Marek Solarczyk
 Marek Solarczyk podczas rekolekcji „Jezus na Stadionie” (Warszawa 2013) | |||
| |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Biskup diecezjalny radomski | |||
| Okres sprawowania |
od 2021 | ||
| Biskup pomocniczy warszawsko-praski | |||
| Okres sprawowania |
2011–2021 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
28 maja 1992 | ||
| Nominacja biskupia |
8 października 2011 | ||
| Sakra biskupia |
19 listopada 2011 | ||
| Data konsekracji |
19 listopada 2011 |
|---|---|
| Miejscowość |
Warszawa |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Marek Solarczyk (ur. 13 kwietnia 1967 w Wołominie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawsko-praski w latach 2011–2021, biskup diecezjalny radomski od 2021.
Życiorys
Urodził się 13 kwietnia 1967 w Wołominie. W latach 1981–1986 kształcił się w Technikum Samochodowym im. Czesława Orłowskiego w Warszawie, które ukończył ze świadectwem dojrzałości i tytułem technika mechanika o specjalności pojazdy samochodowe[1][2]. W latach 1986–1992 odbył studia w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Pod koniec studiów, w związku z reorganizacją podziału administracyjnego Kościoła katolickiego w Polsce, został inkardynowany do diecezji warszawsko-praskiej. Magisterium uzyskał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 28 maja 1992 w katedrze św. Floriana w Warszawie biskup diecezjalny warszawsko-praski Kazimierz Romaniuk[1][3][4]. W 1999 na podstawie dysertacji Udział duchownych katolickich w pracach Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej pierwszej kadencji w latach 1922–1927 uzyskał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie doktorat z nauk teologicznych w zakresie historii Kościoła[5].
W latach 1992–1993 pracował jako wikariusz w parafii św. Feliksa z Kantalicjo w Warszawie, a w latach 1993–2003 w parafii katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie. Przez kolejne dwa lata był w tej parafii rezydentem, a w 2009 został mianowany jej proboszczem[1]. Od 1993 do 2021 był katechetą w Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława IV w Warszawie[2][6]. W latach 1993–1996 był rzecznikiem prasowym kurii biskupiej i korespondentem Katolickiej Agencji Informacyjnej. W 1996 objął funkcję ceremoniarza katedralnego. W trakcie I synodu diecezjalnego był przewodniczącym komisji liturgicznej. W 2007 objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Historycznej Metropolii Warszawskiej do zbadania zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej dotyczących osób duchownych. Wszedł w skład Komisji ds. Sztuki i Budownictwa Kościelnego, Komisji ds. Studiów, a także Zespołu ds. Duszpasterstwa Ogólnego, którego został przewodniczącym. Otrzymał również zadanie zorganizowania Diecezjalnego Archiwum Akt Starych. W 2006 otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Warszawsko-Praskiej[1].
Został wykładowcą historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej i w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego[1]. W latach 2005–2009 sprawował urząd wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej[3]. W zakresie dydaktyczno-badawczym współpracował m.in. z Wyższą Szkołą Humanistyczną w Pułtusku, Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Ośrodkiem Studiów Wschodnich na Uniwersytecie Warszawskim, a także Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy i Komisją Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. W 1999 został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego[1].
8 października 2011 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej i biskupem tytularnym Hólaru[7][8]. Święcenia biskupie otrzymał 19 listopada 2011 w katedrze św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie. Konsekracji dokonał arcybiskup Henryk Hoser, biskup diecezjalny warszawsko-praski, w asyście swoich poprzedników: Sławoja Leszka Głódzia, arcybiskupa metropolity gdańskiego, i Kazimierza Romaniuka, biskupa seniora warszawsko-praskiego[3]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Omnia possibilia credenti” (Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy)[1][9]. W 2011 objął urząd wikariusza generalnego diecezji[10].
4 stycznia 2021 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym diecezji radomskiej[11][12]. 8 stycznia 2021 kanonicznie objął diecezję[13], zaś 27 stycznia 2021 odbył ingres do katedry Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu[14].
W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski został w 2012 delegatem ds. Powołań[15], w 2014 delegatem ds. Działalności w Polsce „Kirche in Not”[16], a w 2016 delegatem ds. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i przewodniczącym Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży[17]. W latach 2013–2016 był krajowym asystentem kościelnym Akcji Katolickiej w Polsce[18][19]. Ponadto wszedł w skład Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Luterańsko-Augsburską, Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną, Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań, Komisji Duchowieństwa[20], Komisji Wychowania Katolickiego[21] i Komisji Duszpasterstwa[22]. Został także przewodniczącym Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka”[20]. W 2018 wziął udział w sesji Synodu Biskupów o młodzieży[23].
Odznaczenia
W 2014 został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej[24].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Nota biograficzna Marka Solarczyka na stronie diecezji warszawsko-praskiej. diecezja.waw.pl. [dostęp 2013-10-27].
- ↑ a b Ks. dr Marek Solarczyk – biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej (opis). ekai.pl (arch.), 2011-10-08. [dostęp 2018-06-10].
- ↑ a b c Ks. Marek Solarczyk konsekrowany na biskupa. ekai.pl (arch.), 2011-11-19. [dostęp 2018-06-10].
- ↑ Marek Solarczyk. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-27]. (ang.).
- ↑ Marek Solarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-29].
- ↑ Bp Marek Solarczyk: Diecezja radomska to miejsce wielkiego dziedzictwa wiary. siodma9.pl, 2021-01-07. [dostęp 2021-01-09].
- ↑ Nomina di Ausiliare di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2011-10-08. [dostęp 2013-10-27]. (wł.).
- ↑ Warszawa-Praga: Nominacja biskupia. episkopat.pl (arch.), 2011-10-08. [dostęp 2013-10-27].
- ↑ Biskup-nominat Solarczyk: Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy. ekai.pl (arch.), 2011-10-08. [dostęp 2018-06-10].
- ↑ Boże Narodzenie odznaczenia. diecezja.waw.pl, 2011-12-24. [dostęp 2012-03-27].
- ↑ Rinuncia e nomina del Vescovo di Radom (Polonia). press.vatican.va, 2021-01-04. [dostęp 2021-01-04]. (wł.).
- ↑ Radom: Bp Henryk Tomasik przechodzi na emeryturę. Bp Marek Solarczyk – nowym biskupem radomskim. nuncjatura.pl, 2021-01-04. [dostęp 2021-01-04].
- ↑ R. Mizera: Bp Marek Solarczyk kanonicznie objął Diecezję Radomską. Ingres 27 stycznia. radioplus.com.pl, 2021-01-08. [dostęp 2021-01-08].
- ↑ Ingres bp. Marka Solarczyka do katedry ONMP. ekai.pl, 2021-01-27. [dostęp 2021-01-28].
- ↑ Bp Solarczyk nowym delegatem Episkopatu ds. powołań. ekai.pl (arch.), 2012-06-22. [dostęp 2018-06-10].
- ↑ Episkopat: nowi członkowie komisji i rad oraz delegaci krajowi. ekai.pl (arch.), 2014-10-09. [dostęp 2018-06-10].
- ↑ Wybory 374. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl, 2016-10-04. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Biskup Mirosław Milewski nowym Krajowym Asystentem Akcji Katolickiej. ak.org.pl, 2016-10-05. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Krajowy Asystent Kościelny Akcji Katolickiej w Polsce. episkopat.pl. [dostęp 2016-12-30].
- ↑ a b Marek Solarczyk na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Wybory 379. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2018-06-07. [dostęp 2018-12-25].
- ↑ Wybory 389. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2021-06-11. [dostęp 2021-06-13].
- ↑ Podsumowujemy Synod Biskupów o młodzieży. ekai.pl, 2018-10-28. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ Bp M. Solarczyk odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej. ekai.pl (arch.), 2014-10-15. [dostęp 2018-06-10].
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Marka Solarczyka na stronie diecezji radomskiej [dostęp 2021-01-04]
- Nota biograficzna Marka Solarczyka na stronie diecezji warszawsko-praskiej [dostęp 2011-11-21]
- Marek Solarczyk na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-12-31].
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2011-10-08]