Przejdź do zawartości

Benzylopenicylina benzatynowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benzylopenicylina benzatynowa
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C48H56N6O8S2

Inne wzory

C16H20N2•2C16H18N2O4S

Masa molowa

909,12 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały krystaliczny proszek o słabym, charakterystycznym zapachu[1][2]

Identyfikacja
Numer CAS

1538-09-6

PubChem

15232

DrugBank

DB09323

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J01 CE08

Benzylopenicylina benzatynowa (łac. Benzylpenicillinum benzathinum[2]) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk, należący do grupy β-laktamów, a dokładniej do penicylin naturalnych. Ma działanie bakteriobójcze dlatego najlepiej działa na bakterie w fazie aktywnego namnażania. Stanowi połączenie dwóch cząsteczek benzylpenicyliny z dibenzyloetylenodiaminą. Jej charakterystyczną cechą jest to, że bardzo powoli się wchłania i wydala z organizmu, dzięki czemu działa ona aż do 7–14 dni[5]. Benzylopenicylinę benzatynową podaje się domięśniowo. Jest wrażliwa na działanie HCl, dlatego nie można podawać jej doustnie.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Jest taki sam jak u innych antybiotyków β-laktamowych. Benzylopenicylina benzatynowa blokuje aktywność transpeptydaz (PBP) biorących udział w ostatnim etapie syntezy peptydoglikanu ściany komórki bakteryjnej. Lek łączy się z transpeptydazą w jej centrum aktywnym i w ten sposób blokuje jej aktywność. Komórka bakteryjna pozbawiona prawidłowo działającego enzymu nie jest w stanie syntetyzować ściany bakteryjnej i bakteria po jakimś czasie umiera.

Zakres działania

[edytuj | edytuj kod]

Zakres działania jest podobny do benzylopenicyliny. Benzylopenicylinę benzatynową stosuje się w przewlekłych zakażeniach układowych bakteriami wrażliwymi na penicyliny. Stosowana jest przede wszystkim w leczeniu chorób reumatycznych, kiły, rzeżączki, przewlekłych zakażeń układu oddechowego. Może być również wykorzystywana w profilaktyce napadów gorączki reumatycznej, aby nie dopuścić do odpowiedzi immunologicznej przeciwko paciorkowcom β-hemolizującym grupy A[5].

Postacie handlowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Debecylina – ampułki 600 000 j.m., 1 200 000 j.m.;
  • Retarpen – ampułki 1 200 000 j.m., 2 400 000 j.m.;
  • Tardocillin – ampułki 1 200 000 j.m./4 ml.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3.
  2. a b Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
  3. Benzylopenicylina benzatynowa. [dostęp 2010-07-30]. (ang.). The Chemical Database. The Department of Chemistry at the University of Akron.
  4. Penicillin G benzathine anhydrous, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2010-07-30] (ang.).
  5. a b Wojciech Kostowski i Zbigniew S. Herman: Farmakologia. Wyd. III. T. 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 304. ISBN 978-83-200-4164-4.