzy i 3 cekaemy[4]. 10 września batalion przebywał na koncentracji wojsk etapowych 6 Armii w Winnikach. Liczył wtedy w stanie żywionych 4 oficerów oraz 139 podoficerów i szeregowców, w stanie bojowym zaś 7 (?) oficerów oraz 132 podoficerów i szeregowców[5].
W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[6]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[7]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[8]. I Lwowski batalion etapowy wspólnie z VI Lwowskim batalionem etapowym utworzyły 25 batalion celny[9][10].
Służba etapowa[edytuj | edytuj kod]
Celem zwolnienia wojsk liniowych ze służby kordonowej i szczelniejszego zamknięcia granicy państwa, w marcu 1921 Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządziło obsadzenie Kordonu Naczelnego Dowództwa WP przez Bataliony Etapowe[11]. VI Lwbe przejął 18 kilometrowy odcinek granicy od m. Rypcza do Antonowic. Dowództwo rozmieściło się w Tylawce (ew. Uhorsk). Zluzowany batalion graniczny stał się częścią VI Lwbe i rozwinął się linii Antonowce−Buszcza[12]. W kwietniu 1921 uległa zmianie granica kordonowa. Batalion przesunął się na linię Kuty–Temnogajca. Dowództwo batalionu miało przemieścić się do Ugorska lub innej miejscowości wg uznania dowódcy batalionu[13]. Z początkiem maja granicę kordonu przesunięto na linię graniczną[14]. VI Lwowski batalion etapowy wzmocniony został żołnierzami zlikwidowanego batalionu granicznego[15].
Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
- ↑ Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 73.
- ↑ Numeracja baonów DOE „Lwów” ↓, s. 1.
- ↑ Odziemkowski 2010 ↓, s. 349.
- ↑ Odziemkowski 2019 ↓, s. 183.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 22.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 23.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 64.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 6.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 1.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 2.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 19.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 32.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 33.
- ↑ a b c Tuliński 2020 ↓, s. 803.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Janusz Odziemkowski: Polskie formacje etapowe w Galicji Wschodniej na Wołyniu i Ukrainie w latach 1918-1920. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2019. ISBN 978-83-8090-616-7.
- Janusz Odziemkowski: Piechota polska w wojnie z Rosją bolszewicką 1919-1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adam”, 2010. ISBN 978-83-7072-650-8.
- Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca-1 września 1920. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
- Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Etapowe”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Arkadiusz Tuliński: 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. T. 1 i 2. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8229-062-2.
- Zarządzenie Dowództwa Okręgu Etapowego Lwów dotyczące nazw i numeracji baonów etapowych → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy organizacyjne służby kordonowej Wołyńskiej Inspekcji Kordonowej 6 Armii → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.