19 Regiment Strzelców Koronnych
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1794 |
| Nazwa wyróżniająca |
Strzelców Koronnych |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Michał Sokolnicki |
| Ostatni |
ppłk Franciszek Rymkiewicz |
| Działania zbrojne | |
| Powstanie kościuszkowskie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
19 Regiment Strzelców Koronnych – oddział piechoty armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Była to jednostka taktyczna składająca się z kilku kompanii piechoty, będąca odpowiednikiem późniejszego pułku piechoty.
Regiment ten został sformowany w kwietniu 1794 przez Michała Sokolnickiego z mieszkańców "województw wielkopolskich"[1]. W lipcu 1794 otrzymał nr 19.
Liczebność regimentu wynosiła w maju 277[2] osób, a we wrześniu 1221 żołnierzy[2].
Stanowisko[edytuj | edytuj kod]
Żołnierze regimentu[edytuj | edytuj kod]
Komendanci:
- płk Michał Sokolnicki[1]
- ppłk Franciszek Rymkiewicz (gen. mjr przed 28 lipca)[3]
Walki regimentu[edytuj | edytuj kod]
Po 20 czerwca regiment walczył w oddziale gen. Sierakowskiego,
Bitwy i potyczki[3]:
- Warszawa
- pod Marymontem (24 lipca)
- bitwa pod Krupczycami (16 września)
- pod Brześciem (17 września)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wimmer 1978 ↓, s. 368.
- ↑ a b Ratajczyk i Teodorczyk 1987 ↓, s. 97.
- ↑ a b c Gembarzewski 1925 ↓, s. 32.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Leonard Ratajczyk, Jerzy Teodorczyk: Wojsko powstania kościuszkowskiego w oczach współczesnych malarzy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07090-3.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.