Język nanajski
Wygląd
Obszar |
Rosja (Kraj Chabarowski), Chiny (Heilongjiang) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
1390 (2010) | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Status oficjalny | |||||
UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||||
Ethnologue | 8a umierający↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-3 | gld | ||||
IETF | gld | ||||
Glottolog | nana1257 | ||||
Ethnologue | gld | ||||
GOST 7.75–97 | нан 471 | ||||
WALS | nai | ||||
SIL | gld | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język nanajski (goldyjski, goldzki, hedżeński) – zagrożony wymarciem dalekowschodni język tunguski używany w Rosji w Kraju Chabarowskim. Posługuje się nim również około 40 osób w Chińskiej Republice Ludowej, w prowincji Heilongjiang[1].
Dialekty
[edytuj | edytuj kod]- sunggari
- torgon
- kuro-urmi
- ussuri
- akani
- birar
- kila
- samagir
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Nanai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-02] (ang.).