Teodor Wieczorek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor Wieczorek
Pełne imię i nazwisko

Teodor Stanisław Wieczorek

Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1923
Michałkowice

Data i miejsce śmierci

26 maja 2009
Chorzów

Pozycja

pomocnik, obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
KS Bytków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
TuS Bytków
1942–1944 Germania Königshütte
1945–1946 Jedność Michałkowice
1946–1959 AKS Chorzów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1949–1953  Polska 10 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1955–1957 AKS Chorzów
1957–1962 Odra Opole
1962–1966 Zagłębie Sosnowiec
1963 Polska (asystent)
1966–1969 Ruch Chorzów
1969–1970 Zagłębie Wałbrzych
1970–1971 Szombierki Bytom
1971–1973 ROW Rybnik
1973–1975 Górnik Zabrze
1974 Polska (asystent)
1975–1977 AKS Chorzów
1977 ROW Rybnik
1977–1978 Ruch Chorzów
1978–1979 Polonia Bytom
1982–1983 Piast Gliwice
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Teodor Stanisław Wieczorek (ur. 9 listopada 1923 w Michałkowicach, zm. 26 maja 2009 w Chorzowie) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika i obrońcy, reprezentant Polski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Teodor Wieczorek był wychowankiem KS Bytków a następnie zawodnikiem Germania Königshütte (1942-1944), Jedność Michałkowice (1945-1946) oraz AKS Chorzów (1946-1959). Karierę piłkarską zakończył w 1959 roku, w wyniku kontynuowania kariery trenerskiej i braku znaczących sukcesów w karierze piłkarskiej.

W drużynie narodowej zadebiutował dnia 30 października 1949 roku w Witkowicach w przegranym meczu z Czechosłowacją, a ostatni mecz w kadrze rozegrał 10 maja 1953 roku we Wrocławiu w zremisowanym meczu również z Czechosłowacją (1:1). W sumie w reprezentacji rozegrał 10 meczów, bez zdobyczy bramkowej.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Teodor Wieczorek jeszcze w czasie kariery piłkarskiej zaczął karierę trenerską. W 1955 roku, został grającym trenerem AKS-u Chorzów. W 1957 roku, został trenerem Odry Opole, do której na treningi dojeżdżał jako zawodnik AKS-u Chorzów. Z Odrą Opole był w sezonie 1960 bliski zdobycia mistrzostwa Polski, ale stracił go na rzecz Ruchu Chorzów i ostatecznie Odra Opole z Teodorem Wieczorkiem na ławce trenerskiej zakończyła rozgrywki na 4. miejscu. W latach 1962-1966 prowadził zespół Zagłębia Sosnowiec, którym dwukrotnie zdobył Puchar Polski[1].

Po sukcesach w Odrze Opole i Zagłębiu Sosnowiec, w 1966 roku został szkoleniowcem Ruchu Chorzów, z którym zdobył w sezonie 1967/1968 tytuł mistrza Polski. Trenerem Niebieskich był do 15 kwietnia 1969 roku[2]. Następnie prowadził w swojej karierze trenerskiej: Zagłębie Wałbrzych, Szombierki Bytom, ROW Rybnik, Górnik Zabrze, AKS Chorzów, ponownie Ruch Chorzów, Polonia Bytom i Piast Gliwice, z którym w sezonie 1982/1983 dotarł do finału Pucharu Polski[3], w którym przegrał z Lechią Gdańsk (1:2), w rozegranym 22 czerwca 1983 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Po sezonie 1982/1983 Teodor Wieczorek przeszedł na emeryturę.

Był także w sztabie szkoleniowym reprezentacji Polski u selekcjonera Kazimierza Górskiego na mistrzostwach świata 1974 w Niemczech, na których Orły Górskiego zajęły 3. miejsce[4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej Teodor Wieczorek jako Ślązak został przymusowo wcielony do Wehrmachtu[5]. Później został ojcem Henryka Wieczorka - piłkarza m.in. Górnika Zabrze, reprezentanta Polski. Zmarł 26 maja 2009 w Chorzowie.

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]