Wojciech Tolibowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wojciech Tolibowski
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

1607?

Data śmierci

1663

Biskup poznański
Okres sprawowania

1655–1663

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

2 maja 1644

Sakra biskupia

brak danych

Sukcesja apostolska
Konsekrator

Andrzej Leszczyński

Współkonsekratorzy

Mikołaj Krosnowski
Piotr Mieszkowski

Wojciech Tolibowski herbu Nałęcz (ur. 1607[1], zm. 22 lipca 1663) – polski duchowny katolicki, biskup poznański.

Zrodzony z ojca Andrzeja, starosty bobrowickiego, i matki Piwówny, herbu Prawdzic[2].

Był przyjacielem Mikołaja Łęczyckiego. Wstąpił do zakonu norbertanów, nosił godność kanonika włocławskiego, deputat kapituły włocławskiej na Trybunał Główny Koronny w 1629, 1633, 1638 roku[3]. Był proboszczem w Płocku, a od 2 maja 1644 biskupem pomocniczym płockim (ze stolicą tytularną Lacedaemonia). W 1655 przeszedł na biskupstwo poznańskie, zwolnione przez przeniesienie Kazimierza Czartoryskiego do diecezji kujawsko-pomorskiej.

Kasper Niesiecki wspomina biskupa:[4] Przez czas biskupiej swej godności, dwa tysiące różnych osób na kapłaństwo ordynował, półtorasta kościołów poświęcił, tysiąc kielichów, pięć set ołtarzy, trzysta dzwonów, z tego poznać jak to był pracowity biskup.

Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Według kronik zmarł w roku 1663 w wieku 56 lat
  2. Na podstawie: Franciszek Rzepnicki, Żywoty biskupów
  3. Stanisław Chodyński, Trybunaliści z Kapituły Włocławskiej, Włocławek 1911, s. 79.
  4. Na podstawie: Kasper Niesiecki, Korona Polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa [...] ozdobiona w opracowaniu Wiesiołkowskiego
  5. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]