Kaszszu-nadin-ahhe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kaszszu-nadin-ahhe (Kaššû-nādin-ahhē)[1] – trzeci i ostatni władca Babilonii z II dynastii z Kraju Nadmorskiego. Według Babilońskiej listy królów A panować miał przez trzy lata[2]. Jego rządy datowane są na lata 1007-1005 p.n.e.[1][3] Wydaje się, iż za jego krótkich rządów nawiedziła Babilonię klęska głodu, co spowodowało wstrzymanie regularnych dostaw żywności do świątyń w mieście Sippar.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Brinkman J.A., Meerland, w: Reallexikon..., s. 8.
  2. Grayson A.K., Königslisten..., s. 92.
  3. Van De Mieroop M., A History..., s. 291.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • hasło Kashshu-nadin-ahi, [w:] Leick G., Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 91.
  • Brinkman J.A., Meerland, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VIII (Meek-Mythologie), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1993-97, s. 6-10.
  • Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.
  • Van De Mieroop M., A History of the Ancient Near East ca. 3000-323 BC, Blackwell Publishing, 2004.