Sumu-la-El

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sumu-la-El
Sūmû-la-Il
król Babilonu
Okres

od 1881 p.n.e.
do 1845 p.n.e.

Poprzednik

Sumu-abum

Następca

Sabium

Dane biograficzne
Ojciec

Sumu-abum

Dzieci

Sabium
Szallurtu

Mapa ważniejszych miast południowej Mezopotamii w 1. połowie II tys. p.n.e.

Sumu-la-El (Sūmû-la-Il[1]) – drugi król z I dynastii z Babilonu, syn i następca Sumu-abuma, panował przez 36 lat (1881–1845 p.n.e. – chronologia średnia).

Władcy temu udało się podbić sąsiednie Kisz i Sippar, gdzie osadził na tronie swego syna Sabium. Toczył też ze zmiennym szczęściem wojnę z Sin-iddinamem, królem Larsy.

Córką Sumu-la-Ela była Szallurtu, która wydana została za mąż za Sin-kaszida, króla Uruk[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Frayne 1990 ↓, s. 325.
  2. Frayne 1990 ↓, s. 463–464.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hammurabi, Kodeks Hammurabiego, Marek Stępień (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo ALFA, 2000, s. 18, ISBN 83-7179-192-5, OCLC 69561864.
  • D. R. Frayne: Old Babylonian Period (2003–1595 BC), The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods. T. 4. University of Toronto Press, 1990. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]