Rafael Osuna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafael Herrera Osuna
Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

15 września 1938
Meksyk

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1969
Salinas Victoria

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1958

Zakończenie kariery

1969

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

1

Roland Garros

4R (1964)

Wimbledon

QF (1962, 1964, 1965)

US Open

W (1963)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1960, 1963)

US Open

W (1962)

Rafael Herrera Osuna (ur. 15 września 1938 w Meksyku, zm. 4 czerwca 1969 w Salinas Victoria) – meksykański tenisista.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jest uznawany za najwybitniejszego zawodnika w historii tenisa meksykańskiego. Zdobył jeden tytuł wielkoszlemowy w grze pojedynczej, wygrywał również w deblu. W 1963 roku zwyciężył w mistrzostwach USA (późniejszy turniej US Open), pokonując w finale Franka Froehlinga III 7:5, 6:2, 6:4; grze Froehlinga.

W latach 1961–1963 wystąpił w trzech kolejnych finałach gry podwójnej mistrzostw USA. Jego partnerem był Antonio Palafox, również Meksykanin. We wszystkich tych finałach para Osuna–Palafox zmierzyła się z Amerykanami Ralstonem i McKinleyem. W 1961 roku zwyciężyła para amerykańska, rok później meksykańska; w 1963 ponownie wygrali Ralston i McKinley, mimo że Meksykanie mieli w piątym secie finału piłkę meczową.

Z jego nazwiskiem są związane jedyne zwycięstwa Meksyku w turnieju wimbledońskim w grze podwójnej. W 1960 roku, z Ralstonem w parze, pokonali w finale Mike'a Daviesa i Bobby'ego Wilsona 7:5, 6:3, 10:8. Osuna miał wtedy 21 lat, Ralston 17; byli nierozstawieni w turnieju i stanowili jedną z najmłodszych triumfujących par w historii Wimbledonu. W 1963 roku para Osuna–Palafox pokonała w finale Pierre'a Darmona i Jeana-Claude Barclaya.

Osuna wygrywał także inne turnieje i przez kilka lat był notowany w ścisłej czołówce światowej. W ocenie specjalistów był najlepszym graczem sezonu 1963.

Obok występów indywidualnych, startował w Pucharze Davisa. Debiutował w maju 1958 roku i występował do końca życia, osiągając bilans 42 wygranych meczów i 23 porażek. W 1962 roku był uczestnikiem awansu Meksyku do finału Pucharu Davisa; w ostatecznej rozgrywce Meksykanie ulegli Australijczykom w grudniu w Brisbane. Osuna przegrał zarówno obie gry pojedyncze (z Rodem Laverem i Neale'em Fraserem), jak i debla w parze z Palafoxem (przeciw Laverowi i Royowi Emersonowi); finał zakończył się wynikiem 5:0 dla Australii.

Również z reprezentacją Australii Rafael Osuna rozegrał swój ostatni mecz w Pucharze Davisa. W maju 1969 roku w mieście Meksyk nastąpił udany rewanż za porażkę w finale kilka lat wcześniej. Osuna tym razem wygrał wszystkie swoje mecze, pokonując w singlu Raya Ruffelsa i Billa Bowreya oraz w deblu – w parze z Vicentem ZarazuąJohna Alexandra i Phila Denta. Tym samym meczem zakończył swoją wieloletnią pracę kapitan Australijczyków Harry Hopman.

Kilka tygodni potem Osuna zginął w katastrofie lotniczej pod Salinas Victoria w stanie Nuevo León[1].

W 1979 roku został pośmiertnie przyjęty do międzynarodowej tenisowej galerii sławy[1].

Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1963 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Stany Zjednoczone Frank Froehling 7:5, 6:4, 6:2

Gra podwójna (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1960 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Dennis Ralston Wielka Brytania Mike Davies
Wielka Brytania Bobby Wilson
7:5, 6:3, 10:8
Finalista 1. 1961 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Stany Zjednoczone Chuck McKinley
Stany Zjednoczone Dennis Ralston
3:6, 4:6, 6:2, 11:13
Zwycięzca 2. 1962 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Stany Zjednoczone Chuck McKinley
Stany Zjednoczone Dennis Ralston
6:4, 10:12, 1:6, 9:7, 6:3
Zwycięzca 3. 1963 Wimbledon, Londyn Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Francja Jean-Claude Barclay
Francja Pierre Darmon
4:6, 6:2, 6:2, 6:2
Finalista 2. 1963 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Meksyk Antonio Palafox Stany Zjednoczone Chuck McKinley
Stany Zjednoczone Dennis Ralston
7:9, 6:4, 7:5, 3:6, 9:11

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rafael Osuna [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-03-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]