Bogusław Linda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Gdarin (dyskusja | edycje) o 13:21, 24 kwi 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Bogusław Linda
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1952
Toruń

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Lidia Popiel

Lata aktywności

od 1973

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Bogusław Linda (ur. 27 czerwca 1952 w Toruniu) – polski aktor, komik, reżyser, scenarzysta teatralny i filmowy oraz pedagog.

Życiorys

Ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Toruniu. Absolwent Krakowskiej PWST, współzałożyciel i wykładowca Warszawskiej Szkoły Filmowej.

Jako student nawiązał kontakt z krakowskim Teatrem Starym, jego debiutem okazał się Mikołka w Zbrodni i karze Dostojowskiego (reż. Maciej Prus, 1977). W latach 1978-1981 grał w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu w takich sztukach jak Czarodziejska góra Manna oraz w Ameryce Kafki (1980). Na początku lat 80. XX wieku był aktorem w warszawskim Teatrze Studio.

Jego pierwszą ważną rolą była w Gorączce w reżyserii Agnieszki Holland, gdzie wcielił się w postać anarchisty Gryziaka (1980). Następnie zagrał m.in. w Kobiecie samotnej (1981) tej samej reżyserki, w Człowieku z żelaza Andrzeja Wajdy, w Przypadku Krzysztofa Kieślowskiego (1981) i Matce Królów Janusza Zaorskiego (1982), grając bohaterów naznaczonych egzystencjalnym niepokojem, zmuszonych do beznadziejnych zmagań z wrogą rzeczywistością[1].

Aktorskie emploi wrażliwca próbował przełamać w filmie Jacka Bromskiego Zabij mnie glino (1987), gdzie zagrał groźnego przestępcę Jerzego Malika. W 1992 roku wcielił się w postać Franza Maurera, ubeka z zasadami, w Psach Władysława Pasikowskiego. Ta rola ukształtowała wizerunek Lindy jako cynicznego „twardziela”. Ugruntowały go role w filmach Psy II, Sara, Pułapka, Demony wojny według Goi. W filmie Sara aktor wykonał cover piosenki Leonarda Cohena I’m Your Man[2].

W latach 90. XX w. uznanie krytyki przyniosły mu role sztukmistrza Stygmy w Jańciu Wodniku Jana Jakuba Kolskiego (1993), Michała Suleckiego – ojca walczącego o prawo wychowywania swojej córeczki w Tacie Macieja Ślesickiego (1995), księdza Robaka w Panu Tadeuszu Andrzeja Wajdy (1999). W 1996 podczas Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.

W 2001 roku na ekrany polskich kin wszedł obraz Reich w reżyserii Władysława Pasikowskiego. W filmie Bogusław zagrał gangstera Alexa u boku Mirosława Baki i Aleksandry Nieśpielak. Była to siódma produkcja, w której aktor współpracował z reżyserem Pasikowskim. Po tej roli artysta rozpoczął próby ucieczki od wizerunku twardziela z bronią w ręku.

W tym samym roku aktor wcielił się także w rolę Petroniusza w filmie Quo Vadis. Rolę rzymskiego namiestnika powierzył mu Jerzy Kawalerowicz. Na ekrany polskich kin wszedł także jego drugi film Sezon na leszcza. Aktor zagrał w nim w rolę policjanta, którego zostawiła żona. Był to jednocześnie film drogi opowiadający o młodych przestępcach, którzy napadli na bank. Role główne odegrali z nim Anna Przybylska, Gabriel Fleszar, Edyta Olszówka oraz Marian Dziędziel.

Jesienią 2002 r. na antenie TVN prowadził talk-show Co ty wiesz o gotowaniu[3][4].

W 2005 roku wystąpił w polsko-amerykańskiej produkcji Summer Love. W tym samym roku nagrał z zespołem Świetliki płytę zatytułowaną Las putas melancólicas. Wcielił się także w rolę komediową w filmie Czas surferów oraz wystąpił w serialach komediowych Dziki oraz Dziki 2: Pojedynek.

Bogusław Linda, 25 czerwca 2006

W 2006 roku Bogusław Linda spróbował swoich sił jako reżyser i nakręcił film Jasne błękitne okna. Obraz jest opowieścią o dwóch młodych dziewczynach, których losy przeplatają się z trudną sytuacją ekonomiczną Polski po upadku komunizmu. W rolach głównych zagrał sam aktor, Joanna Brodzik i Beata Kawka.

Trzy lata później aktor sprawdził się także w roli komediowej w filmie Randka w ciemno w reżyserii Wojciecha Wójcika. Linda zagrał tam rolę podrywacza Cezarego.

5 października 2009 roku z rąk sekretarza stanu w MKiDN Piotra Żuchowskiego odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].

1 kwietnia 2011 roku wszedł na ekrany kin film Trzy minuty. 21:37 w reżyserii Macieja Ślesickiego, gdzie wcielił się w rolę malarza.

19 kwietnia 2012 roku weszła do teatrów w Warszawie sztuka w jego reżyserii Merlin Mongoł. Był to debiut reżyserski polskiego aktora, jeśli chodzi o sztuki teatralne, a także powrót do pracy w teatrze, gdyż nie pokazywał się w nim od około 15 lat.

Został uhonorowany w Alei Gwiazd w swym rodzinnym mieście Toruniu (gdzie się uczył i mieszkał), gdzie na Rynku Staromiejskim odsłonił drugą z serii „katarzynek” – podpisów słynnych torunian.

26 maja 2014 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej oraz działalności społecznej”[6].

Życie prywatne i działalność pozaartystyczna

Jest żonaty z modelką i fotografką Lidią Popiel, którą poznał na planie filmowym. Ma z nią córkę Aleksandrę. Z poprzedniego małżeństwa ma dwóch synów. Aktor pasjonuje się jeździectwem. Dba o prywatność i rzadko udziela informacji o życiu osobistym w wywiadach.

Uczestniczył w polowaniu organizowanym przez Koło łowieckie nr 58 w Zamościu, najstarszym kole łowieckim na Zamojszczyźnie. Dodatkowo na prośbę czterokrotnie otrzymywał zgodę na polowanie, jednak nie uczestniczył w odstrzale – nie przyjechał. Uznawany za bardzo dobrego myśliwego i świetnego strzelca[7].

Filmografia

Autograf Bogusława Lindy w Piernikowej Alei Gwiazd w Toruniu
Autograf Bogusława Lindy z planu filmowego Crimen (1987)

Aktor

Scenarzysta filmowy

Scenarzysta i reżyser teatralny

Reżyser filmowy

Gościnnie

Polski dubbing

Dyskografia

Albumy
Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
2005 Las putas melancólicas (oraz Świetliki)
  • Data: 26 września 2005[9]
  • Wydawca: Universal Music Polska
7[10]
Notowane utwory
Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[11]
SLiP
[12]
2005 „Filandia” (oraz Świetliki) 7 5
2006 „Delikatnienie” (oraz Świetliki) 6 31

Nagrody filmowe i nominacje

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Bibliografia

  • Kosecka B., Bogusław Linda, [w:] Słownik filmu pod. R. Syski, Kraków 2005, s. 337-338.
  • Wakar J., Wyblakły uśmiech Bogusława Lindy, „Kultura” (dodatek do „Dziennik. Europa-Polska-Świat”), nr z dn. 12.01.2007, s. 76-77.
  • Zawiśliński S., Powiedzmy Linda, Warszawa, Taurus, 1994.

Linki zewnętrzne

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Kosecka
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Sara
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. "Co ty wiesz o gotowaniu".
  4. Pożegnanie z Lindą.
  5. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Gloria Artis
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. http://www.prezydent.pl/archiwum-bronislawa-komorowskiego/aktualnosci/ordery-i-odznaczenia/art,1334,prezydent-to-dobre-lata-dla-polskiej-kultury.html
  7. Adam Jaworski „Myśliwy strzela i… serce go boli” [w:]Kronika Tygodnia – Zamość 20.10.2009, http://www.roztocze.net/newsroom.php/27402_My%C5%9Bliwy_strzela_i%E2%80%A6_serce_go_boli_.html
  8. Powidoki w bazie filmpolski.pl [dostęp: 2016-10-10]
  9. Płyta Las putas melancólicass – Świetliki. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-10-25]. (pol.).
  10. OLiS – sprzedaż w okresie 02.01.2006 – 08.01.2006. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-25]. (pol.).
  11. LP3 – Statystyki dla wykonawcy Świetliki i Bogusław Linda. www.lp3.pl. [dostęp 2013-10-25]. (pol.).
  12. SLiP – Statystyki dla wykonawcy Świetliki feat. Linda. radioszczecin.pl. [dostęp 2013-10-25]. (pol.).
  13. Dwa Teatry: Tango Mrożka i Mewy Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].