Cefetamet
| |||||||||
| |||||||||
Ogólne informacje | |||||||||
Wzór sumaryczny |
C14H15N5O5S2 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
397,43 g/mol | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS | |||||||||
PubChem | |||||||||
DrugBank | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||
ATC | |||||||||
|
Cefetamet (łac. cefetametum) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn III generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Lek uniemożliwia bakteriom syntezę ściany komórkowej powodując ich rozpad.
Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]
Biologiczny okres półtrwania leku wynosi 2,2–2,5 godziny. W 20–22% wiąże się z białkami osocza. Cefetamet nie jest metabolizowany. Wydalanie następuje przez nerki.[potrzebny przypis]
Wskazania[edytuj | edytuj kod]
- zakażenia układu oddechowego
- zapalenie ucha środkowego
- zakażenia układu moczowego
- rzeżączka
- infekcje skóry i tkanek miękkich
Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]
- nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
- zaburzenia czynności wątroby lub nerek
- choroby przewodu pokarmowego
Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]
- ból brzucha
- uczucie pełności
- nudności
- wymioty
- biegunka
- ból głowy
- skórne objawy alergiczne
- zmiany składu krwi
Preparaty[edytuj | edytuj kod]
- Tarcevis
Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]
Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Zwykle dorośli 0,5 g dwa razy na dobę, w ciężkich zakażeniach do 2 g.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.