Rząd Hanny Suchockiej
![]() | |
Premier | |
---|---|
Partie | |
Kadencja |
od 11 lipca 1992 |
Poprzedni | |
Następny |
Rząd Hanny Suchockiej – gabinet pod kierownictwem premier Hanny Suchockiej, powołany przez Sejm 11 lipca 1992 po niepowodzeniu misji utworzenia rządu przez Waldemara Pawlaka[1]. 28 maja 1993 Sejm RP na wniosek NSZZ Solidarność, większością jednego głosu uchwalił wotum nieufności dla rządu Hanny Suchockiej. 29 maja 1993 prezydent Lech Wałęsa w wyniku uchwalenia wotum nieufności bez jednoczesnego dokonania wyboru nowego premiera przez Sejm, skorzystał ze swoich konstytucyjnych uprawnień (na podstawie Małej Konstytucji), nie przyjął dymisji rządu Hanny Suchockiej i rozwiązał parlament[2].
Rząd Hanny Suchockiej działał bez kontroli parlamentarnej do 26 października 1993, kiedy po wyborach parlamentarnych prezydent Lech Wałęsa powołał rząd Waldemara Pawlaka (premier Suchocka złożyła dymisję na ręce prezydenta Wałęsy 18 października). Sejm II kadencji powołał Komisję Nadzwyczajną do Zbadania Działalności Rządu w okresie od 30 maja do 14 października 1993 r.; jedną z rozpatrywanych spraw było podpisanie Konkordatu ze Stolicą Apostolską[3].
Doświadczenie związane z działalnością rządu niekontrolowanego przez Sejm zaowocowało wprowadzeniem w nowej Konstytucji skrócenia kadencji zamiast rozwiązania Izb.
Rząd Hanny Suchockiej był też ostatnim gabinetem w III RP powołanym przez Sejm, na podstawie zapisów pozostałych po Konstytucji PRL. Kolejne rządy były powoływane przez Prezydenta RP, a Sejm udzielał im jedynie wotum zaufania, zgodnie z zapisami Małej Konstytucji z 17 października 1992 roku (choć istniała też możliwość wyboru rządu przez Sejm, np. w drodze tzw. konstruktywnego wotum nieufności; tak wybrany rząd prezydent miał obowiązek powołać). Podobne zapisy znalazły się w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 roku.
Skład rządu:
- Hanna Suchocka (UD) – prezes Rady Ministrów
- Henryk Goryszewski (ZCh-N) – wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów
- Paweł Łączkowski (PChD) – wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komitetu Społecznego Rady Ministrów
Ministrowie rządu:
- Jerzy Osiatyński (UD) – minister finansów
- Zdobysław Flisowski (ZCh-N) – minister edukacji narodowej
- Janusz Lewandowski (KL-D) – minister przekształceń własnościowych
- Krzysztof Skubiszewski – minister spraw zagranicznych
- vacat na stanowisku ministra kultury i sztuki, kierownikiem resortu został Piotr Łukasiewicz
- Janusz Onyszkiewicz (UD) – minister obrony narodowej
- Gabriel Janowski (PL) – minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej
- Zygmunt Hortmanowicz (PL) – minister ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa
- Jacek Kuroń (UD) – minister pracy i polityki socjalnej
- Andrzej Milczanowski – minister spraw wewnętrznych
- Zbigniew Dyka (ZChN) – minister sprawiedliwości
- Witold Karczewski – przewodniczący Komitetu Badań Naukowych
- Zbigniew Jaworski (ZCh-N) – minister transportu i gospodarki morskiej
- Andrzej Arendarski (KL-D) – minister współpracy gospodarczej z zagranicą
- Andrzej Wojtyła (SL-Ch) – minister zdrowia i opieki społecznej
- Andrzej Bratkowski (związany z UP) – minister gospodarki przestrzennej i budownictwa
- Wacław Niewiarowski (SL-Ch) – minister przemysłu i handlu
- Krzysztof Kilian (KL-D) – minister łączności
- Jan Krzysztof Bielecki (KL-D) – minister, członek Rady Ministrów ds. kontaktów z Europejską Wspólnotą Gospodarczą
- Jerzy Kropiwnicki (ZCh-N) – minister - kierownik Centralnego Urzędu Planowania
- Jan Maria Rokita (UD) – minister - szef Urzędu Rady Ministrów
- Zbigniew Eysmont (Polska Partia Przyjaciół Piwa) – minister, członek Rady Ministrów
- Jerzy Kamiński (PL) – minister, członek Rady Ministrów
Zmiany w rządzie
- Osobny artykuł:
- 11 lutego 1993
- Powołanie:
- Jerzego Górala na urząd ministra kultury i sztuki.
- 17 marca 1993
- Dymisja:
- ministra sprawiedliwości Zbigniewa Dyki.
- Powołanie:
- Jana Piątkowskiego na urząd ministra sprawiedliwości.
- kwiecień 1993
- Dymisja:
- ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej Gabriela Janowskiego.
- Powołanie:
- Janusza Bylińskiego na urząd kierownika w ministerstwie rolnictwa i gospodarki żywnościowej.
- 4 maja 1993
- Dymisja:
- ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa Zygmunta Hortmanowicza.
- Powołanie:
- Bernarda Błaszczyka na urząd kierownika ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.
- lipiec 1993
- Dymisja:
- Janusza Bylińskiego z urzędu kierownika resortu rolnictwa i gospodarki żywnościowej.
- Powołanie:
- Jacka Janiszewskiego na urząd kierownika resortu rolnictwa i gospodarki żywnościowej.
- ↑ Antoni Dudek: Historia Polityczna Polski 1989-2012. Kraków: ZNAK, 2013, s. 233. ISBN 978-83-240-2130-7.
- ↑ Antoni Dudek: Historia Polityczna Polski 1989-2012. Kraków: ZNAK, 2013, s. 273. ISBN 978-83-240-2130-7.
- ↑ Antoni Dudek: Historia Polityczna Polski 1989-2012. Kraków: ZNAK, 2013, s. 268. ISBN 978-83-240-2130-7.