Przejdź do zawartości

Województwo trockie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 44: Linia 44:
'''Województwo trockie''' – [[województwo]] [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]], wchodzące w skład [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]], ze stolicą w [[Troki|Trokach]].
'''Województwo trockie''' – [[województwo]] [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]], wchodzące w skład [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]], ze stolicą w [[Troki|Trokach]].


Powstało w [[1413]]<ref name="Kutrzeba">{{cytuj książkę | nazwisko = Kutrzeba | imię = Stanisław | tytuł = Historia ustroju Polski w zarysie, Tom drugi: Litwa | miejsce = Lwów i Warszawa | data = 1921 | strony = 88}}</ref> mocą [[unia horodelska|unii horodelskiej]] przez połączenie m.in. dwóch księstw litewskich: [[księstwo grodzieńskie|księstwa grodzieńskiego]] i [[księstwo trockie|księstwa trockiego]]. W 1507 r. z części terytorium wydzielono [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwo nowogródzkie]]<ref name="Kutrzeba" />. W 1513 roku król [[Zygmunt I Stary]] wydzielił z niego [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|województwo podlaskie]]. Województwo trockie istniało do [[1795]].
Powstało w [[1413]]<ref name="Kutrzeba">{{cytuj książkę | nazwisko = Kutrzeba | imię = Stanisław | tytuł = Historia ustroju Polski w zarysie, Tom drugi: Litwa | miejsce = Lwów i Warszawa | data = 1921 | strony = 88}}</ref> mocą [[unia horodelska|unii horodelskiej]] przez połączenie m.in. dwóch księstw litewskich: [[księstwo grodzieńskie|księstwa grodzieńskiego]] i [[księstwo trockie|księstwa trockiego]]. W 1507 r. z części terytorium wydzielono [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwo nowogródzkie]]<ref name="Kutrzeba" />. W 1510 roku wydzielono z niego powiat lidzki włączony do woj. wileńskiego. W 1513 roku król [[Zygmunt I Stary]] wydzielił powiaty drohicki, mielnicki, bielski, [[Powiat brzeskolitewski (I Rzeczpospolita)|brzeski]], [[Powiat kamieniecki|kamieniecki]] i kobryński tworząc z nich [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|województwo podlaskie]]. W 1565 z województwa trockiego wydzielono powiat [[Powiat słonimski (I Rzeczpospolita)|słonimski]] i wołkowyski, [[Powiat piński (I Rzeczpospolita)|piński]], dawidgródecki i turowski<ref>Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej na Ziemiach Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej, Część IV Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego 1, Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, Kraków 2012, s.7</ref>. Województwo trockie istniało do [[1795]].
Dzieliło się na 4 [[powiat]]y:
Dzieliło się na 4 [[powiat]]y:
* [[powiat trocki (I Rzeczpospolita)|powiat trocki]], [[sejmik]] odbywał się w [[Troki|Trokach]], gdzie wybierano 2 posłów na [[sejm walny|sejm]] i 2 deputatów do [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]]
* [[powiat trocki (I Rzeczpospolita)|powiat trocki]], [[sejmik]] odbywał się w [[Troki|Trokach]], gdzie wybierano 2 posłów na [[sejm walny|sejm]] i 2 deputatów do [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]]

Wersja z 23:18, 10 paź 2017

Województwo trockie
Palatinatus Trocensis
województwo
1413 – 1795
Herb
Herb
Państwo

 I Rzeczpospolita

Prowincja

Litwa

Data powstania

1413

Siedziba wojewody i sejmiku

Troki

Wojewoda

zobacz: wojewodowie troccy

Powierzchnia

31 200 km²

Populacja (1790 [1])
• liczba ludności


327 018

Podział administracyjny
Liczba powiatów

4

Liczba reprezentantów
Liczba senatorów

2

Położenie na mapie Rzeczypospolitej
[[Plik:{{{mapa Polski}}}|240x240px|alt=Położenie na mapie Polski|]]
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Współrzędne spoza mapy: 54.639300 24.935000
54°38′21,4800″N 24°56′06,0000″E/54,639300 24,935000

     Położenie województwa trockiego na mapie Wielkiego Księstwa Litewskiego

Województwo trockiewojewództwo I Rzeczypospolitej, wchodzące w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego, ze stolicą w Trokach.

Powstało w 1413[2] mocą unii horodelskiej przez połączenie m.in. dwóch księstw litewskich: księstwa grodzieńskiego i księstwa trockiego. W 1507 r. z części terytorium wydzielono województwo nowogródzkie[2]. W 1510 roku wydzielono z niego powiat lidzki włączony do woj. wileńskiego. W 1513 roku król Zygmunt I Stary wydzielił powiaty drohicki, mielnicki, bielski, brzeski, kamieniecki i kobryński tworząc z nich województwo podlaskie. W 1565 z województwa trockiego wydzielono powiat słonimski i wołkowyski, piński, dawidgródecki i turowski[3]. Województwo trockie istniało do 1795. Dzieliło się na 4 powiaty:

Województwo trockie posiadało w senacie dwóch senatorów większych: wojewodę i kasztelana trockich. Wojewoda zasiadał w senacie po wojewodzie kaliskim, a kasztelan między wojewodą sieradzkim i łęczyckim. Pierwszym wojewodą został w 1413 Jawnus. Na czele hierarchii urzędów ziemskich stał w powiecie trockim ciwun a w pozostałych powiatach marszałkowie ziemscy. Mundurem sejmowym województwa trockiego był kontusz szkarłatny z zielonymi wyłogami i biały żupan. Poza sejmem szlachta trocka uważała za swoją barwę kontusz granatowy, żupan i wyłogi słomiane, a powiat upicki: kontusz karmazynowy, wyłogi granatowe, żupan słomiany.

Linki zewnętrzne

  1. Tabela: Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
  2. a b Stanisław Kutrzeba: Historia ustroju Polski w zarysie, Tom drugi: Litwa. Lwów i Warszawa: 1921, s. 88.
  3. Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej na Ziemiach Wschodnich Dawnej Rzeczpospolitej, Część IV Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego 1, Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, Kraków 2012, s.7