Jared Leto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jared Leto
Ilustracja
Jared Leto (2016)
Imię i nazwisko

Jared Joseph Leto

Pseudonim

Jay, Jaro

Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1971
Bossier City

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe

Typ głosu

tenor

Gatunki

post grunge, hard rock, neo-prog[1]

Zawód

aktor, reżyser, muzyk, wokalista

Aktywność

od 1994

Wydawnictwo

Virgin Records

Powiązania

Shannon Leto

Zespoły
30 Seconds to Mars
Strona internetowa

Jared Joseph Leto[2][3][4] (ur. 26 grudnia 1971 w Bossier City) – amerykański aktor i reżyser filmowy[5], model, wokalista i gitarzysta zespołu 30 Seconds to Mars[1]. Laureat nagrody Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w filmie Witaj w klubie[6].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bossier City w stanie Luizjana jako drugi syn Constance (z domu Metrejon) i Tony’ego L. Bryanta[7]. Jego rodzice rozwiedli się, ojciec ponownie się ożenił, a niedługo później zmarł. Miał dwóch młodszych przyrodnich braci z drugiego małżeństwa ojca. Wychowywany był przez samotną matkę. Dorastał ze starszym bratem Shannonem (ur. 9 marca 1970)[8][9].

Jego rodzina często przeprowadzała się do różnych stanów USA, dlatego uczył się w różnych szkołach. Podczas jednego burzliwego okresu rodzina nawet mieszkała w ciężarówce, zanim znaleziono tymczasowe miejsce pobytu. W 1979, gdy miał osiem lat, jego matka ponownie wyszła za mąż za dr Carla Leto i rodzina osiedliła się w Wirginii[10]. Swoje nazwisko „Leto” przejął po ojczymie/ojcu zastępczym. Miał przyrodnią siostrę z drugiego małżeństwa matki. W 1981 jego matka się rozwiodła.

Uczęszczał do Flint Hill School w Oakton w stanie Wirginia. Początkowo chciał zostać malarzem i studiował na prywatnej uczelni University of the Arts[11] w Filadelfii w stanie Pensylwania. Jednakże przeniósł się do School of Visual Arts[12] na Manhattanie w Nowym Jorku, gdzie dostał się na tworzenie filmów. Jeszcze podczas studiów wziął udział w filmie krótkometrażowym Crying Joy.

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

W 1992 przeniósł się do Los Angeles[13]. Dwa lata później otrzymał ważną rolę Jordana Catalano w młodzieżowym serialu ABC Moje tak zwane życie (My So-Called Life) z Claire Danes. W ciągu roku stał się rozpoznawalny dzięki stacji MTV, gdzie emitowano kilkakrotnie powtórki tego serialu.

Na dużym ekranie zadebiutował w dramacie sensacyjnym Ralpha Bakshi’ego Zimni i szaleni (Cool and the Crazy, 1994) z Alicią Silverstone. Później wystąpił w dramacie Skrawki życia (How to Make an American Quilt, 1995) z Winoną Ryder, komediodramacie Ostatnie takie lato (The Last of the High Kings, 1996) z Christiną Ricci, dreszczowcu Śledztwo nad przepaścią (Switchback, 1997) z Danny Gloverem i Dennisem Quaidem i filmie biograficznym Prefontaine (1997) jako biegacz olimpijski Steve Prefontaine.

Leto (1995)

W 1996 i 1997 magazyn „People” wybrał go jednym z „50 najpiękniejszych ludzi”[14][15].

W sensacyjnym dramacie wojennym Terrence’a Malicka Cienka czerwona linia (The Thin Red Line, 1998) pojawił się jako podporucznik William Whyte. Po występie w dreszczowcu Ulice strachu (Urban Legend, 1998) i melodramacie kostiumowym Namiętność i zdrada (Basil, 1998) jako młody arystokrata Basil, który poślubia ubogą Julię (Claire Forlani), otrzymał kontrowersyjną rolę jako Angel Face w thrillerze psychologicznym Davida Finchera Podziemny krąg (Fight Club, 1999).

Sławę przyniosła mu postać Paula Allena w dreszczowcu American Psycho (2000). Pojawił się również w filmach: Sunset Strip (2000), Autostrada (Highway, 2002) i Azyl (Panic Room, 2002). Oliver Stone obsadził go w roli Hefajstiona, wiernego przyjaciela króla Macedonii i dowódcy wojsk w historycznym dramacie Aleksander (Alexander, 2004). Kolejne filmy z jego udziałem to dramat sensacyjny Andrew Niccola Pan życia i śmierci (Lord of War, 2005) z Nicolasem Cage, kryminał Samotne serca (Lonely Hearts, 2006) jako Raymond Fernandez i Mr. Nobody (2009) w roli tytułowej.

Stał się znany z zaangażowania w role, które gra. Dla roli uzależnionego od heroiny Harry’ego Goldfarba w dramacie psychologicznym Darrena Aronofsky’ego Requiem dla snu (Requiem for a Dream, 2000) zamieszkał przy ulicy i schudł 13 kilogramów, dochodząc do tak niskiej wagi, że w każdej chwili mógł zemdleć na planie. Podczas przygotowań do roli Marka Davida Chapmana w dramacie kryminalnym o zabójstwie Johna Lennona Rozdział 27 (Chapter 27, 2007), którego był również producentem, przytył 30 kilogramów, co odbiło się znacznie na jego zdrowiu.

Brał udział w sesji zdjęciowej Terry’ego Richardsona[16][17][18]. Był na okładkach „Seventeen”, „GQ”, „Vogue Hombre”, „Out”, „Rolling Stone”, „Esquire”, „Bravo”, „Nylon Guys”, „Details”, „Elle Girl” i „Winq”[19]. W 2014 organizacja PETA nazwała go i Elliota Page „Najseksowniejszymi wegetarianami roku”[20].

Jared Leto, 2009

Za kreację zakażonego HIV transpłciowego narkomana o imieniu Rayon w dramacie biograficznym Jeana-Marca Vallée Witaj w klubie (Dallas Buyers Club, 2013) otrzymał nagrodę Złotego Globu i Oscara w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[21].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Jest wokalistą i gitarzystą w zespole 30 Seconds to Mars, gdzie na perkusji gra jego brat, Shannon. Debiutancka płyta zespołu, zatytułowana po prostu 30 Seconds to Mars, ukazała się w 2002 roku. W 2005 roku grupa album pt. A Beautiful Lie. W marcu 2006 roku rozpoczęła trasę koncertową o nazwie Forever Night Never Day, a w sierpniu tego samego roku pierwszy teledysk wyreżyserowany przez Leto „The Kill” został nominowany w dwóch kategoriach na MTV Video Music Awards, i otrzymał nagrodę w kategorii MTV2 Video. W listopadzie zespół nagrał w Chinach teledysk do trzeciego singla z drugiego albumu, „From Yesterday”. Wideoklip był pierwszym w historii teledyskiem amerykańskim kręconym w tym kraju. Zaraz po premierze wideo zespół zaczął trasę, trwającą aż do 2007 roku, udając się m.in. do Australii, gdzie zdobyli dwie nagrody w Australijskich VMA: najlepszy teledysk rockowy i teledysk roku z „The Kill”. W 2007 zespół otrzymał statuetkę w kategorii Best Single na rozdaniu nagród Kerrang! Awards, a także nominacje do kategorii Rock Out (Najlepszy zespół rockowy) oraz Inter Act (Najlepszy kontakt z fanami) na MTV Europe Music Awards, z czego zdobyli nagrodę w kategorii Rock Out.

W styczniu 2008 miała miejsce premiera trzeciego klipu z 2. płyty zespołu – „A Beautiful Lie”. W grudniu 2009 ukazała się trzecia płyta zespołu pt. This Is War[22]. Poza tym Leto z inicjatywy magazynu „Fangoria” otrzymał tytuł „Księcia ciemności”, a podczas rozdania nagród The Chainsa Awards teledysk do piosenki „The Kill” zwyciężył w kategorii najlepszy teledysk nakręcony na podstawie filmu.

W 2010 zdobył z zespołem statuetkę na MTV EMA za najlepszy zespół rockowy oraz nagrodę MTV VMA za najlepszy teledysk („Kings and Queens”). W tym samym roku teledysk „Hurricane” został ogłoszony przez MTV najbardziej zaskakującym i niezapomnianym teledyskiem[23]. W 2011 zespół zdobył dwie statuetki MTV Europe Music Awards w kategoriach najlepszy zespół alternatywny i najlepsza scena świata.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser
1994 Zimni i szaleni (Cool and the Crazy, TV) Michael Ralph Bakshi
1994-95 Moje tak zwane życie (My So-Called Life) Jordan Catalano
1995 Skrawki życia (How to Make an American Quilt) Beck Jocelyn Moorhouse
1996 Ostatnie takie lato (The Last of the High Kings) Frank Griffin David Keating
1997 Prefontaine Steve Prefontaine Steve James
Śledztwo nad przepaścią (Switchback) Lane Dixon Jeb Stuart
1998 Namiętność i zdrada (Basil) Basil Radha Bharadwaj
Ulice strachu (Urban Legend) Paul Gardener Jamie Blanks
Cienka czerwona linia (The Thin Red Line) drugi porucznik William Whyte Terrence Malick
1999 Podziemny krąg (Fight Club) Angel Face David Fincher
Czarne i białe (Black and White) Casey James Toback
Przerwana lekcja muzyki (Girl, Interrupted) Tobias Jacobs James Mangold
2000 Requiem dla snu (Requiem for a Dream) Harry Goldfarb Darren Aronofsky
Sunset Strip Glen Walker Adam Collis
American Psycho Paul Allen Mary Harron
2001 Sol Goode Sage (scena usunięta) Danny Comden
2002 Telefon (Phone Booth) Bobby (scena usunięta) Joel Schumacher
Autostrada (Highway) Jack Hayes James Cox
Azyl (Panic Room) Junior David Fincher
2004 Aleksander (Alexander) Hefajstion Oliver Stone
2005 Pan życia i śmierci (Lord of War) Vitalij Orłow Andrew Niccol
Hubert Selby Jr: It/ll Be Better Tomorrow (film dokumentalny) w roli samego siebie Michael W. Dean, Kenneth Shiffrin
2006 Samotne serca (Lonely Hearts) Raymond Fernandez Todd Robinson
Rozdział 27 (Chapter 27) Mark David Chapman Jarrett Schaefer
2009 Mr. Nobody Nemo Nobody Jaco Van Dormael
2011 Jazda na krawędzi (TT3D: Closer to the Edge) narrator Richard De Aragues
2012 Artifact (film dokumentalny) w roli samego siebie Jared Leto
2013 Witaj w klubie (Dallas Buyers Club) Rayon Jean-Marc Vallée
2016 Legion samobójców (Suicide Squad) Joker David Ayer
2017 Blade Runner 2049 Niander Wallace Denis Villeneuve
2018 Outsider (The Outsider) Nick Lowell Martin Zandvliet
2019 Dzień z życia Ameryki (A Day in the Life of America, film dokumentalny) Jared Leto
2021 Małe rzeczy (The Little Things) Albert Sparma, młody Amerykanin podejrzany o zabójstwo John Lee Hancock
Dom Gucci (House of Gucci) Paolo Gucci Ridley Scott
Liga Sprawiedliwości Zacka Snydera Joker Zack Snyder
2022 Morbius dr Michael Morbius Daniel Espinosa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrew Leahey: Thirty Seconds to Mars Biography. AllMusic. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
  2. Personalidade: Jared Leto (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-08]. (port.).
  3. Jared Leto – Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-04-08]. (węg.).
  4. Jared Leto. Listal. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
  5. Jared Leto. SensaCine.com. [dostęp 2017-04-08]. (hiszp.).
  6. Jared Leto posts sexy photo wearing just Santa Claus hat and necklace on Instagram after turning 47. Daily Mail. [dostęp 2018-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-28)]. (ang.).
  7. Jared Leto — What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  8. Shannon Leto w bazie IMDb (ang.)
  9. Jared Leto Biography (1971-). Film Reference. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  10. Paul Thompson (2014-03-04): Food stamps, living in a truck with his 'dirt poor, vagabond, hippy single mom'. „Daily Mail”. [dostęp 2014-03-03]. (ang.).
  11. Jared Leto – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-04-08]. (rum.).
  12. Emma Forrest (2002-04-13): Not just a pretty face. „The Telegraph”. [dostęp 2014-03-03]. (ang.).
  13. Jared Leto. MYmovies.it. [dostęp 2017-04-08]. (wł.).
  14. Kelli Bender (2016-09-23): Most Beautiful Issue Winners Posing With Their Younger Selves. „People”. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  15. Jared Leto. „People”. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  16. Fame runs in the family!. „Daily Mail”. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  17. Cassie Carpenter (2015-05-15): Jared Leto hangs out with his pal Terry Richardson in NYC. „Daily Mail”. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  18. Rachel Levy (2014-01-14): Jared Leto reveals his buff and burly side as he strips down for new Terry Richardson shoot. „Daily Mail”. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  19. Jared Leto Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  20. These Are The "Sexiest Vegetarian Celebrities" of 2014. „Time”. [dostęp 2022-01-03].
  21. Jared Leto wins best supporting actor Oscar. The Guardian. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  22. This Is War. AllMusic. [dostęp 2009-12-18]. (ang.).
  23. Buffy Naillon (2011-12-14): 30STM news: “Hurricane” wins the MTV Best Live Performance, fans react. Examiner.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]