Dywizja Jana Henryka Dąbrowskiego

Dywizja Dąbrowskiego
	Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
	Dowódcy
Pierwszy	Jan Henryk Dąbrowski
	Działania zbrojne
	Insurekcja kościuszkowska
	Organizacja
Rodzaj wojsk	Wojska lądowe

Dywizja Jana Henryka Dąbrowskiego – jedna z formacji zbrojnych okresu insurekcji kościuszkowskiej.

Formowanie i walki dywizji

Dywizja sformowana została 6 – 8 września 1794 z przeznaczeniem do walk na terenie Wielkopolski. Wzmocniona została brygadą Antoniego Madalińskiego.

13 – 17 września sforsowała dolną Bzurę i przeszła pod Gniezno łącząc się z powstańcami wielkopolskimi, stoczyła bitwę pod Łabiszynem z pułkownikiem pruskim Szekulim^[1], zdobyła Bydgoszcz i uderzyła na Toruń. Następnie przez Kujawy, 23 października powróciła na prawy brzeg Bzury. Do połowy listopada zachowała zdolność bojową. Ostatecznie rozeszła się 17 listopada pod Radoszycami.

Dowódcy

gen. Jan Henryk Dąbrowski

Skład dywizji 16 września 1794

Sztab
Inżynierowie
Artyleria
Strzelcy Sokolnickiego
1 Wielkopolska Brygada Kawalerii Narodowej Madalińskiego
2 Małopolska Brygada Kawalerii Narodowej Rzewuskiego
7 Brygada Kawalerii Narodowej Dąbrowskiego
batalion 1 regimentu
4 regiment pieszy
13 regiment pieszy

Razem: 3100 żołnierzy; 8 dział 6 funtowych, 8 dział 3 funtowych

Przypisy

↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 29.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-52-1.
Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Bolesław Twardowski: Wojsko Polskie Kościuszki w roku 1794. Poznań: Księgarnia Katolicka, 1894.

[CITEREFGembarzewski192529-1] Gembarzewski 1925 ↓, s. 29.

[1]