Świadkowie Jehowy w Nigerii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy w Nigerii
Państwo

 Nigeria

Liczebność
(2023)

400 375

% ludności kraju
(2023)

0,18%

Liczba zborów
(2023)

6071

Rozpoczęcie działalności

1921

Świadkowie Jehowy w Nigerii – społeczność wyznaniowa w Nigerii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 400 375 głosicieli należących do 6071 zborów. W 2023 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 820 920 osób[1][2][a]. Najliczniejsza spośród krajów afrykańskich i jedna z 27 wspólnot Świadków Jehowy na świecie, których liczebność przekracza 100 000 głosicieli[3]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Igiedumie (biura mieszczą się również w Benin City i Lagos)[4]. Świadkowie Jehowy w Nigerii posiadają 23 Sale Zgromadzeń, które znajdują się m.in. w Akure (na 5500 miejsc), Ota (na 10 000) i w Ibadanie (na 5000) oraz 3688 Sal Królestwa (2019)[5][6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec roku 1921 z wizytą do Nigerii udał się, mieszkający w Kanadzie Nigeryjczyk Claude Brown, który dzielił się prawdą biblijną z mieszkańcami głównie na północy kraju[7][8][9]. W roku 1923 w Lagos misjonarz William R. Brown[10] rozpoczął działalność kaznodziejską, rozpowszechniając ponad 3900 publikacji religijnych. W tym samym roku do Nigerii ponownie przybył Claude Brown i rozpowszechniał prawdę biblijną mieszkańcom Lagos. Wkrótce James Namikpoh, Joshua Owenpa oraz Vincent Samuels zostali pierwszymi wyznawcami w Nigerii. W.R. Brown w 1926 roku wygłosił przemówienie w Glover Memorial Hall w Lagos. W czasie swego pobytu zachęcił Namikpoha i Owenpa, do pełnienia pełnoczasowej służby kaznodziejskiej.

Misjonarz William Brown wraz z żoną i córką przeprowadził się w roku 1930 do Lagos i założył tam Biuro Oddziału. W tym samym roku w kraju działało tylko 7 głosicieli. W roku 1932 zebrania religijne odbywały się w Lagos, Ibadan, Oyo, Ile Ife, Ilesha i Abeokuta. W 1933 roku powstał pierwszy zbór języka urhobo[11]. Około roku 1935 wybudowano pierwszą salę przeznaczoną na zebrania Świadków Jehowy w miejscowości Ilesa. W roku 1936 zanotowano liczbę ponad 250 głosicieli. W roku 1938 działało w Nigerii 14 zborów[12][7]. W następnym roku liczba głosicieli wynosiła 636, a w roku 1940 już 1051. We wrześniu 1942 roku w trzech miejscach zorganizowano kongres pod hasłem „Nowy świat”, w którym uczestniczyło 2476 osób, a 376 zostało ochrzczonych.

W połowie lat 40. XX wieku władze zakazały rozpowszechniania publikacji Świadków Jehowy, dlatego grupa około 2000 głosicieli posługiwała się w działalności kaznodziejskiej samą Biblią, chociaż często i za to bywali aresztowani. W roku 1945 zanotowano liczbę 3542 głosicieli w 165 zborach[7].

Rozwój działalności[edytuj | edytuj kod]

Lata 40.[edytuj | edytuj kod]

W roku 1947 do kraju przyjechali pierwsi misjonarze z Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead (Anthony Attwood, Ernest Moreton i Harold Masinick), a w kraju działało około 4000 głosicieli. Wykładu publicznego wygłoszonego przez Nathan H. Knorr na kongresach pod hasłem „Rozrost wszystkich narodów” w Ibadanie i Lagos wysłuchało 10 000 osób. Nie zdołał on dotrzeć na kolejny kongres w Igboland. Inni mówcy, Attwood i Moreton, zdołali przepłynąć rzekę Niger kajakiem, a po nocnej podróży ciężarówką dotarli do Enugu, by tam wygłosić przemówienia[13].

Rok później ich liczba osiągnęła 6825 osób. W tym samym roku z pierwszą wizytą do Nigerii przybyli Nathan H. Knorr i Milton G. Henschel. W 1949 roku w Nigerii działało 5511 głosicieli[14]. Świadkowie Jehowy rozpoczęli regularne kursy czytania i pisania.

Lata 50.[edytuj | edytuj kod]

W roku 1951 liczba głosicieli przekroczyła 10 tysięcy, a pięć lat później wzrosła do 20 tysięcy. W 1956 roku Biuro Oddziału przeniesiono do Shomolu. W roku 1958 w Benin City zorganizowano kongres międzynarodowy.

Lata 60.[edytuj | edytuj kod]

W roku 1960 zanotowano w Nigerii liczbę ponad 30 000 głosicieli, a dwa lata później liczba ta wzrosła do 33 956[15]. W 1963 roku nadzorca Biura Oddziału w Nigerii, Wilfred Gooch, po ukończeniu szkolenia w Szkole Gilead został skierowany do Anglii. Zastąpił go absolwent 27 klasy Woodworth Mills. W latach 1967–1970 zorganizowano pomoc dla poszkodowanych przez wojnę w Biafrze. W 1968 roku na język urhobo przetłumaczono pierwszą broszurę[11]. W roku 1969 osiągnięto 50 tysięcy głosicieli.

Lata 70. i 80.[edytuj | edytuj kod]

W roku 1970 w Lagos zorganizowano kongres międzynarodowy pod hasłem „Ludzie dobrej woli”, którego program został przedstawiony w 17 językach. W kongresie wzięło udział 121 128 osób, a 3775 zostało ochrzczonych. Kolejny kongres międzynarodowy pod hasłem „Boskie zwycięstwo” odbył się w Lagos w grudniu 1973 roku. W serii kongresów uczestniczyło ogółem 214 237 osób, a 7153 zostały ochrzczone. W roku 1974 przekroczono liczbę 100 000 głosicieli, w tym też roku otwarto Biuro Oddziału w Lagos, a w 1990 drukarnię w Igiedumie. W roku 1978 w kongresach pod hasłem „Zwycięska wiara” uczestniczyło 217 244 osoby. W roku 1987 osiągnięto liczbę 133 899 głosicieli[15].

Lata 90.[edytuj | edytuj kod]

20 stycznia 1990 roku w specjalnym programie związanym z oddaniem do użytku nowego Biura Oddziału wzięło udział 4209 delegatów z 29 krajów, a następnego dnia przeszło 60 000 osób uczestniczyło w specjalnych zgromadzeniach zorganizowanych w trzech nigeryjskich miastach[16][7]. W 1994 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku joruba.

W 1996 roku po raz pierwszy cały program zgromadzenia okręgowego tłumaczono na język migowy. W specjalnie wydzielonym sektorze w zgromadzeniu tym wśród 13 936 uczestników z programu skorzystały 43 osoby niesłyszące. Było to jedno z 96 zgromadzeń okręgowych zorganizowanych w tym roku w Nigerii[17]. W tym też roku w działalności kaznodziejskiej w Nigerii uczestniczyło przeszło 200 tysięcy głosicieli.

Począwszy od roku 1990 Biuro Oddziału Świadków Jehowy w Nigerii wdrożyło program budowy Sal Królestwa poprzez udzielanie pomocy finansowej z Funduszu Sal Królestwa. Regionalne Komitety Budowlane w ciągu siedmiu lat pomogły 105 nigeryjskim zborom wybudować lub wyremontować używane przez nie Sale. W latach 1997–1999 wybudowano 13 nowych Sal Królestwa, których budowa trwała zazwyczaj od 7 do 15 dni. Zwiększone tempo budowania oraz wykorzystanie typowych projektów przyczyniło się do wzrostu liczby powstających nowych Sal.

2000–2009[edytuj | edytuj kod]

Od roku 2000 do 2014 brygady budowlane budowały każdego miesiąca średnio 17 nowych Sal Królestwa. 1 marca 2014 roku w Sali Zgromadzeń w nigeryjskim mieście Benin odbyła się uroczystość związana z oddaniem do użytku 3-tysięcznej Sali Królestwa, licząc od roku 1999, kiedy w Nigerii rozpoczęto realizację programu budowy Sal Królestwa w krajach uboższych[12].

W 2001 roku Sąd Najwyższy orzekł, że Świadkowie Jehowy mają prawo do odmowy transfuzji krwi z przyczyn religijnych. W roku 2002 zorganizowano pomoc humanitarną po eksplozji w arsenale w Lagos. 5 października 2007 roku na kongresach pod hasłem „Naśladuj Chrystusa!” ogłoszono wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku igbo (Chrześcijańskie Pisma Greckie w tym języku wydano w 2001 roku, natomiast zrewidowane wydanie w 2021 roku)[18].

7 czerwca 2008 roku oddano do użytku powiększone obiekty Biura Oddziału w Nigerii w Lagos[19]. W 2009 roku w kraju działało 321 559 głosicieli[15].

2010–2019[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku osiągnięto liczbę 344 342 głosicieli[15], a w roku 2015 działało przeszło 367 tysięcy głosicieli. W 2010 roku wydano Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w języku efik (Chrześcijańskie Pisma Greckie w tym języku wydano w 2004 roku). W roku 2011 zorganizowano pomoc osobom na północy kraju, które straciły domy z powodu konfliktów na tle etnicznym[20]. 15 kwietnia 2014 roku Sąd Najwyższy stanu Abia wydał korzystny wyrok dla Emmanuela Ogwo, Świadka Jehowy, potwierdzający jego konstytucyjne prawo do wolności stowarzyszania się i wyznania[21].

Na kongresie regionalnym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!”, który odbył się w dniach od 11 do 13 grudnia 2014 roku ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku isoko[22]. Wydanie pełnego Przekładu Nowego Świata w tym języku ogłoszono 12 stycznia 2019 roku w Benin City. Tego samego dnia ogłoszono również wydanie zrewidowanej edycji Przekładu Nowego Świata w języku joruba, w wersji z roku 2013[23]. W latach 1997–2019 wydrukowano 490 000 egzemplarzy Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku joruba. Posługuje się nim ponad 42 000 głosicieli na świecie[24].

20 grudnia 2015 roku udostępniono wydanie całego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku gun (Chrześcijańskie Pisma Greckie w tym języku wydano w 2009 roku)[25]. W 2015 roku powstał pierwszy zbór języka pidżyn[11].

W październiku 2018 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź[26] oraz przez żółtą gorączkę[27].

20 grudnia 2019 roku, na kongresie regionalnym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w City Bay Event Center w Makurdiu, ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku tiv. W latach 2017-2019 liczba głosicieli posługujących się tym językiem wzrosła z 600 do 1012[28]. W 2019 roku przekroczono liczbę 402 tysięcy głosicieli. W 2019 roku w Nigerii funkcjonowało 3688 Sal Królestwa.

Od roku 2020[edytuj | edytuj kod]

Z powodu pandemii COVID-19 zaplanowany na listopad 2020 roku kongres specjalny pod hasłem „Zawsze się radujcie!” w Abudży został odwołany. W październiku i listopadzie 2020 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powodzie[29].

4 kwietnia 2021 roku Kenneth Cook, członek Ciała Kierowniczego ogłosił w nagranym wcześniej przemówieniu wydanie zrewidowanego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku igbo. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebranie w trybie wideokonferencji, które w 1140 zborach obejrzało przeszło 50 000 głosicieli posługujących się tym językiem[30].

12 grudnia 2021 roku z okazji setnej rocznicy działalności w Nigerii wszystkie zbory w tym kraju obejrzały wcześniej nagrany program dotyczący historii miejscowej działalności kaznodziejskiej. Był on transmitowany w języku angielskim, efik, ibo, joruba, nigeryjskim migowym i pidżyn (Afryka Zachodnia). Wcześniej, 10 grudnia, w Biurze Oddziału otwarto wystawę „100 lat odwagi”, która w przyszłości będzie dostępna również dla zwiedzających[31]. W październiku 2022 roku zorganizowano pomoc dla poszkodowanych przez powódź[32]. W kolejnych miesiącach przeprowadzono program odbudowy zniszczonych obiektów[33][34]. 12 lutego 2023 roku Jeffrey Winder, członek Ciała Kierowniczego, ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w językach pidżyn (Afryka Zachodnia) i urhobo. Program transmitowano do zborów w Nigerii, obejrzało go łącznie 559 326 osób. Do 1186 zborów języka pidżyn w Nigerii należy 71 177 głosicieli, a do 103 zborów języka urhobo 5737 głosicieli[11]. W 2023 roku oddano do użytku dwa nowe ośrodki szkoleń biblijnych w miastach Uli oraz Ibadan[35]. W roku 2023 osiagnieto liczbę 400 375 głosicieli.

Kongresy odbywają się w 19 językach, a zebrania zborowe w ponad 30. Miejscowe Biuro Oddziału drukuje publikacje biblijne w dziewięciu językach oraz wysyła je do Nigerii i pięciu innych krajów w Afryce Zachodniej[4]. Co miesiąc prowadzi się przeciętnie około 870 000 bezpłatnych kursów biblijnych, a co tydzień chrzest przyjmują przeciętnie 273 osoby (2020)[36]. Świadkowie Jehowy wydają dodatkowo filmy w dialekcie nigeryjskim języka angielskiego[37]. Publikacje wydaje się w 31 miejscowych językach[38].

Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy w Nigerii (mapka)
Mapa konturowa Nigerii
Miejscowości w Nigerii, w których znajdują się Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy (kolor czerwony) oraz obiekty Biura Oddziału z Salami Zgromadzeń (niebieski)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nigeria – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-02-08].
  2. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności w poszczególnych krajach w 2023 roku [online], jw.org.
  3. ↑ Watchtower, Coraz więcej krajów w „klubie stutysięczników” [online], jw.org, 2015 [dostęp 2015-09-06].
  4. ↑ a b Watchtower, Biuro Oddziału w Nigerii [online], jw.org [dostęp 2013-12-12].
  5. ↑ Watchtower, Kingdom Work [online], jwevent.org, 2 września 2019 [dostęp 2019-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-02].
  6. ↑ Jehovah’s Witnesses Resume Larger Gatherings At Assembly Halls [online], thenigerianvoice.com, 28 grudnia 2022 (ang.).
  7. ↑ a b c d Watchtower, Our History [online], jwevent.org, 2 września 2019 [dostęp 2022-04-24].
  8. ↑ Yearbook of Jehovah's Witnesses 1986, New York: Watchtower, 1986, s. 186–252 (ang.).
  9. ↑ Tudor Petcu, Persecutarea Martorilor lui Iehova - Vol. II [online], issuu.com, 1 lutego 2022, s. 211 [dostęp 2022-08-02] (rum.).
  10. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2014, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 100, 101.
  11. ↑ a b c d Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w językach pidżyn (Afryka Zachodnia) i urhobo [online], jw.org, 22 lutego 2023 [dostęp 2023-03-07].
  12. ↑ a b Watchtower, Trzy tysiące Sal Królestwa w Nigerii [online], jw.org, 9 marca 2015 [dostęp 2015-03-12].
  13. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1986 [online], s. 210 (ang.).
    (Watchtower, Ciało Kierownicze dba o jedność — część 1 [online], jw.org, 2022 [dostęp 2022-09-05].
  14. ↑ 1949 Yearbook of Jehovah's Witnesses, Watchtower, 1949, s. 200, 201 (ang.).
  15. ↑ a b c d Królestwo Boże panuje!, Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 88.
  16. ↑ 1991 Yearbook of Jehovah's Witnesses, New York: Watchtower, 1991, s. 31 (ang.).
  17. ↑ Watchtower, Niesłyszący wychwalają Jehowę, „Przebudźcie się!”, LXXVIII, Towarzystwo Strażnica, 8 kwietnia 1997, s. 26, 27, ISSN 1234-1169.
  18. ↑ Watchtower, Ọganihu Pụrụ Iche Ndị Chineke Nwere! E Wepụtara Baịbụl Nsọ—Nsụgharị Ụwa Ọhụrụ nke Akwụkwọ Nsọ n’Asụsụ Igbo, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lipca 2008, s. 26–28.
  19. ↑ [w:] Rocznik Świadków Jehowy, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 29.
  20. ↑ Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie [online], jw.org [dostęp 2014-08-10].
  21. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2015, New York: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 34, 35.
  22. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2016, New York: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 30.
  23. ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w pięciu językach [online], jw.org, 14 stycznia 2019 [dostęp 2019-02-01].
    *Watchtower, „Eksplozja radości” — wydanie zrewidowanego Przekładu Nowego Świata w dwóch językach używanych w Nigerii [online], jw.org, 5 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-13].
  24. ↑ Watchtower, “Gbára Dì Pátápátá fún Gbogbo Iṣẹ́ Rere”! A Mú Bíbélì Ìtumọ̀ Ayé Tuntun Tá A Tún Ṣe Jáde [online], jw.org, 13 września 2019 [dostęp 2020-05-03].
  25. ↑ Watchtower, “Yin Hinhẹn Sọgbe Mlẹnmlẹn Na Azọ́n Dagbe Lẹpo!”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, kwiecień 2016, s. 3.
  26. ↑ Watchtower, Ulewne deszcze powodują powodzie w Nigerii [online], jw.org, 23 października 2018 [dostęp 2018-12-26].
  27. ↑ Watchtower, Sprawozdanie Komitetu Koordynatorów za rok 2019 [online], jw.org, 20 lutego 2020 [dostęp 2020-02-20].
  28. ↑ Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku tiv [online], jw.org, 27 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-27].
  29. ↑ Watchtower, Powodzie w Nigerii [online], jw.org, 13 listopada 2020 [dostęp 2020-11-18].
  30. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy wydają zrewidowany Przekład Nowego Świata w języku ibo [online], jw.org, 8 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-08].
  31. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy w Nigerii wspominają 100 lat działalności ewangelizacyjnej [online], jw.org, 17 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-17].
    (Guardian, Jehovah’s Witnesses remember 100 years of preaching in Nigeria [online], guardian.ng, 17 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-17] (ang.).
  32. ↑ Watchtower, Niszczycielskie powodzie w Nigerii [online], jw.org, 2022 [dostęp 2022-10-28].
  33. ↑ Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 1/2023 [online], jw.org, 6 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-06].
  34. ↑ Watchtower, Akcje niesienia pomocy w 2023 roku — „Na własne oczy widzimy miłość Jehowy” [online], jw.org, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-08].
  35. ↑ Watchtower, Nowe ośrodki szkoleń biblijnych w Nigerii [online], jw.org, 9 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-18].
  36. ↑ Watchtower, Jak nasi bracia z radością pozyskują uczniów [online], jw.org, 4 sierpnia 2020.
    *Watchtower, JW Broadcasting – grudzień 2020 [online], 7 grudnia 2020.
  37. ↑ Watchtower, JW.org (angielski [Nigeria]) [online], jw.org [dostęp 2021-05-29] (ang.).
  38. ↑ Sunday Aikulola, International Mother Language Day: Jehovah’s Witnesses seek promotion of mother tongue [online], guardian.ng, 20 lutego 2022 [dostęp 2022-02-20] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w Afryce
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świadkowie_Jehowy_w_Nigerii&oldid=72806312”