Jump to content

Komańcza (gmina)

Komańcza
gmina wiejska
Ilustracja
Siedziba urzędu gminy
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

TERC

1817042

Siedziba

Komańcza

Wójt

Roman Bzdyk

Powierzchnia (2022)

387,72 km²

Populacja (2023)
• liczba ludności


4170[1]

• gęstość

10,8 os./km²

Nr kierunkowy

13

Kod pocztowy (2022)

38-543, 38-542

Tablice rejestracyjne

RSA

Adres urzędu:
Komańcza 166
38-543 Komańcza
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

14[2][3]

Liczba miejscowości

24[3]

Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Komańcza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Komańcza”
Ziemia49°20′N 22°04′E/49,336667 22,068889
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Komańczagmina wiejska w południowej części województwa podkarpackiego, w powiecie sanockim, na pograniczu Beskidu Niskiego i Bieszczadów. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie krośnieńskim. Pod względem powierzchni jest trzecią co do wielkości gminą w Polsce.

Siedziba gminy to Komańcza.

Według danych z 30 czerwca 2023 roku liczba ludności wynosiła 4170[4].

Struktura powierzchni[edit | edit source]

Powierzchnia gminy obejmuje obszar 387,72 km²[5]. W strukturze użytkowania terenu dominują lasy, które zajmują 74,5% powierzchni gminy, a użytki rolne stanowią około 23%. Na grunty pozostałe przypada 2,5% powierzchni gminy.

Demografia[edit | edit source]

Dane z 30.06.2023 roku[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4170 100 2094 50,2 2076 49,8
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
10.8 5,4 5,4

W spisie w 2011 roku 10,5% mieszkańców zadeklarowało się jako Ukraińcy[6].

Część gminy położona jest na terenie dwóch parków krajobrazowych: Ciśniańsko-Wetlińskiego i Jaśliskiego.

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Komańcza w 2014 roku

Historia[edit | edit source]

Gmina Komańcza położona jest w dolinie Osławy i Osławicy, na granicy Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Na jej terenie znajduje się pasmo Chryszczatej. Gminę zamieszkuje zwarta grupa ludności autochtonicznej, która częściowo uniknęła przesiedleń z lat 1945–1947. Gmina była w latach 19441947 terenem intensywnych walk Wojska Polskiego, Milicji Obywatelskiej i WOP z oddziałami UPA. W dniu 1 maja 1946 UPA spaliła w gminie Komańcza 50 gospodarstw. Łemkowie osławiaccy kultywują tradycje kultury duchowej i materialnej górali wschodniobeskidzkich. Obecnie gmina ma powierzchnię 388 km² i składa się z 13 sołectw.

1 stycznia 2017 z gminy wyłączono miejscowości: Darów, Jasiel, Moszczaniec, Polany Surowiczne, Rudawkę Jaśliska i Surowicę, włączając je do gminy Jaśliska w powiecie krośnieńskim[7].

Podział administracyjny[edit | edit source]

Sołectwa
Czystogarb, Dołżyca, Komańcza, Mików, Nowy Łupków, Radoszyce, Rzepedź "Nad Osławicą", Rzepedź wieś, Smolnik, Szczawne-Kulaszne, Turzańsk, Wisłok Wielki, Wola Michowa, Wysoczany[2]
Pozostałe miejscowości
Duszatyn, Jawornik, Maniów, Osławica, Prełuki, Stary Łupków.
Nieistniejące miejscowości
Balnica, Szczerbanówka, Zubeńsko

Sąsiednie gminy[edit | edit source]

Baligród, Bukowsko, Cisna, Jaśliska, Rymanów, gmina Zagórz. Od południa gmina sąsiaduje ze słowackim krajem preszowskim.

Przypisy[edit | edit source]

  1. Gmina Komańcza w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-07-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b BIPgminy, sołectwa [dostęp 2019-12-31].
  3. a b Urząd Statystyczny w Rzeszowie (2023)
  4. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2023-10-24].
  5. BiP | Urząd Gminy Komańcza [online], komancza.pl [dostęp 2023-10-24].
  6. Gminy, w których udział mniejszości narodowych, etnicznych lub społeczności posługującej się językiem kaszubskim wśród ogółu mieszkańców stanowił w 2011 roku co najmniej 10%. [dostęp 2016-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)].
  7. Dz.U. z 2016 r. poz. 1134

Bibliografia[edit | edit source]

Linki zewnętrzne[edit | edit source]