Škoda 21Ab
Prototyp autobusu Škoda 21Ab jako historyczny pojazd Muzeum techniki w Brnie | |
Dane ogólne | |
Producent | |
---|---|
Lata produkcji |
1995–2001 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia |
niskopodłogowe |
Układ drzwi |
2-2-2 |
Liczba drzwi |
3 |
Wysokość podłogi |
360 mm (I drzwi) |
Po zastosowaniu przyklęku |
275 mm |
Silniki |
Man DO826 LOH |
Moc silników |
162 kW (220 KM) |
Długość |
11 560 mm |
Szerokość |
2500 mm |
Wysokość |
2823 mm |
Masa własna |
9600 kg |
Prędkość maksymalna |
45 km/h |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem |
91 |
Liczba miejsc siedzących |
26 |
Škoda 21Ab – typ miejskiego autobusu niskopodłogowego, który wytwarzany był w latach 1995–2001 przez zakłady Škoda w Ostrovie. Pojazd zunifikowano z trolejbusem Škoda 21Tr, produkowanym we wspomnianej fabryce do roku 2004. Powstanie autobusu Škoda 21Ab było trzecią probą unifikacji autobusu i trolejbusu; wcześniej powstały Karosa ŠM 11/Škoda T 11 (1964–1967) i Karosa B 831/Škoda 17Tr (1987–1990).
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Škoda 21Ab to dwuosiowy autobus niskopodłogowy z nadwoziem samonośnym. Silnik ze skrzynią biegów umieszczony jest w tylnej części pojazdu. Nadwozie jest stalowe, spawane z profili cienkościennych. Podłoga obłożona wykładziną antypoślizgową znajduje się w pierwszych i drugich drzwiach na wysokości 360 mm nad nawierzchnią. W tylnej części pojazdu podłogę zamontowano na wysokości 560 mm, natomiast pod siedzeniami jej wysokość zwiększa się do 760 mm. Dzięki zastosowaniu mechanizmu przyklęku poziom podłogi w drzwiach pojazdu stojącego na przystanku może zostać obniżony do zaledwie 275 mm nad nawierzchnią. Po prawej stronie podwozia umieszczono troje składanych drzwi dwuczęściowych, wyposażonych w układ indywidualnego otwierania drzwi (tzw. ciepłe guziki). Naprzeciwko drugich drzwi wydzielono miejsce na wózek inwalidzki lub dziecięcy.
Produkcja i eksploatacja
[edytuj | edytuj kod]Prototyp autobusu 21Ab (później sprzedany do Karlowych Warów) wyprodukowano razem z prototypem trolejbusu 21Tr w 1995 r. W następnym roku powstały kolejne trzy egzemplarze. W 1997 r. rozpoczęto produkcję seryjną, która potrwała do 2001 r. Ogółem zbudowano 37 sztuk tego modelu autobusu. Kilka pojazdów zostało oznaczonych jako testowe lub demonstracyjne producenta. Autobusy te prezentowano i testowano m.in. w Pradze, Pardubicach i Wilnie. Po zakończeniu produkcji seryjnej odsprzedano je różnym przewoźnikom (np. ostatni autobus 21Ab zakupił Dopravní podnik Mladá Boleslav w roku 2003).
W 2000 r. wyprodukowano karoserię przeznaczoną dla autobusu napędzanego CNG. Niedokończone nadwozie sprzedano firmie Jamot z Jablonca nad Nysą, gdzie miał odbyć się montaż końcowy. Planowano wyposażenie autobusu w silnik Tedom ML 637 NG, ale wszelkie prace przerwano w 2002 r. a pojazd zezłomowano[1].
Dostawy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe |
---|---|---|---|---|
Czechy | Karlowe Wary | 2000 | 1 | |
Mladá Boleslav | 1997–2003 | 18 | ||
Ostrawa | 1997 | 2 | 7501–7502 | |
Pilzno | 1996–2000 | 16 | 443–448 465–474 | |
Łączna liczba: | 37 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michal Kouba. Životopis autobusů Škoda 21Ab. „Městská doprava”. 2, s. 19–21, 2009. (cz.).