Język bhodźpuri
| ||
| Obszar | Indie i inne | |
| Liczba mówiących | szacunkowo 38 milionów[1] | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indoaryjskie Język bhodźpuri | |
| Pismo/alfabet | dewanagari | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| język urzędowy | Indie | |
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1 | bh | |
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | bho | |
| Kod ISO 639-3↗ | bho | |
| IETF | bho | |
| Glottolog | bhoj1246, bhoj1244 | |
| Ethnologue | bho | |
| GOST 7.75–97 | бхо 126 | |
| WALS | bho | |
| SIL | BHO | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata | ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język bhodźpuri, bhojpuri (भोजपुरी) – język z grupy indoaryjskiej, używany przez ok. 38 mln ludzi, zwłaszcza w indyjskim stanie Bihar, przyległych rejonach stanu Uttar Pradesh i Nepalu oraz w Surinamie, Mauritiusie, na Trynidadzie i Tobago[2].
Ze względu na znaczne podobieństwo do hindi często uważany raczej za jeden ze wschodnich dialektów hindi, zwłaszcza że większość użytkowników zna również hindi, dlatego też wszelkie dane liczbowe dotyczące liczby rodzimych użytkowników są jedynie szacunkowe.
W odróżnieniu od hindi język bhodźpuri jest klasyfikowany jako należący do grupy wschodniej języków indoaryjskich, łącznie z bengalskim, asamskim i orija[1].
W bhodźpuri tworzył Kabir, jeden z najsławniejszych średniowiecznych poetów indyjskich[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Język bhodźpuri w katalogu Ethnologue: Languages of the World (ang.)
- ↑ Indie w katalogu Ethnologue: Languages of the World (ang.)
- ↑ Majewicz, Alfred F., Języki świata i ich klasyfikacja, s. 25.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5.
