Jako senator wziął udział w sejmach:1646, 1647, 1650 i 1652 (II)[5].
Studiował w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat obojga praw. 24 lutego 1625 przyjął święcenia kapłańskie[potrzebny przypis]. Kanonik kujawski, sekretarz królewski[6]. W 1630 mianowany kanonikiemwłocławskim. Z ramienia kapituły włocławskiej był deputatem na Trybunał Koronny w Piotrkowie[potrzebny przypis]. W 1631 z Sejmu naznaczony do rewizyi Zamku Szydłowskiego[6]. Władysław IV Waza mianował go biskupem wendeńskim, prowizję papieską uzyskał 27 listopada 1641. 12 czerwca 1645 papież zatwierdził jego nominację królewską na arcybiskupstwo lwowskie. Po wybuchu powstania Chmielnickiego wobec zagrożenia ze strony kozaków opuścił swoją archidiecezję i zamieszkał w Czerwińsku[potrzebny przypis]. W 1649 podjął starania o beatyfikacjęJana z Dukli, którego wstawiennictwu przypisywano ocalenie Lwowa przed wojskami kozackimi.
