Gubernia ołoniecka
Gubernia ołoniecka (ros. Олонецкая губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północno-zachodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II 22 maja?/ 2 czerwca 1784 jako namiestnictwo ołonieckie, od 9 września?/ 21 września 1891 ukazem Aleksandra I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni był Pietrozawodsk. Zlikwidowana w 1922.
Gubernia była położona pomiędzy 60°21′ a 65°16′ szerokości geograficznej północnej i 29°42′ a 41°57′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy i północnego wschodu z gubernią archangielską, od południowego wschodu z gubernią wołogodzką, od południa z gubernią nowogrodzką i sankt-petersburską, na zachodzie z jeziorem Ładoga i Wielkim Księstwem Finlandii.
Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 130 801 km², w początkach XX wieku była podzielona na 7 ujezdów.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 364 156 osób – Rosjan (78,2%), Karelów (16,3%), Wepsów (4,4%) i Finów.
Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1][edytuj | edytuj kod]
| Ujezd | Rosjanie | Karelowie | Wepsowie | Finowie |
|---|---|---|---|---|
| Gubernia ogółem | 78,2% | 16,3% | 4,4% | … |
| Wytiegrowski | 98,5% | … | … | … |
| Kargopolski | 99,8% | … | … | … |
| Łodiejnopolski | 79,8% | … | 19,2% | … |
| Ołoniecki | 27,0% | 71,3% | … | 1,5% |
| Pietrozawodski | 67,1% | 22,1% | 9,1% | 1,1% |
| Powieniecki | 49,4% | 49,7% | … | … |
| Pudoski | 99,7% | … | … | … |
Zlikwidowana dekretem WCIK 18 września 1922. Obecnie terytorium historycznej guberni znajduje się w obrębie autonomicznej Republiki Karelii w składzie Federacji Rosyjskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Олонецкая губерния Энциклопедия Брокгауза Ф.А. и Ефрона И.А.
