Język karakałpacki
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
412 tys. (1993) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| język urzędowy | Karakałpacja (Uzbekistan) | ||||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-2 | kaa | ||||
| ISO 639-3 | kaa | ||||
| IETF | kaa | ||||
| Glottolog | kara1467 | ||||
| Ethnologue | kaa | ||||
| GOST 7.75–97 | кал 275 | ||||
| WALS | kkp | ||||
| SIL | KAC | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język karakałpacki (Qaraqalpaq tili, Қарақалпақ тілі) – język turkijski z grupy kipczackiej, używany głównie przez Karakałpaków mieszkających w Karakałpacji (Uzbekistan), gdzie jest językiem urzędowym, obok uzbeckiego[1]. Karakałpacy z pozostałej części Uzbekistanu używają w większej mierze języka uzbeckiego. Posługuje się nim także około 2000 mieszkańców Afganistanu. Rozpowszechniony jest również wśród mniejszych grup w Rosji, Kazachstanie, Turcji i w innych częściach świata.
Zazwyczaj wyróżnia się dwa dialekty – północno-wschodni i południowo-wschodni, czasem rozważa się także dialekt używany w Kotlinie Fergańskiej.
Alfabet
[edytuj | edytuj kod]
| А а | Á á | B b | D d | Е е | F f | G g | Ǵ ǵ | H h | X x |
| Í ı | I i | J j | K k | Q q | L l | М m | N n | Ń ń | О о |
| Ó ó | P p | R r | S s | Т t | U u | Ú ú | V v | W w | Y y |
| Z z | Sh sh | C c | Ch ch |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jozef Genzor, Jazyky sveta: história a súčasnosť, wyd. 1, Bratislava: Lingea, 2015, s. 276, ISBN 978-80-8145-114-0, OCLC 950004358 (słow.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Barbara F. Grimes (red.), Karakalpak, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 14, Dallas: SIL International, 2000 [zarchiwizowane z adresu 2005-05-13] (ang.).