Przejdź do zawartości

Cmentarz Junikowo w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Azymut (dyskusja | edycje) o 11:35, 16 lut 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Cmentarz Junikowo w Poznaniu
{{{nazwa oryginalna}}}
Ilustracja
Kwatera powstańców wielkopolskich
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

Junikowo

Powierzchnia cmentarza

92,69 ha[1]

Liczba pochówków

139 000[1]

Liczba grobów

79 000[1]

Data otwarcia

1948[2]

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: PL-WP Poznań
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Multimedia w Wikimedia Commons
Płyta upamiętniająca płk. Henryka Kowalówkę na kwaterze żołnierzy AK.
Kwatera powstańców wielkopolskich

Cmentarz komunalny nr 2 Junikowo w Poznaniu – największy w Poznaniu cmentarz komunalny pod względem liczby pochowanych (drugi po Cmentarzu Miłostowo pod względem powierzchni), znajdujący się w południowo-zachodniej części miasta, na Grunwaldzie (Junikowo), pomiędzy ulicami Grunwaldzką a Cmentarną.

Jeden z największych cmentarzy w Polsce, o powierzchni 92,69 ha, zostało tu pochowanych 139 tysięcy osób[1]. Powstał na obszarze dawnego poligonu wojskowego, przekazanego miastu w 1927 r. Rozpisano wówczas konkurs na zagospodarowanie terenu, który jednak nie przyniósł rozstrzygnięcia. Kolejny, wysoko oceniony projekt szczegółowy sporządził w 1934 r. Marian Spychalski. Przewidywano wówczas optyczną dominantę w formie monumentalnej kaplicy, zróżnicowaną zieleń i wykorzystanie jako ważnego elementu dekoracyjnego spiętrzonych wód Potoku Junikowskiego. Ostatecznie nekropolia została otwarta w roku 1948[2], według zmienionych założeń. Znajdują się tu m.in. wydzielone kwatery powstańców wielkopolskich i żołnierzy Armii Krajowej. W alejach zasłużonych licznie reprezentowane są pochówki oficerów Wojska Polskiego i działaczy ruchu robotniczego. Przyciągają spojrzenie okazałe mauzolea rodów cygańskich, ale są też nowoczesne pola urnowe i kolumbaria. Wśród drzew przeważają sosna i brzoza, występuje także dąb amerykański.

Groby osób pochowanych na tym cmentarzu można odnaleźć dzięki wyszukiwarce grobów na poznańskich cmentarzach[3].

Niektóre znane osoby pochowane na cmentarzu

  1. ↑ a b c d Cmentarze komunalne Poznania
  2. ↑ a b Flotyńska Janina: Materiały do planu zadrzewienia cmentarza na Junikowie w: Kronika Miasta Poznania 4/1948 s. 308-330; on-line: [1]
  3. ↑ Wyszukiwarka grobów
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q vis, lid, dmk: Spoczywają na cmentarzu na Junikowie w: Gazeta Wyborcza Poznań z 26-10-2007

Bibliografia

  • Czarnecki Władysław, To był też mój Poznań. Wspomnienia architekta miejskiego z lat 1925-1939, w wyb. i oprac. Janusza Dembskiego, Poznań, Wydaw. Poznańskie, 1987, ISBN 83-210-0665-5
  • Poznań od A do Z. Leksykon krajoznawczy, pod red. Włodzimierza Łęckiego i Piotra Maluśkiewicza, Poznań, Wydaw. Kurpisz, 1998, ISBN 83-97621-39-0
  • Szafran Helena, Miasto Poznań i okolica, Poznań, PTPN, 1959 (seria "Wielkopolska w Oczach Przyrodnika", nr 3)
  • Wielkopolski słownik biograficzny, przew. kom. red. Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski, wyd. 2, Warszawa; Poznań, PWN, 1983, ISBN 83-01-02722-3
Cmentarze w Poznaniu
Cmentarze komunalne
Cmentarze katolickie
Cmentarze żydowskie
Cmentarze na Cytadeli
Cmentarze nieistniejące
Cmentarze zabytkowe
Prahistoria

Herb Poznania

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cmentarz_Junikowo_w_Poznaniu&oldid=34757969”