Michael Stich
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 października 1968 | |||||||||
| Wzrost |
193 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1988 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
1997 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
18 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
2 (22 listopada 1993) | |||||||||
| Australian Open |
SF (1993) | |||||||||
| Roland Garros |
F (1996) | |||||||||
| Wimbledon |
W (1991) | |||||||||
| US Open |
F (1994) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
10 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
9 (22 marca 1991) | |||||||||
| Australian Open |
QF (1993) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (1989, 1991) | |||||||||
| Wimbledon |
W (1992) | |||||||||
| US Open |
SF (1992) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Michael Stich (ur. 18 października 1968 w Pinnebergu) – niemiecki tenisista, zwycięzca Wimbledonu 1991 w grze pojedynczej i Wimbledonu 1992 w grze podwójnej, złoty medalista gry podwójnej igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992), zdobywca Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista Stich występował w latach 1988–1997.
W grze pojedynczej wygrał 18 turniejów rangi ATP World Tour, w tym w 1991 roku Wimbledon. W finale pokonał Borisa Beckera 6:4, 7:6(4), 6:4[1]. Stich dodatkowo przegrał 13 finałów, w tym French Open 1996 i US Open 1994. We francuskiej imprezie uległ Jewgienijowi Kafielnikowowi, a w Nowym Jorku Andre Agassiemu.
W grze podwójnej Niemiec triumfował w 10 turniejach ATP World Tour oracz w 6 był finalistą. Największe deblowe sukcesy odniósł w sezonie 1992, kiedy zwyciężył w Wimbledonie i na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Podczas Wimbledonu grał w parze z Johnem McEnroe, w finale eliminując 5:7, 7:6(5), 3:6, 7:6(5), 19:17 Jima Grabba i Richeya Reneberga. W Barcelonie startował razem z Borisem Beckerem w finale wygrywając 7:6(5), 4:6, 7:6(5), 6:3 z Wayne’em Ferreirą i Pietem Norvalem[2].
W sezonie 1993 Stich razem z reprezentacją Niemiec zdobył Puchar Davisa. Uczestniczył we wszystkich rundach turnieju, przegrywając 1 mecz z 12 rozegranych. W finale Niemcy 4:1 pokonali Australię, a 3 pkt. dla zespołu wywalczył Stich, w singlu po zwycięstwach nad Jasonem Stoltenbergiem i Richardem Frombergiem oraz w deblu nad Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em[3]. Partnerem Sticha w tym meczu był Patrik Kühnen.
Dnia 22 lipca 2018 Stich został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[4][5].
Najwyżej w rankingu ATP World Tour singlistów zajmował 2. miejsce (22 listopada 1993), a w rankingu deblistów 9. miejsce (22 marca 1991).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (18–13)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 4 marca 1990 | Memphis | Twarda (hala) |  Wally Masur
|
6:7, 6:4, 7:6 |
| Finalista | 1. | 6 stycznia 1991 | Adelaide | Twarda |  Nicklas Kulti
|
3:6, 6:1, 2:6 |
| Finalista | 2. | 13 stycznia 1991 | Sydney | Twarda |  Guy Forget
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lutego 1991 | Memphis | Twarda (hala) |  Ivan Lendl
|
5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 7 lipca 1991 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Boris Becker
|
6:4, 7:6(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 21 lipca 1991 | Stuttgart | Ceglana |  Alberto Mancini
|
1:6, 7:6(9), 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 25 sierpnia 1991 | Schenectady | Twarda |  Emilio Sánchez
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 20 października 1991 | Wiedeń | Dywanowa (hala) |  Jan Siemerink
|
6:4, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 4. | 10 maja 1992 | Hamburg | Ceglana | Stefan Edberg
|
7:5, 4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 6. | 14 czerwca 1992 | Rosmalen | Trawiasta | Jonathan Stark
|
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 7. | 13 grudnia 1992 | Monachium | Dywanowa (hala) | Michael Chang
|
6:2, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 8. | 21 lutego 1993 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Richard Krajicek
|
4:6, 7:5, 7:6(4), 3:6, 7:5 |
| Finalista | 5. | 2 maja 1993 | Monachium | Ceglana | Ivan Lendl
|
6:7(2), 3:6 |
| Zwycięzca | 9. | 9 maja 1993 | Hamburg | Ceglana |  Andriej Czerkasow
|
6:3, 6:7(1), 7:6(7), 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 13 czerwca 1993 | Londyn | Trawiasta |  Wayne Ferreira
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 6. | 25 lipca 1993 | Stuttgart | Ceglana | Magnus Gustafsson
|
3:6, 4:6, 6:3, 6:4, 4:6 |
| Zwycięzca | 11. | 3 października 1993 | Bazylea | Twarda (hala) | Stefan Edberg
|
6:4, 6:7(5), 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 12. | 31 października 1993 | Sztokholm | Dywanowa (hala) |  Goran Ivanišević
|
4:6, 7:6(6), 7:6(3), 6:2 |
| Zwycięzca | 13. | 21 listopada 1993 | Frankfurt | Dywanowa (hala) | Pete Sampras
|
7:6(3), 2:6, 7:6(7), 6:2 |
| Finalista | 7. | 12 grudnia 1993 | Monachium | Dywanowa (hala) |  Petr Korda
|
6:2, 4:6, 6:7, 6:2, 9:11 |
| Zwycięzca | 14. | 27 lutego 1994 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Wayne Ferreira
|
4:6, 6:3, 6:0 |
| Zwycięzca | 15. | 1 maja 1994 | Monachium | Ceglana | Petr Korda
|
6:2, 2:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 16. | 19 czerwca 1994 | Halle | Trawiasta | Magnus Larsson
|
6:4, 4:6, 6:3 |
| Finalista | 8. | 11 września 1994 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Andre Agassi
|
1:6, 6:7(5), 5:7 |
| Finalista | 9. | 23 października 1994 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Andre Agassi
|
6:7(4), 6:4, 2:6, 3:6 |
| Finalista | 10. | 26 lutego 1995 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Richard Krajicek
|
6:7(4), 3:6, 7:6(6), 6:1, 3:6 |
| Finalista | 11. | 7 maja 1995 | Monachium | Ceglana | Wayne Ferreira
|
5:7, 6:7(6) |
| Finalista | 12. | 25 czerwca 1995 | Halle | Trawiasta |  Marc Rosset
|
6:3, 6:7(11), 6:7(8) |
| Zwycięzca | 17. | 6 sierpnia 1995 | Los Angeles | Twarda | Thomas Enqvist
|
6:7(7), 7:6(4), 6:2 |
| Zwycięzca | 18. | 25 lutego 1996 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Goran Ivanišević
|
6:3, 6:2, 7:6(5) |
| Finalista | 13. | 9 czerwca 1996 | French Open, Paryż | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow
|
6:7(4), 5:7, 6:7(4) |
Gra podwójna (10–6)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 8 października 1989 | Bazylea | Twarda (hala) | Udo Riglewski
|
 Omar Camporese Claudio Mezzadri
|
6:3, 4:6, 6:0 |
| Finalista | 1. | 4 marca 1990 | Memphis | Twarda (hala) | Udo Riglewski
|
Darren Cahill Mark Kratzmann
|
5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 6 maja 1990 | Monachium | Ceglana | Udo Riglewski
|
Petr Korda Tomáš Šmíd
|
6:1, 6:4 |
| Finalista | 2. | 13 maja 1990 | Hamburg | Ceglana | Udo Riglewski
|
Sergi Bruguera Jim Courier
|
6:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 3. | 17 czerwca 1990 | Rosmalen | Trawiasta | Jakob Hlasek
|
Jim Grabb Patrick McEnroe
|
7:6, 6:3 |
| Finalista | 3. | 26 sierpnia 1990 | Long Island | Twarda | Udo Riglewski
|
Guy Forget Jakob Hlasek
|
6:2, 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 21 października 1990 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Udo Riglewski
|
 Jorge Lozano Todd Witsken
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 4. | 17 lutego 1991 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Udo Riglewski
|
Rick Leach Jim Pugh
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 24 lutego 1991 | Memphis | Twarda (hala) | Udo Riglewski
|
John Fitzgerald Laurie Warder
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 26 kwietnia 1992 | Monte Carlo | Ceglana | Boris Becker
|
Petr Korda Karel Nováček
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 5. | 11 maja 1992 | Hamburg | Ceglana | Carl-Uwe Steeb
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:4, 7:6 |
| Finalista | 6. | 14 czerwca 1992 | Rosmalen | Trawiasta | John McEnroe
|
Jim Grabb Richey Reneberg
|
6:4, 6:7, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 4 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | John McEnroe
|
Jim Grabb Richey Reneberg
|
5:7, 7:6, 3:6, 7:6, 19:17 |
| Zwycięzca | 8. | 8 sierpnia 1992 | Barcelona | Ceglana | Boris Becker
|
 Wayne Ferreira Piet Norval
|
7:6(5), 4:6, 7:6(5), 6:3 |
| Zwycięzca | 9. | 8 sierpnia 1993 | Los Angeles | Twarda | Wayne Ferreira
|
 Grant Connell Scott Davis
|
7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 10. | 15 czerwca 1997 | Halle | Trawiasta | Karsten Braasch
|
David Adams Marius Barnard
|
7:6, 6:3 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Robin Finn, TENNIS; Stich Upsets Becker at Wimbledon [online] [dostęp 2018-03-24] (ang.).
- ↑ Michael Stich Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-05] (ang.).
- ↑ Stich Powers Germany To Davis Cup Title, „tribunedigital-chicagotribune” [dostęp 2018-03-24] (ang.).
- ↑ Michael Stich [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-07-22].
- ↑ Stich, Sukova inducted into tennis hall of fame, „ESPN.com” [dostęp 2018-07-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-12-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-12-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-12-25] (ang.).
- Medaliści letnich igrzysk olimpijskich w tenisie
- Niemieccy tenisiści
- Triumfatorzy Wimbledonu
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Urodzeni w 1968
- Zdobywcy Pucharu Hopmana
- Niemieccy medaliści olimpijscy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992
- Członkowie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy