Przejdź do zawartości

Adad-apla-iddina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Adad-apla-iddina[1], Adad-aplu-iddina[2] (akad. Adad-aplu-iddina, tłum. „Adad dał mi następcę”)[2] – ósmy król Babilonii z II dynastii z Isin, następca Marduk-szapik-zeri; panował w latach 1069-1048 p.n.e.[1] lub 1068-1047 p.n.e.[2]

Wydaje się, iż nie wywodził się z rodziny królewskiej. Według Kroniki nowobabilońskiej był uzurpatorem, natomiast według Kroniki synschronistycznej wyznaczył go na władcę Babilonii król asyryjski Aszur-bel-kala, który pojął jego córkę za żonę. Kroniki babilońskie wspominają o rewoltach Aramejczyków i Sutejów za czasów jego panowania. Znane są jego inskrypcje budowlane dotyczące odbudowy murów miejskich Babilonu i Kisz oraz licznych świątyń w całym kraju[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c hasło Adad-apla-iddina, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who ... , s. 3.
  2. a b c Brinkman J.A., Adad-aplu-iddina (1), w: Radner K. (red.), The Prosopography ... s. 22.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • hasło Adad-apla-iddina, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 3.
  • Brinkman J.A., Adad-aplu-iddina (1), w: Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/I (A), 1998, s. 22.