Renault 5: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pitak (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
Pitak (dyskusja | edycje)
artykuł od nowa
Linia 1: Linia 1:
{{Auto infobox
{{Auto infobox
|nazwa = Renault 5 II gen. 1984-96
|nazwa = Renault 5
|zdjęcie = Renault 5 front 20070801.jpg
|zdjęcie = Renault 5 GT turbo.jpg
|opis zdjęcia =
|opis zdjęcia = Renault 5 Turbo, II generacja
|inne nazwy =
|inne nazwy =
|producent = [[Renault]]
|producent = [[Renault]]
Linia 9: Linia 9:
|okres produkcji = 1972–1996
|okres produkcji = 1972–1996
|miejsce produkcji =
|miejsce produkcji =
|poprzednik = [[Renault 4]]
|poprzednik =
|następca = [[Renault Clio]]
|następca = [[Renault Clio]]
|segment = B
|segment = [[autosegment B|B]]
|typy nadwozia = 3-drzwiowe [[hatchback]]<br />5-drzwiowe [[hatchback]]
|typy nadwozia = 3-drzwiowy [[hatchback]]<br />5-drzwiowy hatchback
|silniki =
|silniki = 0,8 l [[R4 (silnik)|R4]]<br />1,1 l ''[[Renault Cléon|C-Type]]'' [[R4 (silnik)|R4]]<br />1,4 l ''[[Renault Cléon|C-Type]]'' [[R4 (silnik)|R4]]<br />1,4 l ''[[Renault Cléon|C-Type]]'' [[R4 (silnik)|R4]] [[turbosprężarka|Turbo]]
|skrzynia biegów = mechaniczna M4 i M5
|skrzynia biegów = 4-biegowa manualna<br />5-biegowa manualna<br />3-biegowa automatyczna
|rodzaj napędu = [[napęd przedni|przedni]]
|rodzaj napędu = [[napęd przedni|przedni]]
|długość = 3591 mm (84->)
|długość =
|szerokość = 1564-1596 mm
|szerokość =
|wysokość = 1387 mm
|wysokość =
|rozstaw osi = 2407 mm
|rozstaw osi =
|masa własna = 785-875 kg
|masa własna =
|zbiornik paliwa = 43 l (GTE 50 l )
|zbiornik paliwa =
|liczba miejsc =
|gwiazdki EuroNCAP =
|pojemność bagażnika =
|ładowność =
|wyposażenie dodatkowe =
|modele bliźniacze =
|pokrewne =
|konkurencja =
|commons = Category:Renault 5
}}
'''Renault 5''' – [[samochód osobowy]] [[autosegment B|z segmentu B]] produkowany przez francuską firmę [[Renault]] od 1972 roku. Powstały dwie generacje, pierwsza produkowana była w latach 1972-1985 (znana także pod nazwą R5), druga powstawała zaś w latach 1984-1996 (nazwy Super 5 lub Supercinq). W Stanach Zjednoczonych pojazd sprzedawany był jako '''Le Car''' (1976-1983).
Przez cały okres produkcji powstało prawie 5,5 miliona egzemplarzy modelu 5<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.carsguide.com.au/site/news-and-reviews/car-news/renault_5_its_french_for_good | tytuł = Renault 5: it’s french for good | data dostępu = 15 czerwca 2011 | nazwisko = Pleffer | imię = Ashlee | data = 10 marca 2008 | opublikowany = Cars Guide (Australia) | język = en}}</ref>. Renault 5 uzyskało, podobnie jak [[Mini]], status samochodu kultowego<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Sparrow | imię = David | tytuł = Renault 5: Le Car | wydawca = Osprey Publishing | rok = 1992 | isbn = 978-1-85532-230-1 | język = en}}</ref>.

W plebiscycie na [[Samochód Roku|Europejski Samochód Roku 1973]] samochód zajął 2. pozycję (za [[Audi 80|Audi 80 B1]])<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.caroftheyear.org/previous-winners/1973_1/coty|tytuł=Previous winners - Car of the Year 1973|opublikowany=caroftheyear.org|język=en|data dostępu=2013-08-27}}</ref>.

{{clear|left}}

== Pierwsza generacja ==
{{Auto infobox
|nazwa = I generacja
|zdjęcie = R5 Auto.jpg
|opis zdjęcia =
|inne nazwy = Renault Le Car (USA)
|producent =
|projektant = Michel Boué
|premiera =
|okres produkcji = 1972–1985
|miejsce produkcji =
|poprzednik =
|następca =
|segment =
|typy nadwozia =
|silniki = Benzynowe [[R4 (silnik)|R4]]: 1.0, 1.1, 1.3, 1.4, 1.4 Turbo
|skrzynia biegów =
|rodzaj napędu =
|długość = 3521 mm
|szerokość = 1525 mm
|wysokość = 1410 mm
|rozstaw osi = 2419 mm
|masa własna = od 730 do 810 kg
|zbiornik paliwa =
|liczba miejsc =
|gwiazdki EuroNCAP =
|pojemność bagażnika =
|ładowność =
|wyposażenie dodatkowe =
|modele bliźniacze =
|pokrewne = [[Renault 3]]<br />[[Renault 4]]<br />[[Renault 6]]<br />[[Renault 7]]<br />[[Renault Rodeo]]
|konkurencja =
|commons = Category:Renault 5
}}
[[Plik:Renault 5TL rear three quarters 1972.jpg|thumb|left|Tył nadwozia]]
[[Plik:Renault 5 First generation with 5 doors in Spai.jpg|thumb|left|Wersja 5-drzwiowa]]
[[Plik:R5 Alpine 001.JPG|thumb|left|Renault 5 Alpine]]
Renault 5 zostało oficjalnie zaprezentowane 10 grudnia 1971 roku, do produkcji trafiło na początku 1972<ref>{{Cytuj stronę | url = http://news.google.com/newspapers?id=oiQ-AAAAIBAJ&sjid=jkoMAAAAIBAJ&pg=6394,6148008&dq=renault-5&hl=en | tytuł = Morors: Renault's New Baby | data dostępu = 15 czerwca 2011 | data = 10 grudnia 1971 | opublikowany = Evening News | język = en}}</ref>.

Pojazd zaprojektował [[Michel Boué]]<ref name="rumbled">{{Cytuj pismo | nazwisko = Ludvisgen | imię = Karl | tytuł = The Renault That Rumbled | url = http://www.hemmings.com/hsx/stories/2010/03/01/hmn_opinion2.html | czasopismo = Hemmings Sports & Exotic Car | rok = 2010 | miesiąc = March | język = en | data dostępu = 15 czerwca 2011}}</ref>, zmarł on przed premierą modelu. Trzydrzwiowe nadwozie typu [[hatchback]] cechowało się charakterystycznym ściętym tyłem.

Od strony mechanicznej pojazd korzystał z rozwiązań użytych w [[Renault 4]]. Silniki montowane były wzdłużnie z przodu nadwozia, napędzały oś przednią. W zawieszeniu przedniej osi użyto [[drążek skrętny|drążków skrętnych]]. Jednostki napędowe typu [[OHV]] pochodziły z modeli [[Renault 4|R4]] i [[Renault 8|R8]], pojemność skokowa wynosiła od 850 do 1289&nbsp;cm³. W późniejszych latach stosowano także silniki o objętości 1397&nbsp;cm³.

Wczesne egzemplarzem modelu miały drążek zmiany biegów umieszczony na desce rozdzielczej, został on w późniejszym czasie zastąpiony przez dźwignię zamontowaną w podłodze. Od 1978 wraz z silnikiem 1289&nbsp;cm³ dostępna była przekładnia automatyczna. Udział egzemplarzy ze skrzynią automatyczną wynosił około 5% ogółu wyprodukowanych R5<ref name="salon81">{{Cytuj pismo | wydanie = 14 & 15 | rok = 1981 | miesiąc = wrzesień | wydawca = Homme N°1 | miejsce = Paris | język = fr |tytuł=Salon 1981: Toutes les Voitures du Monde|czasopismo=l'Auto Journa}}</ref>.

Silnik pojazdu przesunięto wgłąb kabiny pasażerskiej, za skrzynię biegów. Rozwiązanie to pozwoliło na wygospodarowanie miejsca na koło zapasowe pod maską silnika, a zarazem zwiększenie przestrzeni użytkowej wewnątrz kabiny pasażerskiej i bagażnika<ref name=DailyMailMotorShowReviewOct1972re1973>{{Cytuj pismo | tytuł = Motor Show Review 1973 Cars (Renault 5) | czasopismo = Daily Mail (London) | rok = 1972 | miesiąc = October | język = en}}</ref>. Pojemność przedziały pasażerskiego oceniano na tle innych europejskich modeli podobnego rozmiaru jako "niezwykle przestronne" (ang.: ''"remarkably spacious"'')<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Horbue | imię = Jan P. | tytuł = The new logic in small-car engineering | url = http://books.google.com/?id=WwEAAAAAMBAJ&pg=PA56&dq=%22Renault+5%22+road+test | czasopismo = Popular Science | wolumin = 206 | wydanie = 2 | strony = 56–59 | rok = 1975 | miesiąc = February | język = en | data dostępu = 15 czerwca 2011}}</ref>. Współczynnik oporu aerodynamicznego nadwozia wynosił 0,37, co na tle konkurencyjnych modeli było niską wartością (inne europejskie modele miał wartość najczęściej w okolicach 0,45)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Genta | imię = Giancarlo | nazwisko2 = Morello | imię2 = Lorenzo | tytuł = The Automotive Chassis: System design | url = http://books.google.com/?id=XEGZIZ5zhy4C&pg=PA143&dq=Renault+5+drag+coefficient | wydawca = Springer | rok = 2009 | strony = 142 | isbn = 978-1-4020-8673-1 | język = en}}</ref>.

Pojazd występował także jako 4-drzwiowy [[sedan (nadwozie)|sedan]] pod nazwą '''[[Renault 7]]''', produkcją zajmowała się [[FASA-Renault]]. Od 1979 Renault 5 dostępne było również jako 5-drzwiowy hatchback<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.classicandperformancecar.com/front_website/octane_interact/carspecs.php/?see=4201 | tytuł = Renault 5 | data dostępu = 22 sierpnia 2012 | praca = Classic and Performance Car | język = en}}</ref>. Od marca 1981 z przekładnią automatyczną oferowany był większy i mocniejszy silnik 1.4 oferujący lepsze osiągi i niższe zużycie paliwa<ref name="salon81"/>.

=== Renault 5 Alpine/Gordini ===
Od 1976 roku dostępna była usportowiona wersja 5 Alpine (w Wielkiej Brytanii Gordini). Wyposażona była w silnik 1.4 o mocy 93&nbsp;KM (63&nbsp;kW) zblokowany z 5-biegową skrzynią biegów. Z zewnątrz pojazd wyróżniał się obręczami kół ze stopów lekkich oraz światłami przeciwmgłowymi z przodu. Usztywniono także zawieszenie. W teście przeprowadzonym przez redakcję brytyjskiego magazynu ''[[The Motor|Motor]]'' osiągnięto prędkość maksymalną 168,5&nbsp;km/h i przyspieszenie 0-100&nbsp;km/h na poziomie 9,7&nbsp;s<ref>''Motor'', 5 maja 1979</ref>.

=== Renault 5 Alpine Turbo/Gordini Turbo ===
W 1982 roku zaprezentowano '''Renault 5 Alpine Turbo''', następcę wolnossących wersji Alpine/Gordini<ref>''The Glasgow Herald'', 31 maja 1982</ref>. Zastosowano ten sam co w poprzedniku silnik 1.4, dodano jednak [[turbosprężarka|turbosprężarkę]] [[Garrett (firma)|Garrett T3]], moc maksymalna wzrosła do 112&nbsp;KM (82&nbsp;kW)<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.classicandperformancecar.com/front_website/octane_interact/carspecs.php/?see=3343 | tytuł = Octane - Model specs: 1976-1984 RENAULT 5 Gordini/Turbo | data dostępu = 15 czerwca 2011 | opublikowany = Classic Car and Performance Car | język = en}}</ref>. W teście przeprowadzonym w 1982 roku przez redakcję magazynu ''Motor'' osiągnięto prędkość maksymalną 179,9&nbsp;km/h i czas przyspieszenia 0-100&nbsp;km/h równy 8,7&nbsp;s<ref>''Motor'', Road Test Annual, 1982</ref>.

=== Renault 5 Turbo ===
{{main|Renault 5 Turbo}}

'''[[Renault 5 Turbo]]''' było odrębną od wersji Alpine/Gordini Turbo konstrukcją z silnikiem zamontowanym centralnie napędzającym oś tylną.

=== Renault Le Car ===
[[Plik:Renault5-Le Car.jpg|thumb|Wersja Le Car sprzedawana przez AMC]]
Na rynku północnoamerykańskim pojazd zadebiutował w 1976 roku pod nazwą Le Car. [[American Motors]] (AMC) oferowało go poprzez 1300 swoich salonów, model konkurował na rynku z takimi samochodami jak [[Honda Civic]] czy [[Volkswagen Rabbit]]<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Witzenburg | imię = Gary | tytuł = Imports '82 | url = http://books.google.com/?id=HtUDAAAAMBAJ&pg=PA120&dq=Renault+5+Imports+82 | czasopismo = Popular Mechanics | wolumin = 155 | wydanie = 2 | rok = 1982 | miesiąc = February | język = en | data dostępu = 15 czerwca 2011}}</ref>.

Pojazd reklamowany był w Stanach Zjednoczonych jako najlepiej sprzedający się samochód w Europie, który zadowolił miliony klientów<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Advertising techniques | wydawca = ADA Publishing | rok = 1979 | strony = 26–28 | język = en}}</ref>. Le Car nie powtórzył jednak takiego sukcesu w USA, mimo że w testach chwalony był za ilość miejsca w kabinie pasażerskiej, komfort podróży oraz zużycie paliwa wynoszące (na 100&nbsp;km) 6,7&nbsp;l w trasie oraz 8,4&nbsp;l w cyklu miejskim<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Dunne | imię = Jim | nazwisko2 = Hill | imię2 = Ray | tytuł = Super-economy Cars | url = http://books.google.com/?id=GgEAAAAAMBAJ&pg=PA38&dq=Renault+5+Super-economy | czasopismo = Popular Science | wolumin = 209 | wydanie = 5 | strony = 38–46 | rok = 1976 | miesiąc = November | język = en | data dostępu = 15 czerwca 2011}}</ref>.

Samochód wyposażony był w silnik 1.4 o mocy 55&nbsp;KM (41&nbsp;kW). Do 1980 roku oferowany był wyłącznie jako 3-drzwiowy hatchback, wersja 5-drzwiowa dołączyła do oferty w 1981. Od rocznika 1980 model cechował się odświeżonym pasem przednim ze zmodernizowanym zderzakiem, atrapą chłodnicy oraz prostokątnymi reflektorami świateł mijania. Import pojazdu zakończono w roku 1983, sprzedaż w Kanadzie dobiegła końca w roku 1985.

{{Clear}}

== Druga generacja ==
{{Auto infobox
|nazwa = II generacja
|zdjęcie = R5 2 v sst.jpg
|opis zdjęcia = Wersja 3-drzwiowa
|inne nazwy =
|producent =
|projektant = [[Marcello Gandini]]
|premiera =
|okres produkcji = 1985–1996
|miejsce produkcji =
|poprzednik =
|następca =
|segment =
|typy nadwozia = 3-drzwiowe [[hatchback]]<br />5-drzwiowe [[hatchback]]
|silniki = Benzynowe R4: 1.0, 1.1, 1.4, 1.4 Turbo, 1.7<br />Wysokoprężne R4: 1.6
|skrzynia biegów =
|rodzaj napędu =
|długość = 3591 mm (3-drzwiowe)<br />3651 mm (5-drzwiowe)
|szerokość = 1584 mm
|wysokość = 1387 mm (3-drzwiowe)<br />1397 mm (5-drzwiowe)
|rozstaw osi = 2407 mm (3-drzwiowe)<br />2467 mm (5-drzwiowe)
|masa własna = od 695 do 840 kg
|zbiornik paliwa = 43 l (GTE 50 l)
|liczba miejsc = 5
|liczba miejsc = 5
|gwiazdki EuroNCAP =
|gwiazdki EuroNCAP =
Linia 28: Linia 139:
|wyposażenie dodatkowe =
|wyposażenie dodatkowe =
|modele bliźniacze =
|modele bliźniacze =
|pokrewne = [[Renault 3]]<br />[[Renault 4]]<br />[[Renault 6]]<br />[[Renault 7]]<br />[[Renault Rodeo]]<br />[[Renault 5 Turbo]]<br />[[Renault Express]]
|pokrewne = [[Renault Rodeo]]
|konkurencja =
|konkurencja = [[Citroën AX]]<br />[[Ford Fiesta]]<br />[[Opel Corsa]]<br />[[Peugeot 205]]<br />[[Rover Metro]]<br />[[Talbot Samba]]
|commons = Category:Renault 5
|commons = Category:Renault 5
}}
}}
Druga generacja Renault 5, nazywana często ''Supercinq'' lub ''Superfive'', pojawiła się na rynku w 1984 roku (wersja RHD w 1985). Konstrukcja podwozia oraz nadwozia była zupełnie nowa (pojazd bazował na rozwiązaniach z [[Renault 9/11]]), za wygląd odpowiedzialny był [[Marcello Gandini]]. Samochód był dłuższy i szerszy, o 20% wzrosła powierzchnia przeszklona, zwiększyła się ilość miejsca w kabinie pasażerskiej, zmniejszono do 0,35 współczynnik oporu aerodynamicznego. Dzięki temu w najoszczędniejszych wersjach zużycie paliwa na 100&nbsp;km przy stałej prędkość 90&nbsp;km/h wynosiło 4,1&nbsp;l<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Euro hatchback | url = http://books.google.com/?id=fgAAAAAAMBAJ&pg=PA36&dq=Renault+5+drag+coefficient | czasopismo = Popular Science | wolumin = 206 | wydanie = 1 | rok = 1985 | miesiąc = January | język = en | data dostępu = 15 czerwca 2011}}</ref>. Silniki montowane były poprzecznie nad osią przednią, inaczej niż w 1. generacji. Zmieniono także konstrukcję zawieszenia, wykorzystywało ono odtąd kolumny McPhersona.
'''Renault 5''' – [[samochód]] firmy [[Renault]]. Na rynku pojawił się 28 stycznia 1972 roku. W plebiscycie na [[Samochód Roku|Europejski Samochód Roku 1973]] samochód zajął 2. pozycję (za [[Audi 80|Audi 80 B1]])<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.caroftheyear.org/previous-winners/1973_1/coty|tytuł=Previous winners - Car of the Year 1973|opublikowany=caroftheyear.org|język=en|data dostępu=2013-08-27}}</ref>.


[[Plik:Renault 5 SR Heck.JPG|thumb|left|Wersja 5-drzwiowa]]
<gallery>
[[Plik:Renault 5 GT Turbo Raider.jpg|thumb|left|Renault 5 GT Turbo Raider]]
Plik:Renault5front.JPG|Pierwsza seria ([[1972]]-[[1984]])
Plik:Renault superfive.jpg|Renault 5 II generacja
</gallery>


W momencie rozpoczęcia sprzedaży oferowane były następujące wersje wyposażenia: '''TC''', '''TL''', '''GTL''', '''Automatic''', '''TS''' oraz '''TSE'''. Bazowa TC wyposażona była w silnik o pojemności 956&nbsp;cm³ (moc 42&nbsp;KM), TL miała większy silnik 1.1 (1108&nbsp;cm³, 47&nbsp;KM). Warianty GTL, Automatic, TS i TSE oferowane były z silnikiem 1.4 (1397&nbsp;cm³ o mocy od 60 [GTL], przez 68 [Automatic] po 72&nbsp;KM [TS/TSE]). Wersje TC i TL standardowo oferowane były z 4-biegową ręczną skrzynią biegów, GTL, TS oraz TSE natomiast z przekładnią 5-biegową (opcjonalną dla TL). Od 1987 oferowany był silnik '''F2N''' 1.7 (wersje '''GTX''', '''GTE''' (F3N), '''Baccara''' oraz '''Monaco''').
== Modele ==

Wolnossący silnik 1.7 z [[wtrysk paliwa|wielopunktowym wtryskiem paliwa]] zapożyczony z [[Renault 9/11]] był alternatywą dla mocniejszego 1.4 Turbo. W wersji '''GTE''' generował on moc 95&nbsp;KM (70&nbsp;kW). Wygląd zewnętrzny oraz układ zawieszenia był identyczny jak dla wersji Turbo. Warianty Baccara i GTX także korzystały z silnika 1.7, pierwsza z nich oferowała w standardzie m.in.: skórzane wykończenie wnętrza, wspomaganie kierownicy, elektrycznie sterowane szyby, szyberdach, wyposażenie audio, a opcjonalnie klimatyzację oraz komputer pokładowy. GTX występowała z tym samym wyposażeniem, różnicą było skórzane wykończenie wnętrza (opcjonalne).

W latach 90. model był już przestarzały, z sukcesem zastępowało go nowe [[Renault Clio|Clio]]. Produkcję R5 przeniesiono do [{Revoz]] w Słowenii. W sprzedaży pozostawiono tylko dwie wersje silnikowe, benzynowe 1.4 oraz wysokoprężne 1.6<ref name="ReferenceA">Car Mechanics Magazine - styczeń 2011, s.42-43</ref>, sam model oferowany był w zubożonej wersji '''Campus''' do 1996 roku, wtedy też zakończono produkcję R5.

=== Renault 5 GT Turbo ===
[[Plik:021R5GTT copie.jpg|thumb|left|Renault 5 GT Turbo (2010)]]
Usportowioną wersję '''GT Turbo''' wprowadzono w roku 1985. Napędzana była przez ośmiozaworowy silnik [[Renault Cléon|Cléon]] 1.4 z turbosprężarką Garrett T2 generujący moc 115&nbsp;KM (85&nbsp;kW). Wysoka moc w połączeniu z masą własną wynoszącą 850&nbsp;kg sprawiała, że pojazd przyspieszał od 0 do 60&nbsp;mph w 7,5&nbsp;s<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.evo.co.uk/features/features/227460/renault_5_gt_turbo.html | tytuł = Renault 5 GT Turbo | data dostępu = 1 lutego 2012 | data = November 2008 | praca = Evo | język = en}}</ref>.

W 1987 zaprezentowano odświeżoną wersją Phase II<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Porter | imię = Richard | tytuł = Renault 5 GT Turbo | url = http://www.evo.co.uk/features/features/227460/renault_5_gt_turbo.html | czasopismo = Evo | rok = 2008 | miesiąc = listopad | język = en | data dostępu = 15 czerwca 2011}}</ref>. Turbosprężarka była odtąd chłodzona cieczą, zastosowano także nowy układ zapłonowy. Moc maksymalna wzrosła do 120&nbsp;KM (88&nbsp;kW). Zmieniono także zderzaki oraz nakładki progów. {{convert|120|PS|kW hp|0|abbr=on}}. Czas przyspieszenia 0–100&nbsp;km/h wynosił 7,5&nbsp;s<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.renault5gtturbo.com/Renault_Literature/raiderp3.jpg | tytuł = Technical Specifications (Renault literature) | data dostępu = 2011-06-15 | data = | opublikowany = renault5gtturbo.com | język = en}}</ref>. W 1989 wersja GT Turbo otrzymała nową deskę rozdzielczą, w 1990 wprowadzono limitowaną edycję Raider (metalizowany niebieski lakier, inny wygląd wnętrza, nowe obręcze kół). Produkcję wersji GT Turbo zakończono pod koniec roku 1991.

{{Clear}}

== Dane techniczne ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"


Linia 72: Linia 195:
| 1397
| 1397
|-
|-
| '''Moc ([[koń mechaniczny|KM]] przy obr. na min.)'''
| '''Moc ([[koń mechaniczny|KM]] przy obr./min.)'''
| 36/5500
| 36/5500
| 45/4400
| 45/4400
Linia 83: Linia 206:
| 160/6000
| 160/6000
|-
|-
| '''[[Moment obrotowy]] ([[niutonometr|Nm]] na min.[obr. /min])'''
| '''[[Moment obrotowy|Maksymalny moment obrotowy]] przy obr./min.'''
| 60 Nm przy 2500
| 60 Nm przy 2500
| 64 Nm przy 3500
| 64 Nm przy 3500
Linia 94: Linia 217:
| 221 Nm przy 3250
| 221 Nm przy 3250
|-
|-
| '''Prędkość maksymalna (km/h)'''
| '''Prędkość maksymalna'''
| 124 km/h
| 124 km/h
| 140 km/h
| 140 km/h
Linia 105: Linia 228:
| 199 km/h
| 199 km/h
|-
|-
| '''Zużycie paliwa (l/100km)'''
| '''Zużycie paliwa (l/100&nbsp;km)'''
| 8
| 8
| 9
| 9
| 10
| 10
| 11
| 11
| 9.2
| 9,2
| 9
| 9
| 10
| 10
Linia 117: Linia 240:
|-
|-
| '''[[Skrzynia biegów]]'''
| '''[[Skrzynia biegów]]'''
| 4 stopniowa manualna
| 4-stopniowa manualna
| 4 stopniowa manualna
| 4-stopniowa manualna
| 4 stopniowa manualna
| 4-stopniowa manualna
| 4 stopniowa manualna
| 4-stopniowa manualna
| 3 stopniowa automatyczna hybrydowa
| 3-stopniowa automatyczna hybrydowa
| 3 stopniowa automatyczna hybrydowa
| 3-stopniowa automatyczna hybrydowa
| 5 stopniowa manualna
| 5-stopniowa manualna
| 5 stopniowa manualna
| 5-stopniowa manualna
| 5 stopniowa manualna
| 5-stopniowa manualna
|}
|}


{{przypisy|2}}
== Zobacz też ==
* [[Renault 5 Turbo]]

{{przypisy}}


{{Chronologia samochodów Renault 1}}
{{Chronologia samochodów Renault 1}}

Wersja z 12:44, 20 wrz 2013

Renault 5
Ilustracja
Renault 5 Turbo, II generacja
Producent

Renault

Okres produkcji

1972–1996

Następca

Renault Clio

Dane techniczne
Segment

B

Typy nadwozia

3-drzwiowy hatchback
5-drzwiowy hatchback

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna
5-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Renault 5samochód osobowy z segmentu B produkowany przez francuską firmę Renault od 1972 roku. Powstały dwie generacje, pierwsza produkowana była w latach 1972-1985 (znana także pod nazwą R5), druga powstawała zaś w latach 1984-1996 (nazwy Super 5 lub Supercinq). W Stanach Zjednoczonych pojazd sprzedawany był jako Le Car (1976-1983). Przez cały okres produkcji powstało prawie 5,5 miliona egzemplarzy modelu 5[1]. Renault 5 uzyskało, podobnie jak Mini, status samochodu kultowego[2].

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1973 samochód zajął 2. pozycję (za Audi 80 B1)[3].


Pierwsza generacja

I generacja
Ilustracja
Inne nazwy

Renault Le Car (USA)

Projektant

Michel Boué

Okres produkcji

1972–1985

Dane techniczne
Silniki

Benzynowe R4: 1.0, 1.1, 1.3, 1.4, 1.4 Turbo

Długość

3521 mm

Szerokość

1525 mm

Wysokość

1410 mm

Rozstaw osi

2419 mm

Masa własna

od 730 do 810 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Renault 3
Renault 4
Renault 6
Renault 7
Renault Rodeo

Tył nadwozia
Wersja 5-drzwiowa
Renault 5 Alpine

Renault 5 zostało oficjalnie zaprezentowane 10 grudnia 1971 roku, do produkcji trafiło na początku 1972[4].

Pojazd zaprojektował Michel Boué[5], zmarł on przed premierą modelu. Trzydrzwiowe nadwozie typu hatchback cechowało się charakterystycznym ściętym tyłem.

Od strony mechanicznej pojazd korzystał z rozwiązań użytych w Renault 4. Silniki montowane były wzdłużnie z przodu nadwozia, napędzały oś przednią. W zawieszeniu przedniej osi użyto drążków skrętnych. Jednostki napędowe typu OHV pochodziły z modeli R4 i R8, pojemność skokowa wynosiła od 850 do 1289 cm³. W późniejszych latach stosowano także silniki o objętości 1397 cm³.

Wczesne egzemplarzem modelu miały drążek zmiany biegów umieszczony na desce rozdzielczej, został on w późniejszym czasie zastąpiony przez dźwignię zamontowaną w podłodze. Od 1978 wraz z silnikiem 1289 cm³ dostępna była przekładnia automatyczna. Udział egzemplarzy ze skrzynią automatyczną wynosił około 5% ogółu wyprodukowanych R5[6].

Silnik pojazdu przesunięto wgłąb kabiny pasażerskiej, za skrzynię biegów. Rozwiązanie to pozwoliło na wygospodarowanie miejsca na koło zapasowe pod maską silnika, a zarazem zwiększenie przestrzeni użytkowej wewnątrz kabiny pasażerskiej i bagażnika[7]. Pojemność przedziały pasażerskiego oceniano na tle innych europejskich modeli podobnego rozmiaru jako "niezwykle przestronne" (ang.: "remarkably spacious")[8]. Współczynnik oporu aerodynamicznego nadwozia wynosił 0,37, co na tle konkurencyjnych modeli było niską wartością (inne europejskie modele miał wartość najczęściej w okolicach 0,45)[9].

Pojazd występował także jako 4-drzwiowy sedan pod nazwą Renault 7, produkcją zajmowała się FASA-Renault. Od 1979 Renault 5 dostępne było również jako 5-drzwiowy hatchback[10]. Od marca 1981 z przekładnią automatyczną oferowany był większy i mocniejszy silnik 1.4 oferujący lepsze osiągi i niższe zużycie paliwa[6].

Renault 5 Alpine/Gordini

Od 1976 roku dostępna była usportowiona wersja 5 Alpine (w Wielkiej Brytanii Gordini). Wyposażona była w silnik 1.4 o mocy 93 KM (63 kW) zblokowany z 5-biegową skrzynią biegów. Z zewnątrz pojazd wyróżniał się obręczami kół ze stopów lekkich oraz światłami przeciwmgłowymi z przodu. Usztywniono także zawieszenie. W teście przeprowadzonym przez redakcję brytyjskiego magazynu Motor osiągnięto prędkość maksymalną 168,5 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h na poziomie 9,7 s[11].

Renault 5 Alpine Turbo/Gordini Turbo

W 1982 roku zaprezentowano Renault 5 Alpine Turbo, następcę wolnossących wersji Alpine/Gordini[12]. Zastosowano ten sam co w poprzedniku silnik 1.4, dodano jednak turbosprężarkę Garrett T3, moc maksymalna wzrosła do 112 KM (82 kW)[13]. W teście przeprowadzonym w 1982 roku przez redakcję magazynu Motor osiągnięto prędkość maksymalną 179,9 km/h i czas przyspieszenia 0-100 km/h równy 8,7 s[14].

Renault 5 Turbo

 Osobny artykuł: Renault 5 Turbo.

Renault 5 Turbo było odrębną od wersji Alpine/Gordini Turbo konstrukcją z silnikiem zamontowanym centralnie napędzającym oś tylną.

Renault Le Car

Wersja Le Car sprzedawana przez AMC

Na rynku północnoamerykańskim pojazd zadebiutował w 1976 roku pod nazwą Le Car. American Motors (AMC) oferowało go poprzez 1300 swoich salonów, model konkurował na rynku z takimi samochodami jak Honda Civic czy Volkswagen Rabbit[15].

Pojazd reklamowany był w Stanach Zjednoczonych jako najlepiej sprzedający się samochód w Europie, który zadowolił miliony klientów[16]. Le Car nie powtórzył jednak takiego sukcesu w USA, mimo że w testach chwalony był za ilość miejsca w kabinie pasażerskiej, komfort podróży oraz zużycie paliwa wynoszące (na 100 km) 6,7 l w trasie oraz 8,4 l w cyklu miejskim[17].

Samochód wyposażony był w silnik 1.4 o mocy 55 KM (41 kW). Do 1980 roku oferowany był wyłącznie jako 3-drzwiowy hatchback, wersja 5-drzwiowa dołączyła do oferty w 1981. Od rocznika 1980 model cechował się odświeżonym pasem przednim ze zmodernizowanym zderzakiem, atrapą chłodnicy oraz prostokątnymi reflektorami świateł mijania. Import pojazdu zakończono w roku 1983, sprzedaż w Kanadzie dobiegła końca w roku 1985.


Druga generacja

II generacja
Ilustracja
Wersja 3-drzwiowa
Projektant

Marcello Gandini

Okres produkcji

1985–1996

Dane techniczne
Typy nadwozia

3-drzwiowe hatchback
5-drzwiowe hatchback

Silniki

Benzynowe R4: 1.0, 1.1, 1.4, 1.4 Turbo, 1.7
Wysokoprężne R4: 1.6

Długość

3591 mm (3-drzwiowe)
3651 mm (5-drzwiowe)

Szerokość

1584 mm

Wysokość

1387 mm (3-drzwiowe)
1397 mm (5-drzwiowe)

Rozstaw osi

2407 mm (3-drzwiowe)
2467 mm (5-drzwiowe)

Masa własna

od 695 do 840 kg

Zbiornik paliwa

43 l (GTE 50 l)

Liczba miejsc

5

Bagażnik

233/b.d l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Renault Rodeo

Druga generacja Renault 5, nazywana często Supercinq lub Superfive, pojawiła się na rynku w 1984 roku (wersja RHD w 1985). Konstrukcja podwozia oraz nadwozia była zupełnie nowa (pojazd bazował na rozwiązaniach z Renault 9/11), za wygląd odpowiedzialny był Marcello Gandini. Samochód był dłuższy i szerszy, o 20% wzrosła powierzchnia przeszklona, zwiększyła się ilość miejsca w kabinie pasażerskiej, zmniejszono do 0,35 współczynnik oporu aerodynamicznego. Dzięki temu w najoszczędniejszych wersjach zużycie paliwa na 100 km przy stałej prędkość 90 km/h wynosiło 4,1 l[18]. Silniki montowane były poprzecznie nad osią przednią, inaczej niż w 1. generacji. Zmieniono także konstrukcję zawieszenia, wykorzystywało ono odtąd kolumny McPhersona.

Wersja 5-drzwiowa
Renault 5 GT Turbo Raider

W momencie rozpoczęcia sprzedaży oferowane były następujące wersje wyposażenia: TC, TL, GTL, Automatic, TS oraz TSE. Bazowa TC wyposażona była w silnik o pojemności 956 cm³ (moc 42 KM), TL miała większy silnik 1.1 (1108 cm³, 47 KM). Warianty GTL, Automatic, TS i TSE oferowane były z silnikiem 1.4 (1397 cm³ o mocy od 60 [GTL], przez 68 [Automatic] po 72 KM [TS/TSE]). Wersje TC i TL standardowo oferowane były z 4-biegową ręczną skrzynią biegów, GTL, TS oraz TSE natomiast z przekładnią 5-biegową (opcjonalną dla TL). Od 1987 oferowany był silnik F2N 1.7 (wersje GTX, GTE (F3N), Baccara oraz Monaco).

Wolnossący silnik 1.7 z wielopunktowym wtryskiem paliwa zapożyczony z Renault 9/11 był alternatywą dla mocniejszego 1.4 Turbo. W wersji GTE generował on moc 95 KM (70 kW). Wygląd zewnętrzny oraz układ zawieszenia był identyczny jak dla wersji Turbo. Warianty Baccara i GTX także korzystały z silnika 1.7, pierwsza z nich oferowała w standardzie m.in.: skórzane wykończenie wnętrza, wspomaganie kierownicy, elektrycznie sterowane szyby, szyberdach, wyposażenie audio, a opcjonalnie klimatyzację oraz komputer pokładowy. GTX występowała z tym samym wyposażeniem, różnicą było skórzane wykończenie wnętrza (opcjonalne).

W latach 90. model był już przestarzały, z sukcesem zastępowało go nowe Clio. Produkcję R5 przeniesiono do [{Revoz]] w Słowenii. W sprzedaży pozostawiono tylko dwie wersje silnikowe, benzynowe 1.4 oraz wysokoprężne 1.6[19], sam model oferowany był w zubożonej wersji Campus do 1996 roku, wtedy też zakończono produkcję R5.

Renault 5 GT Turbo

Renault 5 GT Turbo (2010)

Usportowioną wersję GT Turbo wprowadzono w roku 1985. Napędzana była przez ośmiozaworowy silnik Cléon 1.4 z turbosprężarką Garrett T2 generujący moc 115 KM (85 kW). Wysoka moc w połączeniu z masą własną wynoszącą 850 kg sprawiała, że pojazd przyspieszał od 0 do 60 mph w 7,5 s[20].

W 1987 zaprezentowano odświeżoną wersją Phase II[21]. Turbosprężarka była odtąd chłodzona cieczą, zastosowano także nowy układ zapłonowy. Moc maksymalna wzrosła do 120 KM (88 kW). Zmieniono także zderzaki oraz nakładki progów. 120 PS (88 kW; 118 hp). Czas przyspieszenia 0–100 km/h wynosił 7,5 s[22]. W 1989 wersja GT Turbo otrzymała nową deskę rozdzielczą, w 1990 wprowadzono limitowaną edycję Raider (metalizowany niebieski lakier, inny wygląd wnętrza, nowe obręcze kół). Produkcję wersji GT Turbo zakończono pod koniec roku 1991.


Dane techniczne

Parametry

Silnik

Nazwa R5 L (1972-84) R5 TL (1972-84) R5 LS/TS (1974-83) R5 GTL (1976-83) R5 autom. (1976-83) R5 TX (1982-84) R5 ALPINE(1976-81) R5 ALPINE TURBO (1982-1984) LAUREATE (1985) R5 TURBO-2 (1981-84)
Typ silnika

czterocylindrowy; czterosuwowy rzędowy umieszczony podłużnie (później w Superfive poprzecznie); górnozaworowy. Boczny wałek rozrządu działa poprzez popychacze i dźwignie zaworów.

Pojemność silnika (cm³) 845 956/ od ’79 1108 1289/ od ’83 1397 1289/ od ’80 1108 1289/ od ’83 1397 1397 1397 1397 1397
Moc (KM przy obr./min.) 36/5500 45/4400 64/6000 42/5000 55/5000 63/5250 93/6400 110/6000 160/6000
Maksymalny moment obrotowy przy obr./min. 60 Nm przy 2500 64 Nm przy 3500 96 Nm przy 3500 84 Nm przy 2500 103 Nm przy 3000 103 Nm przy 3000 116 Nm przy 4000 150 Nm przy 4000 221 Nm przy 3250
Prędkość maksymalna 124 km/h 140 km/h 154 km/h 138 km/h 146 km/h 160 km/h 172 km/h 185 km/h 199 km/h
Zużycie paliwa (l/100 km) 8 9 10 11 9,2 9 10 9,5 16
Skrzynia biegów 4-stopniowa manualna 4-stopniowa manualna 4-stopniowa manualna 4-stopniowa manualna 3-stopniowa automatyczna hybrydowa 3-stopniowa automatyczna hybrydowa 5-stopniowa manualna 5-stopniowa manualna 5-stopniowa manualna
  1. Ashlee Pleffer: Renault 5: it’s french for good. Cars Guide (Australia), 10 marca 2008. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.).
  2. David Sparrow: Renault 5: Le Car. Osprey Publishing, 1992. ISBN 978-1-85532-230-1. (ang.).
  3. Previous winners - Car of the Year 1973. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. (ang.).
  4. Morors: Renault's New Baby. Evening News, 10 grudnia 1971. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.).
  5. Karl Ludvisgen. The Renault That Rumbled. „Hemmings Sports & Exotic Car”, March 2010. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.). 
  6. a b Salon 1981: Toutes les Voitures du Monde. „l'Auto Journa”, wrzesień 1981. Paris: Homme N°1. (fr.). 
  7. Motor Show Review 1973 Cars (Renault 5). „Daily Mail (London)”, October 1972. (ang.). 
  8. Jan P. Horbue. The new logic in small-car engineering. „Popular Science”. 206 (2), s. 56–59, February 1975. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.). 
  9. Giancarlo Genta, Lorenzo Morello: The Automotive Chassis: System design. Springer, 2009, s. 142. ISBN 978-1-4020-8673-1. (ang.).
  10. Renault 5. [w:] Classic and Performance Car [on-line]. [dostęp 22 sierpnia 2012]. (ang.).
  11. Motor, 5 maja 1979
  12. The Glasgow Herald, 31 maja 1982
  13. Octane - Model specs: 1976-1984 RENAULT 5 Gordini/Turbo. Classic Car and Performance Car. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.).
  14. Motor, Road Test Annual, 1982
  15. Gary Witzenburg. Imports '82. „Popular Mechanics”. 155 (2), February 1982. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.). 
  16. Advertising techniques. ADA Publishing, 1979, s. 26–28. (ang.).
  17. Jim Dunne, Ray Hill. Super-economy Cars. „Popular Science”. 209 (5), s. 38–46, November 1976. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.). 
  18. Euro hatchback. „Popular Science”. 206 (1), January 1985. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.). 
  19. Car Mechanics Magazine - styczeń 2011, s.42-43
  20. Renault 5 GT Turbo. [w:] Evo [on-line]. November 2008. [dostęp 1 lutego 2012]. (ang.).
  21. Richard Porter. Renault 5 GT Turbo. „Evo”, listopad 2008. [dostęp 15 czerwca 2011]. (ang.). 
  22. Technical Specifications (Renault literature). renault5gtturbo.com. [dostęp 2011-06-15]. (ang.).