Prezes Rady Ministrów Włoch

Prezes Rady Ministrów Republiki Włoskiej
Presidente del Consiglio dei ministri della Repubblica Italiana
	; Sztandar Prezesa Rady Ministrów Republiki Włoskiej
	Obecny
	; Giorgia Meloni
	Stanowisko
Państwo	Włochy
Data utworzenia	14 lipca 1946
Pierwszy	Alcide De Gasperi
Obecny	Giorgia Meloni
Obecny od	22 października 2022
Siedziba	Palazzo Chigi
	Strona internetowa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Prezes Rady Ministrów Republiki Włoskiej – osoba kierująca Radą Ministrów Republiki Włoskiej oraz zapewniająca wykonywanie polityki Rady Ministrów w ustroju politycznym Włoch. Zwyczajowo nazywany premierem.

Znaczenie konstytucyjne[edytuj | edytuj kod]

Prezes Rady Ministrów jest organem konstytucyjnym, członkiem Rady Ministrów Republiki Włoskiej oraz osobą odpowiedzialną za przewodniczenie Radzie Ministrów^[1]. Stanowisko to przewidziane jest we włoskiej Konstytucji w art. 92, 93, 95 i 96^[1].

Powołanie[edytuj | edytuj kod]

Przed objęciem urzędu Prezes Rady Ministrów oraz ministrowie składają ślubowanie przed Prezydentem Republiki Włoskiej^[1]. Po odebraniu przysięgi rząd zaczyna wykonywać swoje funkcje. W ciągu dziesięciu dni od powołania rząd musi wystąpić o wotum zaufania do obu izb parlamentu^[1].

Funkcje[edytuj | edytuj kod]

Według art. 95 włoskiej Konstytucji Prezes Rady Ministrów wspiera i koordynuje działania poszczególnych ministrów, kieruje ogólną politykę rządu, jest za nią odpowiedzialny oraz utrzymuje jedność w sprawach politycznych oraz administracyjnych^[1].

Premier przedstawia Prezydentowi Republiki Włoskiej listę powołanych ministrów^[1] i kontrasygnuje wszystkie akty mające moc prawną po podpisaniu ich przez Prezydenta Włoch.

Oficjalne rezydencje w Rzymie[edytuj | edytuj kod]

Palazzo Chigi (siedziba rządu)^[2]
Villa Doria Pamphili (miejsce oficjalnych spotkań na najwyższym szczeblu)^[3]
Villa Madama (miejsce oficjalnych spotkań na najwyższym szczeblu; również siedziba Ministerstwa Spraw Zagranicznych)^[4]

Sztandar[edytuj | edytuj kod]

Sztandar przedstawia niebieskie tło z podwójnym złotym obrzeżeniem i z godłem Republiki Włoskiej pośrodku^[5]. Stosowany jest bardzo rzadko; jego kolory (niebieski i złoty) symbolizują władzę.

Wykaz Prezesów Rady Ministrów Republiki Włoskiej[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też: Premierzy Włoch.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Prezydent Włoch

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f La Costituzione della Repubblica Italiana. www.governo.it. [dostęp 2020-04-13].
↑ Palazzo Chigi. www.governo.it. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-15)].
↑ Sedi della Presidenza del Consiglio dei Ministri. www.governo.it. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-02)].
↑ «Villa Pamphili, il governo restituisca ai romani il Casino dell’Algardi». roma.corriere.it. [dostęp 2015-07-18].
↑ Esiste lo stendardo del Presidente del Consiglio. www.governoinforma.it. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)].

[costituzione-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f La Costituzione della Repubblica Italiana. www.governo.it. [dostęp 2020-04-13].

[2] Palazzo Chigi. www.governo.it. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-15)].

[3] Sedi della Presidenza del Consiglio dei Ministri. www.governo.it. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-02)].

[4] «Villa Pamphili, il governo restituisca ai romani il Casino dell’Algardi». roma.corriere.it. [dostęp 2015-07-18].

[5] Esiste lo stendardo del Presidente del Consiglio. www.governoinforma.it. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-12)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Przewodniczący Rady Europejskiej	Michel (nie głosuje)
Członkowie Rady Europejskiej (27)	Nehammer (AT) De Croo (BE) Donew (BG) Plenković (HR) Christodulidis (CY) Fiala (CZ) Frederiksen (DK) Kallas (EE) Marin (FI) Macron (FR) Scholz (DE) Sarmas (GR) Orbán (HU) Varadkar (IE) Meloni (IT) Kariņš (LV) Nausėda (LT) Bettel (LU) Abela (MT) Rutte (NL) Morawiecki (PL) Costa (PT) Iohannis (RO) Ódor (SK) Golob (SI) Sánchez (ES) Kristersson (SE)
Przewodniczący Komisji Europejskiej	Von der Leyen (nie głosuje)
Przedstawiciele organów Unii Europejskiej	Borrell (wysoki przedstawiciel) (nie głosuje) Metsola (przewodniczący PE) (na zaproszenie, nie głosuje)