Chorągiew tatarska Jambeka Carewicza

Chorągiew tatarska Jambeka Carewicza – chorągiew tatarska jazdy koronnej II połowy XVII wieku^[1].

Rotmistrzem chorągwi był Jambek Carewicz.

Jej żołnierze brali udział w działaniach zbrojnych wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667, m.in. w bitwie pod Cudnowem w 1660.

W 1661, z powodu niezapłacenia wojsku żołdu, zawiązała się konfederacja jazdy koronnej (w tym 21 chorągwi tatarskich) a także konfederacja wojska litewskiego (która objęła jego całość, tj. około 14 tys. żołnierzy). Chorągiew tatarska Jakuba Polańskiego, podobnie jak i 2 inne chorągwie (chorągiew tatarska Jakuba Polańskiego i chorągiew tatarska Sulejmanowicza) nie przystąpiła jednak do tej konfederacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ W zwycięskiej bitwie pod Cudnowem przeciw Rosjanom i Kozakom, w składzie armii koronnej, wzięło udział 20 chorągwi tatarskich (2316 koni).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

PiotrP. Borawski PiotrP., Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869 .
Konstanty Górski, Historia jazdy polskiej, Kraków 1894.

[1] W zwycięskiej bitwie pod Cudnowem przeciw Rosjanom i Kozakom, w składzie armii koronnej, wzięło udział 20 chorągwi tatarskich (2316 koni).

[1]