Sulfatiazol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sulfatiazol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C9H9N3O2S2

Masa molowa

255,32 g/mol

Wygląd

biały lub żółtawobiały proszek lub kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

72-14-0

PubChem

5340

DrugBank

DB06147

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

D06 BA02
J01 EB07

Sulfatiazolorganiczny związek chemiczny, lek z grupy sulfonamidów. Jest to krystaliczny, bezzapachowy proszek, trudno rozpuszczalny w wodzie.

Działanie: chemioterapeutyk o silnym działaniu bakteriostatycznym z grupy sulfonamidów.

Rozpuszczalność[4]:

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystywany w leczeniu anginy, w wyniku zapaleniu płuc, zapaleniu opłucnej i zapaleniu opon mózgowych, w zakażeniu dróg moczowych[5]. Sól srebrowa sulfatiazolu jest substancją czynną w kremach na oparzenia[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. MSDS Alfa Aesar (pol.)
  3. a b Sulfatiazol (nr 292907) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).
  4. Sulfathiazole, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 5340 (ang.).
  5. Leksykon naukowo-techniczny z suplementem P-Ż, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1989, ISBN 83-204-0969-1 t.2
  6. Ulotka Argosulfan / Sulfathiazolum natricum - Baza leków doz.pl. [dostęp 2016-10-27]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia popularna PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-10416-3.
  • Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980. ISBN 83-01-00521-1.