Spółgłoska zwarta z retrofleksją dźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska zwarta z retrofleksją dźwięczna
Numer IPA 106
ɖ
Jednostka znakowa

ɖ

Unikod

U+0256

UTF-8 (hex)

c9 96

Inne systemy
X-SAMPA d`
Kirshenbaum d.
IPA Braille ⠲⠙
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarta z retrofleksją dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ɖ].

Artykulacja[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty[edytuj | edytuj kod]

Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:

  • artykulację apikalno-postalweolarną – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
  • artykulację subapikalno-prepalatalną – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Terminologia[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoska z retrofleksją to inaczej szczytowa lub cerebralna.