Przejdź do zawartości

Jennifer Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jennifer Jones
Ilustracja
Jennifer Jones (1953)
Imię i nazwisko

Phylis Lee Isley

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1919
Tulsa

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 2009
Malibu

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Robert Walker
(1939–1945; rozwód)
David O. Selznick
(1949–1965; jego śmierć)
Norton Simon
(1971–1993; jego śmierć)

Lata aktywności

1939–1974

Jennifer Jones, właśc. Phylis Lee Isley (ur. 2 marca 1919 w Tulsie, zm. 17 grudnia 2009 w Malibu) – amerykańska aktorka filmowa oraz rzeczniczka zdrowia psychicznego. Laureatka Oscara za pierwszoplanową rolę Bernadety Soubirous w dramacie biograficznym Pieśń o Bernadette (1943).

Wystąpiła w ponad 20 filmach, a jej partnerami ekranowymi byli m.in. Gregory Peck, Humphrey Bogart, Laurence Olivier, Montgomery Clift i William Holden.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była córką aktorów teatralnych, Flory Mae i Philipa Isleya[1]. Kiedy miała sześć lat, zapragnęła zostać aktorką filmową[1]. W październiku 1937 rozpoczęła naukę w American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku[1].

Za rolę Bernadety Soubirous w filmie Pieśń o Bernadette (1943) otrzymała w 1944 Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej[2]. Największą rozpoznawalność zdobyła dzięki roli Pearl Chavez w monumentalnym westernie Pojedynek w słońcu (1946) Kinga Vidora[3]. Karierę aktorską zakończyła drugoplanową rolą w jednym z najsłynniejszych filmów katastroficznych Płonący wieżowiec (1974). Po tym okresie już nie występowała publicznie i nie udzielała wywiadów. Wyjątek zrobiła w 1998 i 2003, kiedy to pojawiła się na jubileuszowych ceremoniach rozdania Oscarów w uroczystej prezentacji aktorów – dotychczasowych laureatów Nagrody Akademii.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1939–1945 była żoną Roberta Walkera, z którym miała dwóch synów, Roberta jr. (1940–2019) i Michaela (1941–2007)[4]. Następnie została żoną czołowego hollywoodzkiego producenta filmowego, Davida O. Selznicka, z którym od 1943 miała pozamałżeński romans i z którym doczekała się syna Danny’ego oraz córki Mary Jennifer[5]. Po śmierci męża w 1965 poślubiła multimilionera i kolekcjonera sztuki Nortona Simona, właściciela największej prywatnej kolekcji dzieł sztuki na świecie. Stała na czele Rady Muzeum Nortona Simona w Pasadenie.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1939: Nowa granica (New Frontier) jako Celia Braddock
  • 1939: The Streets of New York
  • 1939: Dick Tracy's G-Men jako Gwen Andrews
  • 1943: Pieśń o Bernadette (The Song of Bernadette) jako Bernadeta Soubirous
  • 1944: Od kiedy cię nie ma (Since You Went Away) jako Jane Deborah Hilton
  • 1944: The Fighting Generation jako asystentka pielęgniarki
  • 1945: Listy miłosne (Love Letters) jako Singleton / Victoria Morland
  • 1946: American Creed
  • 1946: Pojedynek w słońcu (Duel in the Sun) jako Pearl Chavez
  • 1946: Cluny Brown jako Cluny Brown
  • 1948: Portret Jennie (Portrait of Jennie) jako Jennie Appleton
  • 1949: We Were Strangers jako China Valdez
  • 1949: Pani Bovary (Madame Bovary) jako Emma Bovary
  • 1950: Gone to Earth jako Hazel Woodus
  • 1952: Ruby Gentry jako Ruby Gentry
  • 1952: Dzikie serce (The Wild Heart) jako Hazel Woodus
  • 1952: Siostra Carrie (Carrie) jako Carrie Meeber
  • 1953: Stacja końcowa (Stazione Termini) jako Mary Forbes
  • 1953: Pobij diabła (Beat the Devil) jako Pani Gwendolen Chelm
  • 1955: Dzień dobry Pani Dove (Good Morning, Miss Dove) jako Panna Dove
  • 1955: Miłość jest wspaniała (Love Is a Many-Splendored Thing) jako Han Suyin
  • 1956: Człowiek w szarym garniturze (The Man in the Gray Flannel Suit) jako Betsy Rath
  • 1957: Barretowie z ulicy Wimpole (The Barretts of Wimpole Street) jako Elizabeth Barrett
  • 1957: Pożegnanie z bronią (A Farewell to Arms) jako Catherine Barkley
  • 1962: Czuła jest noc (Tender Is the Night) jako Nicole Diver
  • 1966: The Idol jako Carol
  • 1969: Angel, Angel, Down We Go jako Astrid Steele
  • 1974: Płonący wieżowiec (The Towering Inferno) jako Lisolette Mueller

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Beresford 1991 ↓, s. 67.
  2. Beresford 1991 ↓, s. 69–70.
  3. Beresford 1991 ↓, s. 71.
  4. Beresford 1991 ↓, s. 67–68, 71.
  5. Beresford 1991 ↓, s. 68–69, 74.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991. OCLC 830999173. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]