Raúl Ramírez
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1953 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1973 |
| Zakończenie kariery |
1983 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
18 |
| Najwyżej w rankingu |
4 (7 listopada 1976) |
| Roland Garros |
SF (1976, 1977) |
| Wimbledon |
SF (1976) |
| US Open |
QF (1978) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
60 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (12 kwietnia 1976) |
| Roland Garros |
W (1975, 1977) |
| Wimbledon |
W (1976) |
| US Open |
F (1977) |
Raúl Ramírez (ur. 20 czerwca 1953 w Ensenadzie) – meksykański tenisista, zwycięzca French Open 1975 i 1977 oraz US Open 1976 w grze podwójnej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodowym tenisistą Ramírez był w latach 1973–1983. W tym czasie zdobył osiemnaście tytułów singlowych i sześćdziesiąt deblowych o randze ATP World Tour. Osiągnął także dwadzieścia finałów w grze pojedynczej i czterdzieści jeden w grze podwójnej. Meksykanin triumfował w trzech imprezach Wielkiego Szlema w konkurencji gry podwójnej, French Open 1975 i 1977 oraz Wimbledonie 1976. Zwycięstwa te odniósł w parze z Brianem Gottfriedem. Wspólnie z Gottfriedem zagrał też w czterech przegranych finałach wielkoszlemowych. Ramírez startował także w grze mieszanej i najdalej awansował do finału podczas Wimbledonu 1973 partnerując Janet Newberry.
W latach 1971–1985 reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa, notując bilans trzydziestu sześciu zwycięstw i trzynastu porażek.
W rankingu gry pojedynczej Ramírez najwyżej był na 4. miejscu (7 listopada 1976), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (12 kwietnia 1976). Na szycie listy deblistów był po raz ostatni w lipcu 1977, a łącznie zajmował tę pozycję przez sześćdziesiąt dwa tygodnie.
Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (3–4)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 15 czerwca 1975 | French Open, Paryż | Ceglana |  Brian Gottfried
|
 John Alexander Phil Dent
|
6:2, 2:6, 6:2, 6:4 |
| Finalista | 1. | 14 czerwca 1976 | French Open, Paryż | Ceglana | Brian Gottfried
|
Fred McNair Sherwood Stewart
|
6:7, 3:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 2. | 15 czerwca 1975 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Brian Gottfried
|
Ross Case Geoff Masters
|
3:6, 6:3, 8:6, 2:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 5 czerwca 1977 | French Open, Paryż | Ceglana | Brian Gottfried
|
 Wojciech Fibak Jan Kodeš
|
7:6, 4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 2. | 11 września 1977 | US Open, Forest Hills | Ceglana | Brian Gottfried
|
 Bob Hewitt Frew McMillan
|
4:6, 0:6 |
| Finalista | 3. | 7 lipca 1979 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Brian Gottfried
|
Peter Fleming John McEnroe
|
6:4, 4:6, 2:6, 2:6 |
| Finalista | 4. | 8 czerwca 1980 | French Open, Paryż | Ceglana | Brian Gottfried
|
Victor Amaya Hank Pfister
|
6:1, 4:6, 4:6, 3:6 |
Gra mieszana (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 8 lipca 1973 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Janet Newberry
|
Billie Jean King Owen Davidson
|
3:6, 2:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-02-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-02-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-02-27] (ang.).