Nikodem Puzyna

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	24 czerwca 1817
Konsekrator	Adam Kossakowski
Współkonsekratorzy	Szymon Michał Giedroyć; Adrian Hołownia
Współkonsekrowani biskupi
Maciej Paweł Możdżeniewski	6 maja 1817

Nikodem Puzyna
Data urodzenia	15 września 1753
Data śmierci	22 października 1819
	Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania	1814-1819
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Prezbiterat	1776
Nominacja biskupia	26 września 1814
Sakra biskupia	24 czerwca 1817
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nikodem Puzyna herbu Oginiec (ur. 15 września 1753, zm. 22 października 1819) – biskup katolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wyświęcony na księdza w 1776, 26 września 1814 mianowany biskupem pomocniczym wileńskim i tytularnym biskupem Satala in Lydia, wyświęcony 24 czerwca 1817, kanonik koadiutor w 1775 roku, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1778 roku^[1], oficjał generalny wileński. Po wskrzeszeniu loży wolnomularskiej Litwin Gorliwy był jej pierwszym Mistrzem Katedry^[2]. Odznaczony Orderem Orła Białego w 1793 roku^[3]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1790 roku^[4].

↑ Tadeusz Kasabuła, Kanonicy koadiutorzy w kapitule katedralnej wileńskiej w okresie przedrozbiorowym, w: Rocznik Teologii Katolickiej, T. 4, 2005, s. 124.
↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 155.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Warszawa 2008, s. 272.
↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, s. 418.