Metro w Los Angeles

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metro w Los Angeles
metro
Logotyp
Ilustracja
Schemat linii metra, lekkiej kolei i szybkiego transportu autobusowego w Hrabstwie Los Angeles
Państwo

 Stany Zjednoczone

Lokalizacja

Hrabstwo Los Angeles

Operator

Los Angeles County Metropolitain Transit Authority

Liczba linii

6

Lata funkcjonowania

od 1990

Dzienna
liczba pasażerów

174,300 (4 kwartał 2022)

Roczna
liczba pasażerów

57,299,800 (2022)

Infrastruktura
Długość sieci

185,9

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

trzecia szyna = 750V sieć trakcyjna

Liczba stacji

101

Strona internetowa

Metro w Los Angeles (ang. Los Angeles Metro Rail) – system podziemnej i naziemnej kolei miejskiej w Los Angeles. Ma 101 stacji, dwie linie ciężkiego metra i cztery linie premetra o łącznej długości 185,9 km. Dziennie przewozi 174,300 pasażerów (4 kwartał 2022). Jest jednym z najmłodszych systemów kolei podziemnej w USA.

Określenia "Metro" używa się także w Los Angeles na system szybkich autobusów miejskich (Metro Rapid), nie należy ich mylić z systemem kolei podziemnej i siecią lekkiej kolei (light rail).

Linie metra[edytuj | edytuj kod]

Linia Typ Otwarcie Ostatnia rozbudowa Liczba stacji Długość linii (km) Stacje końcowe
Premetro 1990 2023 44 78.1 APU/Citrus CollegeDowntown Long Beach
Metro 1993 2000 14 23.7 North HollywoodUnion Station
Premetro 1995 14 31.1 NorwalkRedondo Beach
Metro 1993 1996 8 10.3 Union StationWilshire/Western
Premetro 2009 2023 29 35 AtlanticDowntown Santa Monica
2022 7 9.5 Expo/CrenshawWestchester/Veterans

Stacje[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pasażerowie wchodzący do pociągu czerwonej linii metra (obecnie linii B) jadącego w kierunku stacji North Holywood na stacji metra 7th St/Metro Center (2005)
Skład wagonów tramwajowych typu Breda P2550 obsługujący ówczesną linię złotą na stacji metra Highland Park (2008)

Poprzednikami metra w Los Angeles były systemy tramwajów miejskich Los Angeles Railway funkcjonujący w latach 1901-1963 i tramwajów międzymiastowych Pacific Electric Railway (1901-1961). W latach 60. zamknięto je stawiając na transport drogowy. Problemy komunikacyjne 14 milionowej metropolii spowodowały powstanie w latach 80. planów budowy kolejki podziemnej i naziemnej. Pierwszy odcinek niebieskiej linii od stacji Pico-Chick Hearn do stacji Anaheim otwarto 14 lipca 1990 roku, później we wrześniu 1990 trasę niebieskiej linii przedłużono do stacji Downtown Long Beach w Long Beach zaś w lutym 1991 roku wydłużono ją do stacji 7th St/Metro Center. Pierwszą podziemną linię, czerwoną linię otwarto 30 stycznia 1993 roku na odcinku od stacji Union Station do stacji Westlake/MacArthur Park zaś trzy lata później, dnia 12 lipca 1996 trasę wydłużono do stacji Wilshire/Western. 12 sierpnia 1995 otwarto zieloną linię na trasie Redondo Beach – Norwalk. W dniu 12 czerwca 1999 roku oddano nowy odcinek linii czerwonej od stacji Wilshire/Vermont do stacji Hollywood/Highland natomiast rok później, w dniu 24 czerwca 2000 trasę przedłużono do stacji North Hollywood. W listopadzie 2009 oddano do użytku nowy odcinek linii złotej od Union Station do stacji Atlantic w East Los Angeles. W dniu 28 kwietnia 2012 uroczyście otwarto pierwszy fragment linii Expo Line od stacji 7th St/Metro Center do stacji La Cienega/Jefferson, latem 2012 roku otwarto ruch pasażerski na przedłużonym odcinku od stacji La Cienega/Jefferson do miasta Culver City. Dnia 4 marca 2016 roku została otwarta nowa część złotej linii od stacji Sierra Madre Villa do stacji APU/Citrus College w mieście Azusa. W dniu 20 maja 2016 roku przedłużono linię EXPO od Stacji Culver City do Downtown Santa Monica.

Planowana rozbudowa[edytuj | edytuj kod]

Obecnie planuje się budowę linii Crenshaw/LAX Line od stacji Aviaton na linii zielonej, do stacji Expo/Crenshaw na linii EXPO, do 2019 roku. Również budowę połączenia od stacji Julian Dixon do stacji Little Tokyo. W rezultacie do likwidacji idzie linia złota. Północną część przejmie linia niebieska, a południową część linia Expo w okolicach 2021r. Przedłużana jest teraz linia fioletowa ze stacji Wilshire/Western do stacji Wilshire/La Cienega do 2023r. Po 2024r. planuje się przedłużyć linię fioletową o kolejne stacje na zachód. Linię LAX do jednej ze stacji linii fioletowej. I przedłużyć odcinek trasy linii złotej na wschód od stacji APU/Citrus College.

Operacje[edytuj | edytuj kod]

Tabor[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie pociągi metra i tramwaje jeżdżą po torach o szerokości 1435 mm. Jakkolwiek sieć metra standardowego i system metra w formie lekkiej kolei miejskiej nie są zgodne między sobą z kilku przyczyn. Po pierwsze, pociągi obsługujące podziemne linie metra są zasilane z trzeciej szyny, natomiast tramwaje zasilane są z sieci trakcyjnej. Po drugie, wagony metra i tramwaje mają różną szerokość i perony są zaprojektowane dla wagonów o oddzielnych szerokościach.

 Osobny artykuł: Tabor metra w Los Angeles.

Bezpieczeństwo i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Pociągi metra, tramwaje i stacje są patrolowane przez funkcjonariuszy Los Angeles County Sheriff's Department[1], i monitorowane przez pracowników ochrony za pośrednictwem kamer telewizji przemysłowej[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Security [online], www.metro.net [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-18)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]