Teodor I Laskarys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor I Laskarys
Ilustracja
Teodor I Laskarys, manuskrypt z XV w.
Cesarz bizantyński
Okres

od 1204
do 1222

Dane biograficzne
Dynastia

Laskarysowie

Data urodzenia

1174

Data śmierci

1222

Teodor I Laskarys (11741222) – cesarz nicejski w latach 1204-1222.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był zięciem cesarza Aleksego III. Odznaczył się podczas oblężenia Konstantynopola przez wojska IV wyprawy krzyżowej (1203–1204). Po zdobyciu miasta przez krzyżowców zebrał pozostałych żołnierzy w Bitynii i osiedlił się w mieście Nicei, która stała się teraz nową stolicą. W 1204 został pokonany przez krzyżowców, ale z powodu najazdu Bułgarów musieli oni wrócić do Europy. Utworzył w Azji Mniejszej, Cesarstwo Nicejskie i w 1206 przyjął tytuł cesarza. W 1211 odniósł zwycięstwo nad Seldżukami w bitwie nad rzeką Menderes.

Jego pierwszą żoną była Anna, córka Aleksego III Angelosa. Z tego małżeństwa miał trzy córki:

Gdy Anna umarła w 1212, ożenił się z Filippą, córką króla Armenii Rubena III. Małżeństwo to było anulowane rok później, a syn Konstantyn został wydziedziczony. Trzecią jego żoną była Maria de Courtenay, córka cesarza Piotra II de Courtenay i cesarzowej-regentki Jolanty Flandryjskiej. Z tego małżeństwa nie miał żadnych dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paleologowie, seria: "Dynastie świata", Warszawa 2011, s. 12.