66 Lotniczy Pułk Szkolny
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk pil. Kazimierz Ciepiela |
| Ostatni |
ppłk pil. Janusz Karpowicz |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 1071 |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
66 Lotniczy Pułk Szkolny (66 lpsz) – pododdział wojsk lotniczych SZ PRL.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W 1960 roku, na bazie dwóch eskadr szkolnych 59 Pułku Szkolno-Bojowego Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego bazujących na lotniskach w Krzewicy i Ułężu, sformowano 66 Lotniczy Pułk Szkolny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Żwirki i Wigury w Radomiu[a].
27 sierpnia 1961 roku 66 Lotniczy Pułk Szkolny OSL im. Żwirki i Wigury otrzymał sztandar ufundowany przez załogę Tomaszowskich Zakładów Włókien Sztucznych „Wistom”. Wydarzenie to wieńczyło proces integracji nowej jednostki z miejscowym społeczeństwem. Wręczenie sztandaru odbyło się na uroczystej zbiórce całego pułku w obecności licznie zgromadzonej okolicznej społeczności. Sztandar wręczył w imieniu ministra obrony narodowej gen. bryg. Zdzisław Bobecki. Nowy sztandar został przyjęty przez poczet w składzie: dowódca por. pil. Jerzy Bell, sztandarowy sierż. Z. Zdunek oraz asystujący por. E. Ultrecht[2].
W okresie od 27 lutego do 16 sierpnia 1962 roku, za zgodą dowódcy Wojsk Lotniczych i OPL OK, przeszkolenie na samolocie TS-8 Bies ukończył kapitan inżynier Seweryn Chlebicki[b][3].
6 czerwca 1962 roku pułk wizytował minister obrony narodowej generał broni Marian Spychalski, któremu towarzyszyli: Główny Inspektor Lotnictwa generał dywizji pilot Jan Frey-Bielecki i komendant OSL-5 podpułkownik pilot Henryk Michałowski[4].
Z dniem 13 maja 1964 roku, 66 Lotniczy Pułk Szkolny został włączony w skład Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego w Dęblinie[c].
W maju 1966 roku jedna eskadra osiągnęła gotowość do szkolenia na samolotach TS-11 Iskra[d]. Od 1972 roku pułk szkolił podchorążych i pilotów instruktorów z innych jednostek wyłącznie na samolotach TS-11 Iskra.
Z dniem 31 grudnia 1989 roku, w związku z reorganizacją Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej, pułk został rozformowany[e].
Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]
- płk pil. Kazimierz Ciepiela (1960–1979)[6]
- płk pil. Ireneusz Witecki (1979–1981)[6]
- płk pil. Aleksander Wiesztort (1981–1987)[6]
- ppłk pil. Janusz Karpowicz (1987–1989)[6]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 038/org. z 31 maja 1960 roku[1].
- ↑ Seweryn Chlebicki w grudniu 1959 roku został skierowany do dalszej służby zawodowej w 64 Lotniczym Pułku Szkolnym w Przasnyszu. Zajmował się przygotowaniem samolotów do lotów i szkoleniem podchorążych z zagadnień technicznych. W czerwcu 1960 roku został przeniesiony do 66 Lotniczego Pułku Szkolnego w Tomaszowie Mazowieckim. Był autorem istotnych zmian w organizacji lotów. Zaproponował tzw. dwuzmianowość, która polegała na wykonaniu dwóch zmian lotów z wykorzystaniem sprzętu i obsług tej samej eskadry. Był jednym z nielicznych inżynierów, którzy uzyskali uprawnienia pilota by móc lepiej wykonywać swoje obowiązki. Dzięki jego niezwykłej osobowości oraz zdolnościom organizacyjnym tomaszowski pułk OSL-5 osiągał bardzo dobre rezultaty w pracy personelu inżynieryjno-lotniczego.
- ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 043/Org. z 8 kwietnia 1964 roku.
- ↑ Z powodu wykrytych wad silników SO-11 16 czerwca 1966 roku wstrzymano szkolenie na TS-11 Iskra[5].
- ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego WP nr 056/Org. z 18 maja 1989 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zieliński 2011 ↓, s. 167.
- ↑ Marian Mikołajczuk i inni ↓, s. 30-32.
- ↑ Marian Mikołajczuk i inni ↓, s. 38.
- ↑ Janusz Ziółkowski i inni ↓, s. 154.
- ↑ Zieliński 2011 ↓, s. 168.
- ↑ a b c d 66 Lotniczy Pułk Szkolny [online], pl/index.php?option=com_content&view=article&id=144&Itemid=27 [dostęp 2024-04-22] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Mikołajczuk [red.]: Lotnicze tradycje Białej Podlaskiej. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.;, 2008, s. 130. ISBN 978-83-926606-7-5.
- Janusz Ziółkowski, Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, 75 lat Dęblińskiej Szkoły Orląt. Toruń-Dęblin: Adam Marszałek, 2001, s. 184-191. ISBN 83-7174-711-X.
- [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
