Beniamino Andreatta
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1928 Trydent |
|
| Data i miejsce śmierci | 26 marca 2007 Bolonia |
|
| Minister spraw zagranicznych Włoch | ||
| Okres | od 28 kwietnia 1993 do 19 kwietnia 1994 |
|
| Przynależność polityczna | Włoska Partia Ludowa | |
| Poprzednik | Emilio Colombo | |
| Następca | Leopoldo Elia | |
| Odznaczenia | ||
 |
||
Beniamino "Nino" Andreatta (ur. 11 sierpnia 1928 w Trydencie, zm. 26 marca 2007 w Rzymie) – włoski prawnik, polityk, minister i parlamentarzysta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent studiów prawniczych na Uniwersytecie w Padwie, studiował też ekonomię na uczelniach w Mediolanie (Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca) i Cambridge[1]. Pracował zawodowo jako wykładowca akademicki[2].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Był członkiem Senatu VII i VIII kadencji (1976–1983) oraz X kadencji (1987–1992), a także posłem do Izby Deputowanych IX kadencji (1983–1987) oraz XII i XIII kadencji (1994–2001)[3][4].
Był ministrem ds. budżetu i planowania gospodarczego w pierwszym rządzie Francesca Cossigi (1979–1980), następnie ministrem bez teki w drugim gabinecie tego premiera (1980). Arnaldo Forlani powierzył mu tekę ministra skarbu, którą utrzymał też w dwóch rządach Giovanniego Spadoliniego (1980–1982). W 1993 w Giuliana Amato pełnił funkcję ministra budżetu i planowania gospodarczego. Następnie do 1994 był ministrem spraw zagranicznych u Carla Azeglia Ciampiego. Zrezygnował w związku z objęciem kierownictwa senackiej frakcji Włoskiej Partii Ludowej. Należał do założycieli i liderów tego ugrupowania, powstałego po rozwiązaniu chadecji. Sprawował później urząd ministra obrony w pierwszym rządzie Romano Prodiego (1996–1998)[2].
15 grudnia 1999 w trakcie parlamentarnej debaty budżetowej wskutek niedokrwienia mózgu zapadł w śpiączkę. Od tamtej pory żył w stanie wegetatywnym, zmarł 26 marca 2007[1].
Odznaczenia (lista niepełna)[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b E' morto Beniamino Andreatta dopo oltre sette anni di coma (wł.). repubblica.it, 26 marca 2007. [dostęp 13 lutego 2011].
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch (ang.). [dostęp 13 lutego 2011].
- ↑ Beniamino Andreatta na stronie Senatu X kadencji (wł.). [dostęp 13 lutego 2011].
- ↑ Beniamino Andreatta na stronie Izby Deputowanych XIII kadencji (wł.). [dostęp 13 lutego 2011].
- ↑ M.P. z 1997 r. Nr 38, poz. 376 – pkt 5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beniamino Andreatta (wł.). camera.it. [dostęp 17 lutego 2018].
