Jerzy Kropiwnicki

	Jerzy Kropiwnicki
	Jerzy Kropiwnicki
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1945 ; Częstochowa
	Minister rozwoju regionalnego i budownictwa
Okres	od 16 czerwca 2000; do 19 października 2001
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
	Minister-członek Rady Ministrów
Okres	od 31 października 1997; do 16 czerwca 2000
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
	Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania
Okres	od 11 lipca 1992; do 26 października 1993
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
Poprzednik	Jerzy Eysymontt
Następca	Mirosław Pietrewicz
	Minister pracy i polityki socjalnej
Okres	od 23 grudnia 1991; do 11 lipca 1992
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
Poprzednik	Michał Boni
Następca	Jacek Kuroń
	Prezydent Łodzi
Okres	od 19 listopada 2002; do 22 stycznia 2010
Przynależność polityczna	Chrześcijański Ruch Samorządowy
Poprzednik	Krzysztof Jagiełło
Następca	Tomasz Sadzyński (p.f.)
	Prezes Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego
Okres	od 2 marca 2002; do 3 czerwca 2006
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
Poprzednik	Stanisław Zając
Następca	Jacek Szczot
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Kapituła Orderu Odrodzenia Polski. Na zdjęciu od lewej: Sławomir Radoń, Bohdan Cywiński, Marta Olszewska, Irena Zofia Romaszewska, Jerzy Kropiwnicki, Ryszard Bugaj i Krzysztof Kauba

Jerzy Janusz Kropiwnicki (ur. 5 lipca 1945 w Częstochowie) – polski polityk, ekonomista, działacz opozycji w czasie PRL.

Minister pracy i polityki socjalnej (1991–1992), minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1992–1993), minister-członek Rady Ministrów (1997–2000) i minister rozwoju regionalnego i budownictwa (2000–2001), poseł na Sejm I i III kadencji, w latach 2002–2010 prezydent Łodzi, członek Rady Polityki Pieniężnej kadencji 2016–2022.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca naukowa[edytuj | edytuj kod]

Syn Emanuela i Janiny^[1]. Ukończył w 1968 studia na Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS w Warszawie. Doktoryzował się następnie na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1968–1981 pracował naukowo na UŁ, ponownie podjął pracę na tej uczelni w 1989. W późniejszych latach zajmował stanowisko profesora w kilku szkołach wyższych^[2].

Działalność w czasach PRL[edytuj | edytuj kod]

W latach 1980–1981 był członkiem MKS NSZZ „Solidarność” Regionu Ziemia Łódzka, później wiceprzewodniczącym zarządu regionu oraz członkiem Komisji Krajowej związku. Został aresztowany w dniu wprowadzenia stanu wojennego i skazany na karę 6 lat pozbawienia wolności za zorganizowanie akcji protestacyjnej przeciwko stanowi wojennemu. Był wtedy objęty opieką Amnesty International jako „więzień sumienia”.

W 1984 zwolniono go na mocy amnestii, zaangażował się w kierowanie tajnym Ośrodkiem Badań Społeczno-Zawodowych „Solidarności” w Łodzi. W latach 1977–1978 i 1990–1991 był stypendystą w Instytucie Badań Problemów Ubóstwa na amerykańskim Uniwersytecie Wisconsin.

Działalność w III RP do 2002[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm z listy Wyborczej Akcji Katolickiej, zasiadał w klubie parlamentarnym Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Pełnił funkcję ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie Jana Olszewskiego oraz ministra – szefa Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Hanny Suchockiej. Od 1997 do 2001 ponownie zasiadał w Sejmie (z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność). W rządzie Jerzego Buzka był kierownikiem Rządowego Centrum Studiów Strategicznych, a od 2000 ministrem rozwoju regionalnego i budownictwa. W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu posła.

W latach 1991–1993 był wiceprezesem zarządu głównego ZChN, funkcję tę pełnił ponownie od 2000. Od 2002 do 2006 zajmował stanowisko prezesa tej partii. W 2003 utworzył nową organizację polityczną pod nazwą Chrześcijański Ruch Samorządowy.

Prezydent Łodzi[edytuj | edytuj kod]

W 2002 w wyborach samorządowych z listy Łódzkiego Porozumienia Obywatelskiego z powodzeniem ubiegał się o urząd prezydenta Łodzi. W 2004 współorganizował obchody 60. rocznicy likwidacji Litzmannstadt Ghetto, w ramach których odsłonięto pomnik na stacji kolejowej Radegast. W trakcie sprawowania funkcji prezydenta w czerwcu 2005 ogłosił, że lekarze wykryli u niego nowotwór jelita grubego. W trakcie kadencji odmówił wyrażenia zgody na organizację Parady Wolności (tzw. Techno Parady) na ulicach miasta. W wyborach samorządowych w 2006 jako kandydat komitetu wyborczego PiS w II turze (26 listopada) pokonał kandydata PO Krzysztofa Kwiatkowskiego, uzyskując stanowisko prezydenta miasta na drugą kadencję wynikiem 55,69% głosów^[3].

W 2009 zebrano około 85 tys. podpisów pod wnioskiem o przeprowadzenie referendum odwoławczego^[4], które odbyło się 17 stycznia 2010. Frekwencja wyniosła 22,2%, wobec czego wyniki głosowania były wiążące^[5]. Według oficjalnych rezultatów ponad 95%^[6] głosujących opowiedziało się za przedterminowym odwołaniem Jerzego Kropiwnickiego z urzędu prezydenta miasta. Urząd przestał sprawować 22 stycznia 2010, tj. z dniem ogłoszenia wyników referendum w Dzienniku Urzędowym Województwa Łódzkiego^[7].

Działalność od 2010[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2010 został doradcą prezesa Narodowego Banku Polskiego Marka Belki^[8]. W wyborach w 2015 wystartował do Senatu IX kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, przegrywając z kandydatem PO (pokonując przy tym kandydatów PSL i Samoobrony)^[9].

13 stycznia 2016 Senat z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości powołał go w skład Rady Polityki Pieniężnej na sześcioletnią kadencję^[10].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1990 prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[11]. W 2006 prezydent Lech Kaczyński nadał mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[12]. W 2017 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności^[13]^[14].

W 2006 został przyjęty do Zakonu Rycerskiego Świętego Jerzego Męczennika jako członek honorowy tej organizacji. Jest również kawalerem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie^[15]. W 2012 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego^[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dane osoby z katalogu. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2020-01-25].
↑ Dr Jerzy Kropiwnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-14] .
↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2010-01-18].
↑ Referendum w sprawie Kropiwnickiego 17 stycznia. gazeta.pl, 20 listopada 2009. [dostęp 2010-01-18].
↑ Piotr Wesołowski: Jerzy Kropiwnicki odwołany w referendum!. wyborcza.pl, 18 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-18].
↑ Kropiwnicki odwołany. 95 proc. głosujących nie chce go jako prezydenta. gazeta.pl, 18 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-18].
↑ Protokół Miejskiej Komisji do Spraw Referendum w Łodzi z dnia 18 stycznia 2010 r. ustalenia wyniku referendum gminnego w sprawie odwołania Prezydenta Miasta Łodzi przed upływem kadencji zarządzonego na 17 stycznia 2010 r.. Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego z 2010 r. Nr 21, poz. 142, 22 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-22].
↑ Jerzy Kropiwnicki został doradcą szefa NBP. gazeta.pl, 11 września 2010. [dostęp 2010-09-11].
↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-19].
↑ 8. posiedzenie Senatu. senat.pl, 13 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-13].
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. Dz.U.R.P. z 1990 r. Nr 4. s. 60. [dostęp 2016-06-23].
↑ M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807
↑ M.P. z 2017 r. poz. 469
↑ Krzyże Wolności i Solidarności dla działaczy opozycji antykomunistycznej. dzienniklodzki.pl, 23 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-23].
↑ Janusz Kamiński, Urszula Przymus (red.), Zwierzchnictwo w Polsce Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2008, ISBN 978-83-7030-641-0
↑ Jerzy Kropiwnicki odznaczony Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego. ekai.pl, 18 maja 2012. [dostęp 2012-05-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2020-05-14].
Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2020-05-14].
Dr Jerzy Kropiwnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-14] .

[1] Dane osoby z katalogu. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2020-01-25].

[2] Dr Jerzy Kropiwnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-14] .

[3] Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2010-01-18].

[4] Referendum w sprawie Kropiwnickiego 17 stycznia. gazeta.pl, 20 listopada 2009. [dostęp 2010-01-18].

[5] Piotr Wesołowski: Jerzy Kropiwnicki odwołany w referendum!. wyborcza.pl, 18 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-18].

[6] Kropiwnicki odwołany. 95 proc. głosujących nie chce go jako prezydenta. gazeta.pl, 18 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-18].

[7] Protokół Miejskiej Komisji do Spraw Referendum w Łodzi z dnia 18 stycznia 2010 r. ustalenia wyniku referendum gminnego w sprawie odwołania Prezydenta Miasta Łodzi przed upływem kadencji zarządzonego na 17 stycznia 2010 r.. Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego z 2010 r. Nr 21, poz. 142, 22 stycznia 2010. [dostęp 2010-01-22].

[8] Jerzy Kropiwnicki został doradcą szefa NBP. gazeta.pl, 11 września 2010. [dostęp 2010-09-11].

[9] Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-19].

[10] 8. posiedzenie Senatu. senat.pl, 13 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-13].

[11] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. Dz.U.R.P. z 1990 r. Nr 4. s. 60. [dostęp 2016-06-23].

[12] M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807

[13] M.P. z 2017 r. poz. 469

[14] Krzyże Wolności i Solidarności dla działaczy opozycji antykomunistycznej. dzienniklodzki.pl, 23 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-23].

[15] Janusz Kamiński, Urszula Przymus (red.), Zwierzchnictwo w Polsce Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2008, ISBN 978-83-7030-641-0

[16] Jerzy Kropiwnicki odznaczony Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego. ekai.pl, 18 maja 2012. [dostęp 2012-05-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]